مطلب دیجیتال

آیا با اصول ثبت شرکت تعاونی آشنایی دارید؟

در این مقاله سعی بر آن شده تا ضوابط قانونی ثبت شرکت تعاونی به طور کامل شرح داده شود.

چنانچه می خواهید در این باره بیشتر بدانید می توانید به سایر مقالات سایت نظیر " راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت تعاونی " ، " مدارک مورد نیاز برای اخذ مجوز ثبت تعاونی " ، " مجوز ثبت شرکت تعاونی " مراجعه نمایید و یا با وکلای مجرب ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید. همکاران ما در این مرکز، همواره آماده پاسخگویی به سوالات شما عزیزان درباب ثبت شرکت و ثبت برند می باشند.

• شرکت تعاونی و اصول مهم ثبت آن

شرکت تعاونی ، شرکتی است که برای مدت نامحدود و به منظور رفع احتیاجات مشترک شرکاء و بهبود وضع مادی و اجتماعی آنان تشکیل می شود.

شرکت های تعاونی دارای ویژگی هایی به شرح ذیل می باشند :

الف- شرکت های تعاونی دارای ارکانی از قبیل مجمع عمومی ، هیئت مدیره و بازرسین می باشند.

ب- مجمع عمومی شرکت های تعاونی به سه نوع موسس، عادی و فوق العاده تقسیم می شوند.

ج- تعداد اعضای هیئت مدیره بین 3 تا 7 نفر به عنوان اعضاء اصلی و عده ای معادل یک سوم اعضاء اصلی، به عنوان علی البدل می باشد. در تعاونی های بزرگ به ازای افزایش هر چهار صد نفر عضو، یک نفر به عنوان عضو علی البدل انتخاب می شود. البته حداکثر تعداد اعضای اصلی و علی البدل 15 نفر می باشد.

مدت ماموریت اعضاء هیئت مدیره 2 سال است با این حال انتخاب مجدد آن ها بلامانع است.

د- در این شرکت ها مانند شرکت سهامی لازم نیست که موضوع فعالیت شرکت در شمار اعمال تجاری باشد. این شرکت ها، در هر صورت تاجرند، چه موضوع فعالیت شرکت، عمل تجاری باشد و چه نباشد.

ه- مسئولیت شرکای این شرکت مانند مسئولیت شرکای شرکت با مسئولیت محدود و سهامی است ؛ یعنی فقط به میزان سهامشان مسئول تادیه دیون شرکت اند ، نه بیشتر.

ی- نقل و انتقال سهام در این شرکت، بسیار آسان است و با هیچ مانعی روبرو نیست و نمی توان آن را منوط به موافقت شخص یا نهادی کرد.

به طور خلاصه از مقررات مربوط به قانون شرکت های تعاونی ، می توان نتیجه گرفت که برای تاسیس و ثبت یک شرکت تعاونی لازم است ضوابط قانونی ذیل در نظر گرفته شود :

1) شرکت تعاونی یا در قالب شرکت های سهامی یا مطابق مقررات اساسنامه مصوب تشکیل می گردد.

2 ) حداقل و حداکثر تعداد عضو در تعاونی ها به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت و رعایت اصل عدم تمرکز و تداول ثروت به وسیله آیین نامه ای تعیین می شود که به تصویب وزارت تعاون می رسد ولی در هر صورت تعداد اعضا نباید کمتر از 7 نفر باشد.

3) اولین قدم جهت تاسیس شرکت تعاونی تشکیل هیئتی به نام هیئت موسس می باشد. طبق ماده 31 قانون تعاون، مجمع موسس عبارتست از عده ای از افراد واجد شرایط عضویت در تعاونی مربوط که اقدام به تاسیس تعاونی می نمایند. طبق ماده 9 قانون بخش تعاون ، شرایط عضویت در تعاونی ها عبارتست از :

تابعیت جمهوری اسلامی ایران ؛ عدم ممنوعیت قانونی و حجر و ورشکستگی به تقصیر ؛ عدم سابقه ارتشا ، اختلاس و ی ؛ درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی ؛ عدم عضویت در تعاونی مشابه .

4) موسسان تعاونی باید با قوانین و مقررات تعاونی ها آشنایی داشته باشند در صورت نیاز باید در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون استان دایر می کند ، شرکت کنند.

5) برخلاف سایر شرکت های تجاری، برای تاسیس و ثبت شرکت تعاونی ، ابتدا موسسین شرکت باید به اداره تعاون مراجعه نموده و پس از ارائه طرح توجیهی و درخواست تاسیس، در صورت موافقت با تاسیس شرکت، اداره تعاون ، موافقت نامه تشکیل را صادر و همراه با سایر مدارک لازم جهت ثبت شرکت به اداره ثبت شرکت ها ارسال می نماید.

اداره ثبت شرکت ها پس از بررسی مدارک ، نسبت به ثبت شرکت تعاونی اقدام و رونوشتی از آگهی ثبت شرکت و اساسنامه ای که به تایید اداره ثبت شرکت ها رسیده است را به اداره تعاون ارسال می نماید، هیئت مدیره شرکت تعاونی پس از ثبت باید از اداره تعاون برای آن پروانه تاسیس بگیرد و پس از اخذ پروانه تاسیس می تواند به فعالیت بپردازد.

6) برای تشکیل هر شرکت باید اساسنامه آن تنظیم و اهداف آن مشخص گردد و وماَ در اساسنامه هر یک از تعاونی ها باید نکات ذیل درج گردد :

نام تعاونی با قید کلمه تعاون ، هدف ، موضوع ، نوع ، حوزه عملیات ، مدت ، مرکز اصلی عملیات و نشانی ، میزان سرمایه ، مقررات مربوط به عضویت ، ارکان ، مقررات مالی و کار ، انحلال و تصفیه .

لازم به ذکر است، اساسنامه انواع شرکت های تعاونی، به صورت نمونه اساسنامه به وسیله وزارت تعاون تهیه شده و در اختیار تشکیل دهندگان شرکت قرار می گیرد.

7) بنا بر قانون بخش تعاون، تابعیت تعاونی ها باید ایرانی باشد ؛ یعنی آن شرکت های تعاونی از منظر حقوق ایران ، تعاونی محسوب می شوند و مشمول قانون بخش تعاون اند که تابعیت آن ها ایرانی باشد.

8) سرمایه تعاونی متشکل از آن اموالی است که یا در ابتدا به تعاونی تعلق دارد و یا در نتیجه افزایش سرمایه به مالکیت تعاونی در می آید. حداقل 51% سرمایه را خود اعضا تامین می کنند و می توانند الباقی را از وزارتخانه ها و سازمان ها و شرکت های دولتی وام بگیرند.

9) هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشد.

10) سرمایه تعاونی توسط اعضا به تساوی تامین می شود مگر آن که مجمع عمومی خلاف این ترتیب را مقرر کند.

11) مسئولیت مالی اعضا محدود به میزان سهم آنان در تعاونی است مگر شرط خلاف در قرارداد.

12) برای تاسیس آن حداقل سرمایه ای تعیین نشده است.

13) هر گونه تغییری که بعداَ در اساسنامه یا در اعضای هیئت مدیره ، بازرسان و مدیر عامل تعاونی یا در سرمایه آن صورت گیرد، باید به مرجع ثبت تعاونی اعلام شود.

14) شرکت ها و اتحادیه های تعاونی، از پرداخت حق الثبت و نصف تعرفه آگهی ثبت در رومه رسمی معاف اند.

مدارک لازم برای ثبت و اخذ مجوز شرکت تعاونی :

مدارک و اوراق ذیل بایستی توسط هیات مدیره همراه با درخواست خود تحویل اداره تعاون گردد :

1) اساسنامه مصوب شرکت

2) دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی

3) صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی ، دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان .

4) صورتجلسه راجع به جلسه اولین هیات مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره ، انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیر عامل.

5) فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل تعاونی .

6) فهرست اسامی حاضران در اولین مجمع عمومی عادی که حاوی امضای آن ها باشد.

7) فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیر عامل که حاوی امضای آن ها باشد.

8) مدارک مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه که به صورت جنبی بوده است.

9) قبولی کتبی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان

10) رسید پرداخت مقدار وجوه لازم التادیه سرمایه تعاونی ، طبق اساسنامه

شرکت های خارجی برای آن که بتوانند از حقوق خود در زمینه مالکیت صنعتی حمایت نمایند، لازم است تا مقررات ایران را در این خصوص مطالعه کنند. زیرا اصولاَ این گونه اموال جهت حمایت، به ثبت نیاز دارند و آشنایی با مقررات ایران در این راستا برای صاحبان این قبیل اموال می تواند واجد اهمیت فراوان باشد.

به بیان دیگر شرکت خارجی همزمان با معرفی و فروش محصولات خود در کشور ایران تمایل دارد تا در راستای استفاده از فی المثل علامت تجاری محصول مورد نظر، حمایت های لازم را نیز به عمل آورد و بدون شک آن ها خشنود خواهند شد اگر در نظام حقوقی که حقوق مزبور مورد استفاده قرار می گیرد، تضمین های کافی برای حراست از این گونه حقوق در نظر گرفته شده باشد.

خوشبختانه در ایران اخیراً تحولات عظیمی در این رشته از حقوق ایجاد گردیده است و مصوبات جدید باعث شده تا در کشورمان حمایت های بیشتری از حقوق مالکیت صنعتی به عمل آید. در این مقاله بر اساس مقرراتی که اخیراَ به تصویب رسیده اند، به حمایت های موجود در زمینه نام های تجاری و نشانه های جغرافیایی به صورت جداگانه پرداخته خواهد شد. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :

- مراحل ثبت نشان جغرافیایی چگونه است ؟

- خدمات تخصصی ثبت شرکت فکر برتر

نام های تجاری

نام تجاری عنوانی است که تاجر یا شرکت تجاری برای معرفی خود از آن استفاده می نماید. برای تشخیص نام تجاری از علامت تجاری لازم به ذکر است که نام تجاری نشانگر اعتبار کل یک شرکت می باشد، نه آن که به یک محصول خاص آن شرکت اشاره داشته باشد. به عنوان مثال : اگر مارک معروف خمیردندان " کرست " متعلق به شرکت " پراکتر و گرمبل " را در نظر بگیریم، " پراکتر و گرمبل " یک نام تجاری است ، حال آن که " کرست " علامت تجاری آن می باشد.

قانون تجارت در حقوق ایران، کلیه شرکت ها را مکلف نموده است تا با نام مخصوص تشکیل شوند. نام مخصوص شرکت های تجاری اصولاَ شامل دو قسمت است : یکی قسمت مربوط به نوع شرکت ، مثل " شرکت سهامی " ، " با مسئولیت محدود " ، " تضامنی " که در کلیه شرکت های از یک نوع ، یکسان می باشد و قسمت دیگر مربوط است به اسم شرکت که در هر یک از آن ها متفاوت خواهد بود.

نام های تجاری برخلاف علائم تجاری که همواره توجه قانوگذار را به خود معطوف داشته است و از سال 1310 قانونی خاص را ذیل عنوان " قانون ثبت علائم و اختراعات " به خود اختصاص داده بود، تنها در 7 ماده در باب چهاردهم قانون تجارت، مصوب 1311 بدان اشاره شده بود. طبق این قانون ثبت اسم تجاری اختیاری می باشد، مگر در مواردی که وزارت دادگستری ثبت آن را اامی نماید ؛ و در صورت ثبت ، مدت اعتبار آن 5 سال خواهد بود.

متاسفانه با وجود آن که طبق ماده 582 قانون تجارت ، وزارت دادگستری در سال 1311 مسئول تنظیم آیین نامه ای شده بود که ترتیب ثبت اسم تجاری و اعلان آن و اصول محاکمات در دعاوی مربوط به اسم تجاری را معین نماید ، اما چنین آیین نامه ای تاکنون به تصویب نرسیده است. به همین جهت در حال حاضر ثبت اسم تجاری در ایران ممکن نیست ؛ زیرا نه مقامی که باید آن را ثبت کند معلوم است و نه تشریفاتی که برای ثبت باید انجام شود. از آن جا که طبق ماده 578 قانون تجارت، اسم تجارتی فقط در صورتی حمایت می شود که به ثبت رسیده باشد، بر اساس این قانون نمی توان اسم تجاری را حمایت نمود.

با این حال به نظر می رسد که قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386، این گونه نام ها را حتی بدون نیاز به ثبت حمایت کرده است. طبق این قانون نام تجاری به معنای اسم یا عنوانی که معرف و مشخص کننده شخص حقیقی یا حقوقی باشد، تعریف شده است و از آن جا که به موجب آیین نامه دفتر ثبت تجاری، کلیه بازرگانان و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری ایرانی و خارجی باید نام خود را در دفتر ثبت نمایند، ماده 47 قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علایم تجاری بدون نیاز به ثبت مجدد نام های تجاری، مقرر نموده : " با رعایت قوانین و مقررات ثبت اجباری نام های تجاری، این قبیل نام ها حتی بدون ثبت، در برابر عمل خلاف قانون اشخاص ثالث حمایت می شوند . "

لذا به نظر می رسد که با تصویب قانون یاد شده شرایط حمایت ملی از نام های تجاری نیز فراهم آمده است.

مضاف بر این که از آن جا که ایران جزء کشورهای عضو کنوانسیون پاریس می باشد، از این طریق نیز نام های تجاری اشخاص خارجی که کشور متبوعشان عضو این کنوانسیون می باشد، می تواند در ایران حمایت شود. طبق ماده 8 کنوانسیون پاریس :" نام تجاری بدون آنکه اامی به تسلیم اظهارنامه یا ثبت آن باشد در کلیه کشورهای اتحادیه حمایت خواهد شد چه جزء علامت صنعتی یا تجاری باشد چه نباشد ".

شایان ذکر است، طبق ماده 1 قانون سرمایه گذاری، اسامی تجاری نیز می توانند به عنوان سرمایه خارجی پذیرفته شوند؛ اما ثبت این گونه سرمایه ها به عنوان سرمایه خارجی در سازمان سرمایه گذاری به اظهارنظر و تایید وزارتخانه ذی ربط وابسته می باشد، که البته تاکنون به ندرت تقاضای ثبت این قبیل سرمایه ها مطرح گردیده است.

نشانه های جغرافیایی

نشانه جغرافیایی نشانه ای است که مبدا کالایی را به قلمرو ، منطقه یا ناحیه ای از کشور منتسب می نماید، مشروط بر این که کیفیت و مرغوبیت ، شهرت یا سایر خصوصیات کالا به طور اساسی قابل انتساب به مبدا جغرافیایی آن باشد. لازم به ذکر است که قانون نشانه های جغرافیایی برای نخستین بار در سال 1383 به تصویب رسید. طبق این قانون ، قانونگذار برای حمایت از نشانه های جغرافیایی علاوه بر ایجاد نظام خاص حمایتی از طریق ثبت نشانه های جغرافیایی به موضوع حمایت از نشانه های جغرافیایی در چارچوب حمایت در مقابل رقابت مکارانه یا نامشروع توجه نموده است. علاوه بر این قانون مزبور ، نشانه جغرافیایی را اعم از این که ثبت شده یا نشده باشد، چنان چه دارای شرایط مقرر در قانون باشد، حمایت می نماید. چنان چه نشانه ای به ثبت رسیده باشد، موجد این اماره قانونی می باشد که نشانه ثبت شده با تعریف و شرایط مقرر در قانون نشانه های جغرافیایی انطباق دارد.

ماده 7 قانون یاد شده، در خصوص ثبت نشانه جغرافیایی چنین مقرر می نماید : " اظهارنامه ثبت نشانه های جغرافیایی توسط اشخاص زیر به سازمان ثبت اسناد و املاک کشور تسلیم می شود :

الف- هر شخص حقیقی یا حقوقی و همچنین گروه هایی از اشخاص که در مکان جغرافیایی مندرج در اظهارنامه به تولید کالای مذکور در آن مشغولند.

ب- هر مرجع صلاحیتدار در امر تولید، توزیع و تگذاری کالای مورد ثبت ".

بنابراین شرکت های خارجی به طور معمول می توانند به موجب بند " الف " این قانون به ثبت نشانه جغرافیایی اقدام نمایند و به نحو ممکن از مزایای مندرج در این قانون برخوردار گردند.

لازم به ذکر است که علاوه بر مقررات داخلی فوق الذکر، کنوانسیون پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی، موافقت نامه مادرید در مورد جلوگیری از نصب نشانه های منبع غیرواقعی یا گمراه کننده بر کالا و موافقت نامه لیسبون در مورد حمایت از اسامی مبدا و ثبت بین المللی آن ها، دربرگیرنده مقرراتی در مورد نشانه های جغرافیایی می باشند و با توجه به آن که ایران عضو آن ها می باشد، می توانند مورد توجه قرار گیرند.

از انتخابتان متشکریم .

اگر اداره مالکیت صنعتی اظهارنامه ثبت اختراع را از حیث مطابقت آن با قوانین و مقررات، صحیح تشخیص دهد مبادرت به صدور ورقه اختراع می نماید. در ورقه یا گواهینامه اختراع، نشانی صاحب اختراع و .تاریخ ثبت را نیز ذکر نماید.
تاریخ ثبت ورقه اختراع ( تارخ اعطای یک ورقه اختراع)

. این تاریخ نیز آثار حقوقی فراوانی دارد.به عنوان مثال در حقوق  داخلی ایران براساس ماده 31 آیین نامه اصلاحی، اداره مالکیت صنعتی باید در ورقه اختراع، تاریخ ثبت اختراع رادرج نماید و در ظرف 30 روز پس از ثبت هر اختراع، آگهی مربوط را منتشر نماید.

کانادا(canada)کشوری در شمال قاره آمریکای شمالی است که از اقیانوس اطلس تا اقیانوس آرام و از شمال تا اقیانوس منجمد شمالی گسترده است.کانادا با مساحت 9.98 میلیون کیلومتر مربع،دومین کشور پهناور جهان از نظر مجموع مساحت وچهارمین کشور پهناور جهان از نظر مساحت خشکی است.کبک،آلبرتا،بریتیش کلمبیا،مانیتوبا،نیوبرانزویک،نیوفاندلند و لابرادور،نووااسکوشیا،اونتاریو،جزیره پرینس ادوارد و ساسکاچوان استان های این کشور هستند.

حکومت کانادا یک دموکراسی پارلمانی فدرال و یک پادشاهی مشروطه است که در حال حاضر ملکه الیزابت دوم رئیس کشور است و قانون به امضاء و به نام او رسمیت و ضمانت اجرایی پیدا می کند.
در این مطلب سعی بر این داریم که علاوه بر تبیین قوانین راجع به سرمایه گذاری در کانادا،به روش های  ثبت شرکت در این کشور بپردازیم.
قوانین راجع به سرمایه گذاری در کانادا
به طور کلی فرد بیگانه برای تجارت در کانادا بدواَ باید از فدرال صنعت مجوز سرمایه گذاری را به موجب قانون 1974 کسب نماید اما در مورد پیمان های اقتصادی بین المللی و سرمایه گذاری برای اعضای کشورهای عضو سازمان جهانی تجارت(OMC) قوانین ویژه ای برای ایجاد تسهیلات و رفع محدودیت ها تدوین گردیده است.علی الخصوص در ایالت کبک،محدودیت های اساسی در مورد بازرگانی بیگانگان وجود دارد و مقررات و آیین نامه های مخصوصی در این زمینه تدوین گردیده است.
اشخاص حقوقی خارج از اتحادیه کانادایی از جمله شرکت های شخص(شرکت تضامنی) تحت کنترل دولت کانادا می باشند و هویت صاحبان سهام و منافع و همچنین حق رای آنان طبق قانون مشخص گردیده است.اگر فرد خارجی در شرکت ها،اکثریت سهام را به تبع منافع و حق رای داشته باشد چنین سرمایه ای تحت کنترل می باشد در مورد خدمات مالی و بخش رادیویی و ارتباط از راه دور،قانونگذار استثنایی بر قانون سرمایه گذاری در کانادا وارد کرده است.تا سنوات اخیر،بیگانگان نمی توانستند جمعاَ با داشتن سهام بیش از 25% حق رای در موسسات مالی فدرال داشته باشند،در حالی که یک فرد خارجی می توانست با داشتن 10% سهام حق رای داشته باشد.موافقت نامه های سازمان جهانی تجارت پارلمان فدرال کانادا را به این نتیجه رسانید که محدودیت مالکیت خارجیان را در موسسات مالی سیستم فدرال ملغی سازد و به همین ترتیب در مورد بانک های خارجی نیز محدودیت حق رای 12% کل سهام حذف گردید.به موجب موافقت نامه سازمان جهانی تجارت و موافقت نامه (ALENA) کنترل ورود بانک خارجی به کانادا مستم دو شرط می باشد.اول اینکه بانک بیگانه نمی تواند از طریق افتتاح شعبه فعالیت نماید و وزیر امور اقتصادی و دارایی اجازه تاسیس بانک خارجی را زمانی صادر می کند که برای سیستم مالی کانادا مفید بوده و کشور مقابل نیز در مورد بانک های کانادایی همان رفتار متقابل را داشته باشند.ضمناَ بانک خارجی نمی تواند در کانادا بدون داشتن مجوز از وزارتخانه مذکور بیش از یک شعبه داشته باشد.این محدودیت در مورد اعضاء اتحادیه(ALENA)اعمال نمی گردد.قانون بانک ها در کانادا نسبت به قانون سرمایه گذاری سخت تر می باشد و قانون سرمایه گذاری در کانادا کمتر برای سرمایه گذاری خارجی ایجاد مانع می کند و مالکیت وسایل ارتباط جمعی و پخش رادیویی باید در مالکیت و کنترل کانادایی ها باشد و نیز در مورد بهره برداری از منابع اورانیوم فرد خارجی نمی تواند بیش از 40% سهام را داشته باشد.همچنین مجوز حمل و نقل زمینی و هوایی و دریایی و صید بازرگانی توسط دولت به خارجیان داده می شود و خرید و فروش زمین های کشاورزی نیز برای غیر کانادایی ممنوع می باشد.در مورد انتقال زمین،قوانین استانی محدودیت هایی قائل شده و انتقال دهنده باید 33% ارزش زمین را به عنوان مالیات بپردازد و در شرکت های سهامی به موجب بند 2 ماده 105 قانون شرکت های مزبور،اکثریت مدیران باید مقیم و تبعه کانادا باشند و مجامع عمومی و هیات مدیره نمی تواند بدون حضور مدیران مقیم در کانادا تشکیل گردد.
در خاتمه،فرد خارجی مانند یک فرد کانادایی می تواند در مراجع قضایی دعوی نماید اما در استان کبک از خواهان خارجی وثیقه مطالبه می نمایند که در صورت رد دادخواست از محل وثیقه هزینه دادرسی و خسارت وارده را جبران نمایند.

ثبت شرکت در کانادا:
جهت ثبت شرکت در کانادا،قبل از هر اقدامی،چنانچه کار آزادی را ثبت می کنید حتماَ در رابطه با مجوزهای مربوط به آن نیز اطلاعاتی داشته باشید.در ضمن ممکن است از طرف شهرداری شهر نیز با محدودیت هایی روبرو باشید.
برای ثبت شرکت در کانادا،سه گزینه پیش رو دارید:   

Corporation(شرکت سهامی)
در این روش که مثل ثبت شرکت به روش سهامی خاص یا عام در ایران است،بیزینس ثبت شده و به عنوان یک شخصیت حقوقی تلقی می شود.لذا مسوولیت بیزینش به شرکت ختم می گردد و نه به افراد صاحب آن.در این شیوه حداقل 2 نفر عضو نیاز است .چنانچه شرکتی ورشکست گردد صاحبانش ورشکسته تلقی نمی شوند.ثبت این نوع از شرکت می تواند بسیار هزینه بر باشد اما به دلیل قوانین حقوقی و مالیاتی ایده آل نظیر محدود شدن مسوولیت های مالی به شرکت،حمایت های دولتی و امکان توسعه و پیشرفت ثبت این نوع از شرکت ها طرفداران بسیاری دارد.

Sole proprietorships(مالکیت انحصاری)
در این روش که در اصطلاح عامیانه sole  نامیده می شود فرد و تجارت یکی هستند.یعنی شخصی که تجارت را راه اندازی می کند مسئولیت مدیریت،قراردادها و مسایل مالی و کلیه امور تجاری را به عهده دارد.لذا در این روش کار آزاد به اسم یک نفر به ثبت می رسد و مدیر یا موسس شرکت مسئول کلیه اقدامات و تعهدات شرکت می باشد.ایراد این روش در  این است که درآمدش با درآمد شخصی فرد جمع می شود که ممکن است باعث افزایش مالیات پرداختی گردد.در ضمن فرد در چنین حالتی مسوولیت کامل دارد .لذا چنانچه ورشکست گردد ممکن است کل دارایی اش را از دست بدهد.در کانادا سابقه ورشکستگی بین 5 تا 7 سال در سابقه تجاری ورشکسته ثبت خواهد شد که آثار خوبی را برای تاجر به همراه نخواهد داشت.

Partnership(مشارکت)
ساختار این نوع واحدهای تجاری تا حدودی شبیه شرکت های تضامنی در ایران است.در این شیوه دو یا چند نفر با یکدیگر شراکت می کنند.معمولاَ این شیوه (به دلیل مسائل حقوقی پیچیده اش) در میان کسانی مانند زن و شوهر ها با استقبال بیشتری روبروست.این روش کاملاَ با روش قبلی شباهت دارد با این تفاوت که درآمد یا ضرر بیزینس بین شرکا تقسیم می گردد.ثبت بیزینس به این شیوه کمی مشکل تر از شیوه قبل است.
به جز واحدهای تجاری فوق به شیوه های دیگر نیز می توان در کانادا اقدام به تجارت کرد.از جمله این روش ها می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
-شعبه branch office
-سرمایه گذاری مشترکjoint venture
-شرکت فرعیsubsidiary

مطابق ماده 104 قانون تجارت شرکت بامسئولیت محدود به وسیله ی یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکاء یا از خارج برای مدت محدود یا نامحدودی معین می شوند اداره می گردد و همچنین مطابق ماده 105 همان قانون مدیران شرکت کلیه ی اختیارات لازمه را برای نمایندگی و اداره ی شرکت خواهند داشت مگر این که در اساسنامه غیر این ترتیب مقرر شده باشد. هر قرارداد راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است.

    نظارت بر عملکرد مدیران شرکت بامسئولیت محدود

هر شرکت بامسئولیت محدود که عده ی شرکای آن بیش از دوازده نفر باشد باید ددارای هیئت نظار بوده و هیئت مزبور لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکاء را تشکیل دهد. هیئت نظار باید بلافاصله بعد از انتخاب شدن تحقیق کرده و اطمینان حاصل کند که دستور مواد 96 و 97 رعایت شده است. هیئت نظار می تواند شرکاء را برای انعقاد مجمع عمومی فوق العاده دعوت نماید. مقررات مواد 165 – 167 – 168 و 170 در مورد شرکت های بامسئولیت محدود نیز رعایت خواهد شد.
چنانچه در مقالات پیش عنوان گردید، روش های نظارت بر عملکرد مدیران و اداره شرکت در شرکت های سهامی عام و خاص و تعاونی از شرکت مختلط سهامی و شرکت بامسئولیت محدود متفاوت است. در شرکت های سهامی عام و خاص و تعاونی بازرس یا بازرسین وظیفه نظارت بر عملکرد مالی و غیرمالی مدیران شرکت را دارد اما در شرکت هایی همچون شرکت بامسئولیت محدود اگر از حد نصاب قانونی بیشتر باشد هیات نظار وظیفه نظارت بر عملکرد مدیران شرکت را دارد بنابراین هیات نظار وظیفه این نظارت را دارد که تشکیل آن مشروط به وجود حد نصاب قانونی شرکاء است یعنی اگر عده شرکای شرکت با مسئولیت محدود کمتر از دوازده نفر باشد موضوع تشکیل هیات نظار منتفی می باشد پس شرط اساسی برای ایجاد هیات نظار این است که حداقل تعداد شرکاء دوازده نفر باشد.
نکته دیگر این که اگر تعداد شرکاء دوازده نفر یا بیشتر باشد تشکیل هیات نظار اامی است و مدیران شرکت نمی توانند به بهانه عدم نیاز به نظارت و یا عدم انجام معاملات تجاری این اامی قانونی را نادیده بگیرند.
نکته سوم این است که پس از تشکیل هیات نظار این هیات اختیار دارد که به صورت سالیانه مجمع عمومی عادی را برای بررسی ترامه و گزارش مدیران شرکت تشکیل دهد. نکته چهارم این است که هیات نظار به محض تشکیل وظیفه دارد بررسی کند در تشکیل شرکت مطابق مواد 96 و 97 قانون تجارت آیا تمام سرمایه نقدی تادیه و سرمایه غیرنقدی تسلیم و تقویم گردیده است خیر ؟ و دیگر این که آیا میزان تقویم آورده غیرنقدی در شرکت نامه صراحتاَ قید گردیده است یا خیر ؟ پس از این که هیات نظار تحقیق نمود و مطمئن گردید که کلیه آورده نقدی تادیه و آورده غیرنقدی تسلیم و تقویم و در شرکت نامه میزان آورده غیرنقدی تقویم شده و صراحتاَ قید گردیده است به پشتوانه حقوقی که به او اعطاء شده، به وظایف خود عمل می کند والا باید به علت عدم رعایت تشریفات قانونی در تادیه آورده نقدی و یا عدم تسلیم یا عدم تقویم آورده غیرنقدی به طور صحیح نسبت به تقاضای انحلال یا سایر اقدامات لازم را انجام دهد.
نکته پنجم این است که هیات نظار دارای حق تشکیل مجمع عمومی فوق العاده می باشد . این حق حکایت از این دارد که قصد تشکیل هیات نظار برای ایجاد تغییرات اساسی از جمله انحلال، تغییرات در اساسنامه و تغییرات در سرمایه شرکت است.
نکنه ششم این که اعضاء هیئت نظار باید همه ساله دفاتر و صندوق و کلیه اسناد شرکت را تحت تدقیق درآورده و راپورتی به مجمع عمومی دهد.
نکته هفتم این است که هیات نظار چنانچه مخالفی با پیشنهاد مدیر شرکت در تقسیم منافع دارد می تواند دلایل خود را بیان کند.
هیات نظار لااقل مرکب از سه نفر از شرکاء شرکت است و این هیئت را مجمع عمومی شرکاء بلافاصله بعد از تشکیل قطعی شرکت و قبل از هر اقدامی در امور شرکت معین می کند انتخاب هیئت بر حسب شرایط مقرر در اساسنامه شرکت تجدید می شود در هر صورت اولین هیئت نظار برای یک سال انتخاب خواهد شد. بناراین نکاتی قابل تامل است : اولاَ هیئت نظار حداقل سه نفر است ثانیاَ بعد از تشکیل قطعی شرکت مجمع عمومی شرکاء بلافافاصله این هیات را انتخاب می کنند و ثالثاَ انتخاب هیئت در مجمع عمومی شرکاء بر حسب شرایط مقرر در اساسنامه شرکت است و رابعاَ این هیئت برای مدت یک سال انتخاب خواهد شد. 

شرکت سهامی خاص یک شرکت تجاری است که سرمایه آن در هنگام تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود و به قطعات سهام تبدیل می شود. مسئولیت هر یک از صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. تمام سرمایه آن باید به وسیله موسسین تاسیس گردد. (  ماده 4 ل. ا. ق. ت) و تعداد شرکای آن نباید کمتر از 3 نفر باشد.
شرکت های سهامی خاص به طور کلی محدودیتی برای فعالیت ندارند و قانونگذار شرکت سهامی را هر چند ، فعالیت آن تجاری نباشد شرکت بازرگانی و تجاری محسوب می نماید. این نوع از شرکت ، جهت اخذ نمایندگی ها و یا شرکت در مناقصات و مزایده های دولتی و نمایشگاه ها و همچنین اخذ تسهیلات بانکی از اعتبار نسبتاَ خوبی برخوردار است. از آن جایی که صاحبان شرکت سهامی خاص می توانند تا 10 برابر سرمایه ثبت شده خود از سیستم بانکی وام بگیرند ، بنابراین در هنگام اخذ تسهیلات معمولاَ می بایست افزایش سرمایه داشته باشند.
با ثبت شرکت سهامی خاص، می توان با جمع آوری سرمایه های کوچک  در محیطی دوستانه ، به انجام فعالیت تجاری پرداخت. البته ،سرمایه شرکت های سهامی خاص قابل معامله در بازار بورس نیست اما توسط مردم به راحتی قابل داد و ستد می باشد.

    اقداماتی که توسط  گروه حقوقی ثبت شرکت فکر برتر برای ثبت شرکت سهامی خاص انجام می گیرد :

_ تکمیل مدارک مورد نیاز
_ همراهی در انتخاب 5 نام درخور برای شرکت شما ( به ترتیب اولویت )
_ مشخص نمودن سهام سهامداران
_ مشخص نمودن سمت اعضا
_ تعیین مبلغ سرمایه
_ ارائه گواهی افتتاح حساب بانکی به نام شرکت در شرف تاسیس
_ ثبت در سامانه اداره ثبت شرکت ها و اخذ برگه ی پذیرش
_ اخذ امضا اعضا در مدارک اصلی
_ ارسال مدارک از طریق پست به اداره ثبت
_ مراجعه وکیل فکر برتر جهت اخذ پرونده
_ انجام  امور درج در رومه رسمی در سامانه و پرداخت هزینه
_ ارائه مدارک به موکل 

شخصیت حقوقی شرکت که در اثر اراده شرکا بوجود می آید با اراده شرکاء (انحلال اختیاری) و یا در نتیجه اتفاقات خارج از اراده ی شرکاء(انحلال قهری) ممکن است از بین برود و شرکت منحل گردد.
بعد از انحلال،امور شرکت باید تصفیه شود،مطالبات وصول گردد،دیون پرداخت شود و دارایی شرکت بین شرکاء تقسیم گردد.

تصفیه امور شرکت عبارتست از مجموع عملیاتی که برای وصول مطالبات و پرداخت دیون و تبدیل دارایی شرکت به وجه نقد و تقسیم آن بین شرکاء انجام می شود و در صورتیکه در شرکت شریک ضامن وجود داشته باشد و شرکت زیان داشته باشد مبلغ اضافی که هر یک از شرکاء ضامن باید برای تامین زیان شرکت پرداخت کنند نیز باید تعیین شود.در مواردیکه ورشکستگی موجبات انحلال شرکت را فراهم می آورد تصفیه امور شرکت ورشکسته تابع مقررات ورشکستگی است.لذا در اینجا تصفیه امور شرکت ها در صورتی که انحلال شرکت در مواردی غیر از ورشکستگی باشد شرح داده می شود.
ترتیب تصفیه امور شرکت ممکن است در اساسنامه یا شرکتنامه پیش بینی شده باشد.در این صورت مقررات مزبور قابل اجراء می باشد ولی شرکاء می توانند مطابق مقررات مربوط به هر یک از شرکت ها به تراضی یا تصمیم اکثریت مقررات اساسنامه را تغییر داده یا در موقع انحلال ترتیب دیگری برای تصفیه مقرر دارند.
در شرکت های تضامنی و نسبی و مختلط سهامی و غیر سهامی امر تصفیه با مدیران شرکت است مگر آنکه شرکاء ضامن اشخاص دیگری را از خارج یا از بین خود برای تصفیه معین نمایند.
در شرکت های سهامی و مسئولیت محدود و شرکت های تعاونی امر تصفیه بعهده ی مدیران شرکت است، مگر آنکه اساسنامه یا اکثریت مجمع عمومی شرکت ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.بنابراین در صورتی که در موقع انحلال ترتیب دیگری در اساسنامه پیش بینی نشده باشد یا اینکه شرکاء تصمیم دیگری اتخاذ نکنند مدیر یا مدیران شرکت عهده دار تصفیه امور شرکت می باشند.
به هر حال تصمیم راجع به تعیین مدیر تصفیه مطابق مقررات مربوط به هریک از شرکت ها اتخاذ خواهد شد.
تا خاتمه امر تصفیه،شخصیت حقوقی شرکت جهت انجام امور مربوط به تصفیه باقی خواهد ماند و مدیران تصفیه موظف به خاتمه دادن کارهای جاری و اجرای تعهدات و وصول مطالبات و تقسیم دارایی شرکت می باشند.
شرکت به محض انحلال در حال تصفیه محسوب می شود و باید در دنباله نام شرکت همه جا عبارت"در حال تصفیه" ذکر شود و نام مدیر یا مدیران تصفیه در کلیه اوراق و آگهی های مربوط به شرکت قید می گردد.
مادام که امر تصفیه خاتمه نیافته باشد نشانی مدیر یا مدیران تصفیه همان نشانی مرکز اصلی شرکت خواهد بود مگر اینکه به موجب تصمیم مجمع عمومی فوق العاده یا حکم دادگاه نشانی دیگری تعیین شده باشد.
مدیر یا مدیران تصفیه باید قبل از اقدام به تصفیه و تقسیم دارایی فی ما بین صاحبان سهام قبلاَ سه مرتبه و هر مرتبه به فاصله یک ماه در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن درج می گردد شروع به تصفیه را اعلام و از بستانکاران برای دریافت حقوق خود دعوت بعمل آورند.
بنابراین زمانی مدیر یا مدیران تصفیه می توانند تصفیه شرکت را آغاز نمایند که حداقل 6 ماه از تاریخ نشر اولین آگهی دعوت بستانکاران گذشته باشد و از طرفی به موجب نص صریح ماده 215 قانون تجارت در مورد شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود و تعاونی که تقسیم دارایی بین شرکاء این سه نوع شرکت را خواه ضمن مدت تصفیه و خواه پس از ختم آن ممکن نمی داند مگر آنکه قبلاَ سه مرتبه در مجله رسمی و یکی از جراید اعلان و یکسال از تاریخ انتشار اولین اعلان در مجله گذشته باشد.
لذا در مورد شرکت های تضامنی،نسبی،مختلط سهامی و غیر سهامی حداقل مدت زمان تعیین شده برای تصفیه حسب مورد بیشتر از 6 ماه در مورد شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود و تعاونی حسب مورد بیشتر از یکسال می باشد.پس مدیران تصفیه –با رعایت مقررات فوق و سایر مقررات مربوط-مکلفند ظرف یک ماه پس از ختم تصفیه مراتب را به مرجع ثبت شرکت ها اعلام دارند تا به ثبت رسیده و در رومه رسمی و رومه کثیرالانتشاری که  اطلاعیه ها و آگهی های مربوط به شرکت در آن درج می گردد آگهی شود و نام شرکت از دفتر ثبت شرکت ها و دفتر ثبت تجارتی حذف گردد.قابل توجه است انحلال شرکت مادام که به ثبت نرسیده و اعلان نشده است نسبت به اشخاص ثالث بلااثر است.لذا می بایست انحلال شرکت به مرجع ثبت شرکت ها اعلام و انحلال آن ثبت شود.
بعد از ثبت در دفاتر ثبت شرکت ها، شرکت منحل شده محسوب می گردد.

شرکت نسبی ، مانند شرکت تضامنی ، جزو شرکت های شخص محسوب می شود زیرا هر یک از شرکا، به نسبت سرمایه خود در شرکت ، ضامن پرداخت قروض شرکت می باشند و اگر سرمایه شرکت جوابگوی بدهی های آن نباشد؛ طلبکاران، به نسبت سرمایه هر شریک در شرکت حق مراجعه به دارایی شخصی شرکا را نیز دارند.
مقررات شرکت های تضامنی، جز آنچه که مربوط به ماهیت شرکت نسبی است. یعنی نسبیت در مسئولیت پرداخت طلب طلبکاران شرکت ، شامل شرکت های نسبی نیز می شود.
با وجود این پس از تعریف شرکت های نسبی فقط به ذکر بعضی از مشخصات خاص شرکت های نسبی، که در حقیقت وجوه افتراق این شرکت ها با شرکت تضامنی است ، اکتفا می گردد و سپس به نکات قانونی ثبت آن پرداخته می شود.

    تعریف شرکت نسبی

طبق ماده 3 قانون تجارت : " شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته " شده است. نکته عمده در تعریف شرکت نسبی ، مسئولیت شرکا در مقابل طلبکاران احتمالی شرک است. بدین معنی که در شرکت نسبی مسئولیت شرکا برای پرداخت قروض شرکت به نسبت سرمایه آن ها در شرکت است ( و نه نامحدود مثل شرکت تضامنی )
ولی در پرداخت بدهی های شرکت، برخلاف شرکت های تضامنی ، دیگر بین شرکا تضامن وجود ندارد و هر شریک فقط مسئول پرداخت بدهی شرکت به نسبت سرمایه خود در شرکت می باشد.

    آنچه که شرکت های نسبی را با شرکت های تضامنی ، متمایز می کند به شرح ذیل است :

الف ) نام شرکت . در نام شرکت نسبی عبارت ( شرکت نسبی ) باید ذکر شود ولااقل نام یکی از شرکا نیز ذکر گردیده و از بقیه شرکا با عبارتی مثل ( و شرکا ) یا ( و براداران ) یاد می گردد.
ب) مسئولیت شریک جدید. در صورتی که شریک جدیدی وارد شرکت شود باز هم به نسبت سرمایه خود مسئول پرداخت قروضی هم خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته است.
بقیه مقررات شرکت های نسبی از تشکیل شرکت ، پرداخت سرمایه های نقدی و غیرنقدی، مدیریت ، شخصیت شرکا ، ورشکستگی ، طلبکاران شرکت و شرکا، فسخ و انحلال شرکت نسبی تابع مقررات شرکت های تضامنی است.

    ثبت شرکت های نسبی

_ مدارک لازم برای ثبت شرکت نسبی:
1. دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده
2. دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده
3. دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده
4. تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت
5. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
6. تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکا ،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)
7. اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضاء هیات مدیره،مدیر عامل
8. دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
9. دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
10. اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.
_ چند نکته ی قانونی راجع به ثبت شرکت
1. در هنگام ثبت شرکت نسبی منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکا تقسیم می شود ، مگر آنکه شرکت نامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد. ( ماده 5 ناظر به ماده 119 ق. ت )
2. در ثبت شرکت نسبی شرکا باید لااقل یک نفر را از میان خود یا خارج به سمت مدیری معین کنند که حدود مسئولیت آن ها مشابه مدیران شرکت تضامنی است. ( ماده 5 ناظر به مواد 120 و 121 ق. ت )
3. در ثبت شرکت نسبی اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر از شرکا غیرنقدی باشد باید سهم الشرکه مزبور قبلاَ به تراضی تمام شرکا تقویم شود .( ماده 5 ناظر به ماده 122 ق. ت)

طراحی گرافیک در واقع اصطلاحی عام است برای حرفه ای متشکل از طراحی حروف، تصویرسازی، عکاسی و چاپ به منظور ارائه اطلاعات یا آموزش. این اصطلاح را اولین بار ویلیام ادیسون دیگینز در سال 1922 به کار برد. با این همه فقط پس از جنگ جهانی دوم بود که کاربرد آن رایج شد.
امروزه ، طراحی گرافیک به عنوان ابزاری جهت ارائه نمایش بصری پیام و ایده ای خاص به کار برده می شود و این مهم را با استفاده از نمادها، نشانه ها ، کلمات و ترکیب تصاویر انجام می دهد. طراح گرافیک ممکن است از طریق صفحه آرایی، تایپوگرافی، تصویرسازی و عکاسی دست به تولید یک اثر بصری با مفهوم و پیامی خاص بزند.
گرایش تبلیغاتی طراحی گرافیک گستره ای بین تبلیغات مجازی، بیلبوردها، پوستر و بسته بندی را شامل می شود و در بخش هویت سازی طراحی لوگو و نام تجاری را در برمی گیرد.
شما عزیزان ، می توانید در زمینه طراحی تابلوهای تبلیغاتی، طراحی کاتالوگ، بروشور، فولدر و پوسترهای تبلیغاتی و.، نسبت به ثبت شرکت طراحی گرافیک اقدام نمایید. با ثبت شرکت فعالیت بنگاه در سایه حمایت های دولتی و قانون تجارت قرار می گیرد تا در خصوص پیگیری های لازم و در خصوص دعاوی و . امکان رسیدگی باشد. چنانچه برای اولین بار است که می خواهید اقدام به ثبت شرکت کنید، از بهترین گزینه ها برای ثبت شرکت، شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود می باشد.

• شرایط مورد نیاز جهت ثبت شرکت طراحی گرافیک سهامی خاص به قرار ذیل است :
1ـ شرکت سهامی خاص باید از دو عضو که حداقل دارای سن سال می باشند، تشکیل شود.
2ـ اعضاء هیئت مدیره باید حداقل دارای یک سهم از شرکت باشد.
3ـ حداقل سرمایه مورد نیاز صدهزار تومان می باشد.
4ـ متقاضیان 35درصد از سرمایه را باید به حساب بانکی پرداخت نمایند.

• مدارک لازم برای ثبت شرکت طراحی گرافیک سهامی خاص :
ـ فتوکپی کارت ملی و شناسنامه سهامداران و بازرسان
ـ دو نسخه اظهارنامه شرکت با امضاء سهامداران
ـ دو نسخه اساسنامه شرکت با امضاء سهامداران
ـ دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین با امضاء سهامداران
ـ ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
ـ ارائه مجوز درصورت نیاز به داشتن مجوز.

• شرایط مورد نیاز برای ثبت شرکت طراحی گرافیک با مسئولیت محدود :
1ـ شرکت با مسئولیت محدود باید از دو عضو که حداقل دارای سن سال می باشند، تشکیل شود.
2ـ حداقل سرمایه مورد نیاز صد هزار تومان می باشد.
3ـ واریز کلیه سرمایه به صورت یکجا به حساب شرکت.

• مدارک لازم جهت ثبت شرکت طراحی گرافیک با مسئولیت محدود :
ـ تصویر شناسنامه و کارت ملی سهامداران
ـ دو نسخه شرکتنامه رسمی
ـ دو نسخه تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود به همراه امضاء سهامداران
ـ اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود به همراه امضاء سهامداران
ـ صورتجلسه مجمع عمومی به همراه امضاء سهامداران
ـ ارائه مجوز درصورت نیاز به داشتن مجوز.

• مواردی که در انتخاب نام شرکت طراحی گرافیک باید رعایت شوند :
1- در انتخاب نام شرکت حتماَ باید از اسم خاص استفاده شود.
2- جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
3ـ نام انتخاب شده نباید تکراری باشد.
4ـ نام انتخابی باید دارای ریشه فارسی باشد.
5- در نام شرکت نباید از کلمات لاتین استفاده شود.
6ـ ازعناوین شعرا، دانشمندان استفاده ننمایید.
نکته : کلماتی از قبیل ساختمانی، بازرگانی، تجاری، گرافیکی، مهندسی، مهندسی مشاور، حقوقی، تولیدی و.شرحی بر موضوع فعالیت محسوب می شود و در بررسی نام یا نام های درخواستی به منظور رعایت عدم سابقه و تشابه ،جزئی از نام محسوب نمی شود.
شایان ذکر است، برای ثبت اسم شرکت، ابتدا ،پس از رعایت شرایطی که بیان شد، پنج نام برای شرکت خود انتخاب نمایید و به ترتیب اولویت در پایگاه اینترنتی اداره کل ثبت شرکت ها به نشانی irsherkat.ssaa.ir وارد کنید تا از بین آن ها یکی مورد تایید قرار گیرد.لازم به ذکر است متقاضی تعیین نام باید احدی از سهامداران یا موسسین یا وکیل رسمی دادگستری (با ارائه وکالتنامه) باشد.

• مراحل ثبت شرکت طراحی گرافیک :
1- تجمیع مدارک مورد نیاز
2- اخذ گواهی عدم سوپیشینه
3- تنظیم و تدوین مفاد اساسنامه
4- انتخاب نام مناسب برای شرکت
5- ثبت نام اولیه در سامانه و تنظیم اوراق ثبتی
6- تعیین نام شرکت
7- ارسال اوراق به اداره از طریق پست
8- بررسی مدارک توسط کارشناس اداره ثبت شرکت ها
9- در صورت بلامانع بودن صدور آگهی تاسیس شرکت
10- تخصیص شماره ثبت و شناسه ملی
11- ارسال آگهی جهت انتسار در رومه رسمی کشور
12- انجام امور تشکیل پرونده مالیاتی و اخذ کد اقتصادی 

1- شیوه انتخاب بازرسان :
همان گونه که در مقالات پیش گفته شد، نخستین بازرس یا بازرسان در شرکت سهامی عام به وسیله مجمع عمومی موسس و در شرکت سهامی خاص توسط موسسان انتخاب می گردند. پس از تشکیل و ثبت شرکت ، انتخاب و برکناری بازرسان از وظایف مجمع عمومی سالیانه است .
با این حال در یک مورد، بازرس ممکن است به حکم دادگاه انتخاب گردد و آن در صورتی است که مجمع عمومی بازرس تعیین نکرده و یا بازرس نتواند یا نخواهد گزارش بدهد، به حکم ماده 153 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، دادگاه به درخواست هر ذینفع ، به تعیین بازرس مبادرت خواهد کرد.
ماده 144 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، به عنوان مقرره آغازین بر بخش ناظر بر بازرسان ، شیوه انتخاب و برکناری آنان را پیش بینی نموده است، در حالی که تبصره ماده مزبور حکم دیگری را که در ارتباط با شرایط انتخاب بازرسان شرکت های سهامی عام است، مورد توجه قرار داده است. ماده مرقوم اشعار می دارد :
" مجمع عمومی عادی در هر سال یک یا چند بازرس انتخاب می کند تا بر طبق این قانون به وظایف خود عمل کنند. انتخاب مجدد بازرس یا بازرسان بلامانع است . مجمع عمومی عادی در هر موقع می تواند بازرس یا بازرسان را عزل کند به شرط آنکه جانشین آن ها را نیز انتخاب نماید ".
با ملاحظه مفاد ماده بالا چند نکته قابل توجه به نظر می رسد :
اول آنکه : مجمع عمومی عادی هر سال باید نسبت به انتخاب بازرسان اقدام نماید. لذا دوره مسئولیت بازرسان نمی تواند از یک سال بیشتر باشد. به علاوه از قسمت دوم ماده برمی آید که ادامه کار بازرسان موجود تنها با انتخاب مجدد آن ها امکان پذیر است.
دوم آنکه : از آنجا که بازرس یا بازرسان توسط مجمع مزبور انتخاب می گردند، همان ارگان " در هر موقع می تواند " آنان را عزل کند، البته مشروط به اینکه جانشین آن ها را انتخاب کرده باشد.
نکته سوم که از ماده 146 به دست می آید ، عبارت از تکلیف مجمع عمومی عادی به انتخاب یک یا چند بازرس علی البدل است ، در حالی که در مورد مدیران این اام وجود ندارد.
ماده 88 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347، برای انتخاب بازرسان اکثریت نسبی را کافی دانسته است.

2- شرایط انتخاب بازرسان :
قانون گذار راجع به شرایط لازم برای تصدی سمت بازرسی در شرکت سهامی خاص هیچ گونه پیش بینی خاصی را منظور نداشته است. لکن در تبصره ماده 144 ناظر انتخاب بازرسان شرکت سهامی عام وضعیت متفاوت است. به موجب این تبصره :
" در حوزه هایی که وزارت اقتصاد اعلام می کند وظایف بازرسی شرکت ها را در شرکت های سهامی عام اشخاصی می توانند ایفا کنند که نام آن ها در فهرست رسمی بازرسان شرکت ها درج شده باشد. شرایط تنظیم فهرست و احراز صلاحیت بازرسی در شرکت های سهامی عام و درج نام اشخاص صلاحیتدار در فهرست مذکور و مقررات و تشکیلات شغلی بازرسان تابع آیین نامه ای می باشد که به پیشنهاد وزارت اقتصاد و تصویب کمیسیون های اقتصاد مجلسین قابل اجرا خواهد بود . "
در اجرای مقرره بالا، دو سال بعد " آیین نامه اجرای تبصره ماده 144 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 اسفندماه 1347 درباره انتخاب بازرس شرکت های سهامی عام " به تصویب کمیسیون اقتصاد مجلسین سنا و شورای ملی رسید. این آیین نامه در 6 ماده علاوه بر تعیین شرایط اشخاص داوطلب بازرسی و شیوه انتخاب این گونه داوطلبان ، تاسیس کانونی به منظور عملی نمودن اهداف آیین نامه را پیش بینی نموده بود.
در ماده یک آیین نامه، شرایط داوطلبان امر بازرسی بدین شرح مقرر شده است :
1- داشتن حسن شهرت و نداشتن پیشیمه کیفری موثر.
2- داشتن درجه لیسانس یا بالاتر در یکی از رشته های متناسب با وظایف و مسئولیت های بازرسی به تشخیص کمیسیون مذکور در ماده 2.
3- داشتن حداقل 5 سال تجربه متناسب با وظایف و مسئولیت های بازرسی به تشخیص کمیسیون مذکور در ماده 2.
4- عدم اشتغال به نمایندگی مجلس.
5- عدم اشتغال به طور تمام وقت در موسسات وابسته به دولت و شهرداری ها و موسسات وابسته به آن .
مطابق ماده 2 احراز صلاحیت داوطلبان بر عهده کمیسیونی مرکب از نمایندگان وزرای اقتصاد، دادگستری و دارایی و نیز دو نماینده از اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران، گذارده شد.
ماده 5 آیین نامه یادشده، تشکیل کانونی تحت عنوان " کانون بازرسان شرکت های سهامی عام " را مشروط به رسیدن شمار بازرسان به سی تن ، پیش بینی نموده بود. با تشکیل کانون مزبور ، وظیفه " انتخاب و تنظیم فهرست داوطلبان بازرسی شرکت های سهامی عام و رسیدگی به سلب صلاحیت و اعلام آن " بر عهده کانون واگذار گردید. با این حال تایید فهرست بازرسان باید توسط کمیسیون یادشده صورت می گرفت.
همان طور که پیش تر گفته شد، به علت متروک گذاشته شدن اجرای آیین نامه اجرایی تبصره ماده 144 لایحه اصلاحی، که تنها ناظر بر شرکت های سهامی عام است، و ضرورت وضع مقرراتی جامع، در " قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه ای حسابداران ذی صلاح به عنوان حسابدار رسمی " 1372 تلاش گردید تا خلاء موجود برطرف گردد.
در اجرای تبصره 1 این قانون ، که شرایط و ضوابط مربوط به تعیین صلاحیت حسابداران رسمی و چگونگی انتخاب آنان را به آیین نامه ای که باید به تصویب دولت می رسید محول نموده بود ، " آیین نامه تعیین صلاحیت حسابداران رسمی و چگونگی انتخاب آنان " در سال 1374 به تصویب هیئت وزیران رسید.
در ماده 3 این آیین نامه ، شرایطی از جمله نداشتن پیشینه کیفری و پیشینه سوء حرفه ای – مالی و اداری ، حسن شهرت ، دارا بودن مدرک کارشناسی مرتبط و داشتن سابقه کاری برای بازرسان قانونی پیش بینی شده است.
مقنن به منظور تضمین درستکاری و حفظ بی طرفی بازرسان شرکت ، انتخاب برخی افراد به این سمت را ممنوع دانسته که این ممنوعیت ها را می توان شرایط سلبی نامید. این ممنوعیت ها در ماده 147 لایحه اصلاحی بدین شرح پیش بینی شده اند :
1- اشخاص مذکور در ماده 111 لایحه اصلاحی ؛
2- مدیران و مدیر عامل : انتخاب بازرسان از میان مدیران نقض غرض به شمار می رود. چرا که مهم ترین وظیفه بازرس نظارت بر کار مدیران و کنترل عملکرد آنان است. در صورتی که هر دو سمت در شخص واحد تجلی یابد، فلسفه وجود نهاد نظارتی بی ثمر خواهد شد.
3- بستگان سببی و نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم.
4- هر کس که خود یا همسرش از مدیران یا مدیر عامل به صورت موظف حقوق دریافت می کند.
ممنوعیت های مذکور در بندهای 4-2 بالا به منظور جلوگیری از بروز تعارض منافع بازرس با مصالح شرکت است. چرا که در هر یک از حالات بالا امکان تعارض منافع و تبانی به زیان شرکت و شرکا وجود دارد.
نکته ای که در این ارتباط قابل تامل است، ماده 62 سابق قانون تجارت است که مقرر می داشت : " مفتیش مزبور که ممکن است از غیرشرکا نیز انتخاب شوند ". از عبارت مذکور چنین برمی آید که بر اساس مقررات ماده 62 مرقوم اصل بر سهامدار بودن بازرس بوده است و انتخاب بازرس یا مفتش از غیرسهامداران نیز منع نگردیده بود. در حالی که در لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 صرفاَ به انتخاب بازرس اشاره نموده ، بدون آنکه معترض سهامدار یا غیرسهامدار بودن وی گردد. آیا این به مفهوم گرایش قانون گذار به عدم انتخاب بازرسان از میان سهامداران به منظور جلوگیری از تعارض منافع با سایر سهامداران است ؟ با فرض مثبت بودن پاسخ، در مقررات جاری هیچ گونه منعی در تعیین بازرسان از میان سهامداران به چشم نمی خورد. در نتیجه، باید اصل را بر تجویز نهاد.

 

ضمانت اجرای انتخاب اشخاص در نقض ممنوعیت های بالا، در ماده 152 پیش بینی شده است. به موجب قسمت اخیر این ماده، چنانچه مجمع عمومی عادی بر اساس گزارش کسانی که بر خلاف این ممنوعیت ها به عنوان بازرس انتخاب شده اند، صورت دارایی و ترامه حساب سود و زیان شرکت را مورد تصویب قرار دهد، این تصویب به هیچ وجه اثر قانونی نداشته و بی اعتبار است. همچنین به موجب تبصره ماده 89 اصلاحی قانون تجارت 1347 :
" بدون قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت در مجمع عمومی اخذ تصمیم نسبت به ترامه و حساب سود و زیان سال مالی معتبر نخواهد بود. "
به نظر می رسد با توجه به ضمانت اجرای بالا، انتخاب اشخاص برخلاف ممنوعیت های پیش گفته ، همانند عدم انتخاب بازرس است. لذا، باید بتوان مفاد ماده 153 لایحه اصلاحی را اعمال نمود که بر اساس آن هر ذی نفع می تواند از رئیس حوزه قضایی محل اقامت شرکت ، عزل چنین بازرسی و انتخاب جانشین را بخواهد.
به علاوه در ماده 266 برای اشخاصی که آگاهانه و برخلاف ممنوعیت های پیش بینی شده سمت بازرسی را بپذیرند، ضمانت اجرای کیفری جزای نقدی و حبس مقرر شده است.
قانون شرکت های انگلیس در راستای اجرای دستورالعمل هشتم جامعه اروپایی از سال 1991 نظام جدیدی را برای انتخاب بازرسان حساب پیش بینی نمود که مهم ترین ویژگی آن ها استقلال و بی طرفی آنان است.
مطابق بند یک ماده 25 قانون شرکت های سال 1989 اصلاحی سال 1991، یک شخص در صورتی صلاحیت انتخاب شدن به عنوان بازرس حساب را دارد که :
الف) عضو یک موسسه نظارتی رسمی باشد.
ب) مطابق استانداردهای آن موسسه صلاحیت لازم برای این حرفه را دارا باشد.
بند 2 ماده مزبور انتخاب شخص حقیقی و یا یک موسسه را به عنوان حسابرسی مجاز دانسته است.
همچنین وزیر تجارت می تواند به شخصی که در خارج از بریتانیا، پروانه بازرسی حساب داشته مجوز همان فعالیت در بریتانیا را بدهد.
در ارتباط با شرایط انتخاب بازرسان حساب، حقوق انگلیس در مورد شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس و شرکت های خارج از این بازار تفکیک قائل شده است.
انتخاب بازرسان حساب شرکت های پذیرفته نشده در بازار بورس می تواند مطابق نظام پیشین انتخاب بازرسان حساب انجام گیرد. نظام پیشین انتخاب بازرسان مشمول بند 1 ماده 13 قانون شرکت های 1967 است که بر اساس آن، اشخاصی که دارای پروانه حسابرسی از هیئت تجاری ( اتاق بازرگانی ) و یا وزیر تجارت هستند، مجاز به انتخاب شدن به عنوان بازرس شرکت های پذیرفته نشده در بازار بورس هستند. در حالی که شرکت های پذیرفته شده در بازار بورس بایستی مقررات نظام جدید راکه مبتنی بر مقررات جامعه اروپایی است، در انتخاب بازرس حساب رعایت کنند.
بازرسان می بایست وظایف مراقبتی و نیز مهارتی خود را به نحو متعارف معمول دارند و اطلاعاتی را که به درستی آن ها معتقدند به شرکا اظهار نمایند، در غیر این صورت مسئولیت خواهد داشت. 

روش و مراحل ثبت شعبه یا ثبت نمایندگی – شرکت خارجی

نماینده یا وکیل قانونی شرکت خارجی برای ثبت شعبه یا ثبت نمایندگی خارجی شرکت خارجی (ثبت نمایندگی خارجی) پس از تهیه مدارک مربوطه بنحو ذیل اقدام نماید:

۱- با در دست داشتن اسناد و مدارک به شرکت تهران ثبت (جهت ثبت نمایندگی خارجی) مراجعه و نام شرکت خارجی توسط مسئول تعیین نام در صورت رعایت کلیه موارد مرتبط با راهنمای تعیین نام مورد تائید قرار می گیرد.

تذکر: توجه شود که نام اخذ شده عین نام کامل شرکت خارجی با قید شعبه یا نمایندگی باشد و از ترجمه نام یا اختصار آن اکیدا خودداری گردد.

۲- پس از تعیین نام مدارک تکمیلی به واحد پذیرش تاسیس اداره ثبت شرکت ها تحویل می گردد تا نسبت به ورود اطلاعات در سیستم مکانیزه اقدام گردد.

۳- در واحد پذیرش اداره ثبت شرکتها رسیدی که در آن تاریخ مراجعه مشخص شده اخذ می گردد.

۴- در تاریخ تعیین شده با ارایه اصل رسید به قسمت اعلام نتیجه جهت مطابقت و تائید صحت اطلاعات درج شده در سیستم و تعیین کارشناس تاسیس مراجعه می کند.

۵- در مرحله کارشناسی ، پس از ممیزی شکلی و ماهیتی در صورت عدم نیاز به اخذ مجوز از مراجع ذیربط در خصوص موضوع فعالیت و نداشتن ایرادات دیگر نسبت به تهیه پیش نویس آگهی تاسیس اقدام می گردد.

۶- در صورتی که ثبت موضوع فعالیت نیازمند اخذ مجوز باشد ، نامۀ استعلام آن صادر می گردد.

۷- پس از تهیه پیش نویس ، متقاضی می تواند نسبت به پرداخت کلیه حقوق ثبتی که در ذیل پیش نویس مشخص گردیده ، از طریق بانک یا دستگاه POS مستقر در اداره و یا از طریق سایر شعب بانک ملی ایران به حساب های مربوطه اقدام نماید.
۸- متقاضی پس از پرداخت هزینه ها نسبت به اخذ امضا رئیس اداره یا معاون وی اقدام می نماید.
تهران ثبت, ثبت شعبه خارجی,ثبت شرکت,ثبت شرکت خارجی,ثبت شعبه خارجی شرکت,
۹- مفاد پیش نویس آگهی تائید شده جهت تکمیل امضا و گواهی ” ثبت با سند برابر است ” در دفتر ثبت شرکت ها ثبت گردیده و نسبت به اعطای شماره ثبت و شناسه ملی اشخاص حقوقی اقدام می گردد.

۱۰- متقاضی نسبت به اخذ آگهی تاسیس از دبیرخانه اقدام نموده و نسخه اصلی آن را به نمایندۀ رومه رسمی مستقر در اداره جهت پرداخت هزینه های چاپ و اخذ رونوشت برابر با اصل آن تحویل می دهد.

۱۱- یک نسخه از آگهی تأسیس شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی به واحد روابط عمومی مستقر در اداره ثبت شرکتها جهت درج در رومه کثیرالانتشار تحویل و رسید اخذ می شود.

چه شرکتهایی مجاز به ثبت شعبه یا نمایندگی در ایران هستند؟

آئین‌نامه اجرائی قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت‌های خارجی تحت شماره ۹۳۰ – ۷۸ / م / ت ۱۹۷۷۶ مورخ
۱۲/۲/۱۳۷۸ به تصویب هیأت وزیران رسید. بر اساس ماده یک آئین‌نامه، شرکت‌هایی که در کشور محل ثبت خود شرکت
قانونی شناخته می‌شوند – یعنی بر اساس قوانین و مقررات کشور متبوع خود تشکیل شده و دارای شخصیت حقوقی ثبت
شده هستند می‌توانند برای فعالیت در ایران در زمینه‌هایی که ذکر خواهد شد بر اساس قوانین و مقررات مربوطه اقدام به ثبت
شعبه یا نمایندگی خود نمایند.

ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی در ایران مشروط به عمل متقابل کشور متبوع شرکت خارجی می‌باشند، یعنی
اگر در کشور متبوع شرکت خارجی شعب یا نمایندگیهای شرکت‌های ایرانی به ثبت برسند آن شرکتها نیز می‌توانند نسبت به
ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خود در ایران اقدام نمایند.

نماینده یا نمایندگی شرکت خارجی
نماینده شرکت خارجی، شخص حقیقی یا حقوقی است که بر اساس قرارداد نمایندگی، انجام بخشی از موضوع و وظایف
شرکت طرف نمایندگی را در محل بر عهده گرفته است.

زمینه‌های فعالیت برای شرکت‌های خارجی
۱ – ارائه خدمات بعد از فروش کالاها یا خدمات شرکت خارجی
در صورتی که شرکت‌های خارجی اقدام به فروش کالا یا خدمات به اشخاص ایرانی بنمایند، برای ارائه خدمات بعد از فروش
(گارانتی– وارانتی) می‌توانند تقاضای ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی را بنمایند.

۲ – انجام عملیات اجرائی قراردادهایی که بین اشخاص ایرانی و شرکت خارجی منعقد می‌شود.

در خصوص شروع عملیات اجرایی و انجام موضوع قراردادهای منعقده بین اشخاص ایرانی (اشخاص حقیقی، اشخاص حقوقی
اعم ازخصوصی و دولتی) و شرکت‌های خارجی، طرف خارجی می‌تواند تقاضای ثبت شعبه یا نمایندگی خود را نماید.

۳ – بررسی و زمینه‌سازی برای سرمایه‌گذاری شرکت خارجی در ایران مقدمتآ باید گفت شرکت‌های خارجی که قصد سرمایه‌گذاری در ایران را دارند، به دو نحو زیر می‌توانند اقدام نمایند:

الف: در چهارچوب مقررات قانون مربوط به جلب و حمایت سرمایه‌های خارجی» مصوب آذرماه ۱۳۳۴ از طریق مراجعه به
سازمان سرمایه‌گذاری و کمک‌های اقتصادی و فنی ایران و تسیلم مدارک و اخذ مصوبه هیأت وزیران جهت سرمایه‌گذاری.

ب : مشارکت مستقیم با اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی از طریق ایجاد شرکتهای تجاری یا سهیم شدن در شرکتهای تجاری
موجوددر ارتباط با بررسی و زمینه‌سازی برای اقدام در زمینه دو مورد فوق، شرکتهای خارجی می‌توانند اقدام به تاسیس شعبه
یا نمایندگی نمایند.

۴ – همکاری با شرکت‌های فنی و مهندسی ایرانی برای انجام کار در کشورهای ثالث.
در مواردی که شرکت‌های فنی و مهندسی ایرانی برای انجام امور صنعتی، فنی، عمرانی و غیره در کشورهای ثالث انتخاب شده
وجهت انجام امور مربوطه با یک یا چند شرکت خارجی قرارداد مشارکت منعقد نموده باشند شرکت‌های خارجی طرف قرارداد
با ارائه مدارک لازم می‌تواننند نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند.

همچنین شرکتهای فنی و مهندسی خارجی که برای انجام پروژه‌هائی در کشور ثالث انتخاب شده‌اند، و جهت انجام اینگونه
پروژه‌هابا شرکتهای فنی و مهندسی ایرانی طی قرارداد مشارکت داشته باشند، می‌توانند نسبت به ثبت شعبه یا نمایندگی خود
در ایران اقدام نمایند.
تهران ثبت, ثبت شعبه یا نمایندگی خارجی,ثبت شرکت,ثبت شرکت خارجی,ثبت شعبه خارجی شرکت,
۵ – افزایش صادرات غیر نفتی جمهوری اسلامی ایران و انتقال دانش فنی و فناوری.
شرکت‌های خارجی که در پیشبرد صادرات محصولات غیر نفتی از قبیل تولیدات صنعتی و کشاروزی و صنایع دستی و ….
فعالیت باشند. شرکت‌های خارجی که دانش فنی Know – how)) ساخت محصولات را به اشخاص ایرانی منتقل می‌نمایند.
و شرکت‌های خارجی که فناوری (تکنولوژی) محصولات صنعتی را در اختیار داشته و در ارتباط با ایجاد تأسیسات و کارخانه‌ها
وکارگاههای مختلف جهت تولید انواع محصولات اقدام به انتقال فناوری به اشخاص ایرانی می‌نمایند، می‌توانند نسبت به ثبت
شعبه و نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند.

۶ – انجام فعالیت‌هایی که مجوز آن توسط دستگاههای دولتی که به طور قانونی مجاز به صدور مجوز هستند صادر می‌گردد از
قبیل ارائه خدمات در زمینه‌های حمل و نقل، بیمه و بازرسی کالا، بانکی، بازاریابی و غیره.

شرکت‌های خارجی که در ارتباط با رائه خدمات در زمینه‌های مختلف با یکی از دستگاههای دولتی ایران دارای قرارداد باشند
و یا برای ارایه خدمات در زمینه‌های مذکور محتاج به اخذ مجوز از دستگاههای دولتی خاص باشد که قانونآ مجاز به صدور
مجوز فعالیت باشند، می‌توانند نسبت به ثبت شعبه و نمایندگی خود در ایران اقدام نمایند. ارائه خدمات در زمینه‌های حمل و
نقل اعم از دریایی، هوایی، زمینی (جاده‌ای و ریلی) با اخذ مجوز از سازمان‌های ذیربط مانند سازمان حمل و نقل و پایانه‌های
کشور میسر است و همچنین فعالیت در زمینه بانکی با اخذ محوز از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مجاز می‌باشد و
همینطور سایر دستگاههای مسؤول می‌توانند در زمینه‌های یاد شده مجوز فعالتی صادر نمایند

شرکت های تعاونی در حقیقت به منظور مبارزه با دو عامل اساسی اجتماعی تشکیل گردیده اند:سودجویی سرمایه داران و تورم.از یک طرف در اثر عواملی که تا حدود زیادی از اختیار و کنترل دولت ها خارج بود روز به روز از ارزش پول کاسته می شد و از طرف دیگر سرمایه داران و فروشندگان کالای ضروری مردم و به خصوص کالاهای مصرفی و خوراکی مورد وم کارگران و طبقات کم درآمد بر سود خود می افزودند و موجبات گرانی کالاها را فراهم می کردند در نتیجه،ضمن اینکه دستمزد مدت ها ثابت بود و به نسبت تورم و افزایش قیمت ها تغییر موثری نمی کرد،از قدرت خرید طبقه اخیر کاسته شده و موجبات فقر و آثار اجتماعی آن را برای آنان فراهم می کرد.

برای نجات طبقه مزبور باید در جستجوی راهی بود و برای رسیدن به این راه کوتاه کردن دست واسطه ها لازم بود.
به این دلیل شرکت های تعاونی تولید و مصرف تشکیل شد تا در آن ها کالاها تقریباَ بی واسطه از تولید کننده و تقریباَ بدون سود به دست مصرف کننده برسد.
نهضت تعاونی در اوایل قرن نوزدهم در انگلستان شکل گرفت ولی به تدریج به عنوان یک فکر اجتماعی اصلاح طلبانه در سرتاسر دنیا تثبیت شد و امروزه شرکت های تعاونی در همه جا با اختلاف سطح و اثر،وجود دارد.
مقررات این شرکت ها را به شرح ذیل مورد بررسی قرار می دهیم.ولی بدواَ باید یادآوری کرد که مقررات مربوط به این شرکت ها ابتدا ضمن مواد 190 الی 194 قانون تجارت پیش بینی شده بود،ولی متعاقباَ به علت توسعه و اهمیت سیستم تعاونی،در 16 خرداد سال 1350،قانون شرکت های تعاونی به تصویب رسید که بعضی از مواد این قانون در 24/11/1350 و سال های 52 و 54 مورد اصلاح قرار گرفت و چند تبصره نیز به آن افزوده گردید و در سال 1370 قانون دیگری به تصویب رسید تحت عنوان "قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی"که در سال 1377 بخش زیادی از آن اصلاح شد.
تعریف:
ماده 1 قانون شرکت های تعاونی مصوب 1334،شرکت تعاونی را به شرح ذیل تعریف می کند:
"شرکت تعاونی شرکتی است که برای مدت نامحدود و به منظور رفع احتیاجات مشترک شرکاء و بهبود وضع مادی و اجتماعی آنان برای یک یا چند منظور ذیل تشکیل می شود."
با توجه به مواد مذکور هدف شرکت های تعاونی روشن است.به طور کلی می توان گفت شرکت های تعاونی دو هدف عمده را تعقیب می نمایند که یکی اصلی و دیگری فرعی است.

تهیه و تولید اجناس لازمه وسیله شرکاء و یا خرید آن وسیله شرکت به منظور فروش به اعضاء برای مصارف زندگی آن ها،یعنی اجناسی که مورد وم،نیاز و مصرف می باشد یا تهیه و تولید نمایند و یا از تولید کنندگان خریداری نموده و به قیمت مناسبی در اختیار اعضاء قرار داده شود تا از فشار زندگی آن ها کاسته گردد.
ب-هدف فرعی:

هدف فرعی اینگونه شرکت ها تقسیم نفع و ضرر بین شرکاء می باشد که این مسئله هم تاکید بر کمک به اعضاء و دارندگان سهام می باشد.به این معنا که در درجه اول وسائل مورد نیاز اعضاء تهیه و به قیمت مناسبی به آن ها فروخته می شود و در مرحله بعد هم سودی که از فروش آن ها حاصل می شود متعلق به اعضاء بوده و به نسبت سرمایه بین آنان تقسیم می گردد.
به موجب ماده 2 قانون بخش تعاونی اقتصاد"شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند"بنابراین قانونگذار اعلام کرده است هر شرکتی که طبق قانون مزبور تشکیل شود،تعاونی محسوب می شود.شرکت تعاونی شرکتی تجاری است و مقنن شرایط تاسیس و اداره

آن را در مواد مختلف بیان کرده است.با توجه به قانون مزبور:
الف)شرکت ها و اتحادیه های تعاونی دارای شخصیت حقوقی مستقل هستند.
ب)دولت موظف است در شرایط مساوی در اجرای طرح ها و پژوهش های خود اولویت را به بخش تعاونی بدهد.
ج)تعاونی ها ااماَ دارای تابعیت ایرانی هستند.
د)تعاونی ها ممکن است به صورت تعاونی تولید یا تعاونی توزیع فعالیت نمایند.
ه)تعاونی ها می توانند برخلاف سایر شرکت های تجاری اتحادیه تشکیل دهند.
تشکیل و اداره شرکت تعاونی:

الف)تشکیل.اساسنامه شرکت تعاونی باید دارای نکات ذیل باشد:
نام با قید کلمه تعاونی،هدف،موضوع،نوع،حوزه عملیات،مدت،مرکز اصلی عملیات و نشانی میزان سرمایه،مقررات مربوط به عضو،ارکان،مقررات مالی و کار،انحلال و تصفیه پس از تنظیم اساسنامه حداقل و حداکثر اعضا به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت و تعیین می شود.اعضا در صورتی که واجد شرایط مقرر باشند می توانند به عنوان عضو فعالیت نمایند و برابر اساسنامه در کلیه امور حق نظارت دارند.
ب)اداره شرکت تعاونی.تعاونی برای اداره امور خود دارای سه رکن است:هیئت مدیره،مجمع عمومی و بازرسی مجمع عمومی که از اجتماع اعضای تعاونی یا نمایندگی آن ها، به دو صورت عادی و فوق العاده تشکیل می شود و هر عضو بدون در نظر گرفتن میزان سهم دارای یک رای است.مجمع عمومی اعم از عادی یا فوق العاده دارای اختیارات وسیعی است همچون انتخاب هیئت مدیره و بازرسی،رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترامه و حساب سود و زیان و سایر گزارش های مالی،تعیین خط مشی شرکت،تصویب بودجه،تصمیم در خصوص افزایش و یا کاهش سرمایه و
اداره امور  تعاونی به عهده هیئت مدیره ای است که حداقل سه نفر و حداکثر هفت نفر هستند و ااماَ از بین اعضای شرکت انتخاب می شوند.وظایف و اختیارات هیئت مدیره وسیع است و اجمالاَ عبارت است از:
-دعوت از مجامع عمومی
-اجرای اساسنامه و تصمیمات مجمع عمومی
-نصب و عزل و قبول استعفای مدیر عامل
-نظارت بر امور جاری و حساب ها
-تهیه و تنظیم برنامه های شرکت و ارائه آن به مجمع عمومی برای تصویب
مجمع عمومی موظف است بازرس را اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی و برای مدت یکسال مالی انتخاب نماید تا وظایفی همچون نظارت مستمر بر انطباق نحوه اداره امور تعاونی با ضوابط و مقررات،رسیدگی به حساب ها و دفاتر مالی و ارائه گزارش در خصوص آن،رسیدگی به شکایات اعضاء و.را انجام دهند.

ثبت شرکت تعاونی:
هر چند هر شرکتی بعد از تشکیل طبق ماده 583 قانون تجارت دارای شخصیت حقوقی است با وجود این طبق ماده 195 همان قانون:"ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت هاست"،بنابراین شرکت های تجارتی قبل از ثبت،از لحاظ قانون و عرف جامعه،دارای شخصیت  حقوقی شناخته شده نیستند و نیز عملاَ شرکت از نظر فعالیت های اجتماعی مواجه با مشکلاتی می شود.مثلاَ بانک ها قبل از ثبت شرکت هیچ گونه حسابی به نام آن باز نمی کنند.
ثبت شرکت تجارتی،موجب اطمینان از رسمیت شرکت،برای اعضاء و اطلاع از وضعیت شرکت برای کسانی که می خواهند با شرکت وارد معامله گردند می شود.همچنین ثبت شرکت های تجارتی به دولت نیز امکان می دهد تا از نوع فعالیت،میزان سرمایه گذاری،تعداد و به طور کلی وضعیت شرکت های تجارتی که می توانند در اوضاع اقتصادی هر کشوری موثر باشند اطلاع دقیق پیدا کرده و خط مشی اقتصادی خود را بهتر تعیین کند.
ثبت شرکت ها اگرچه مشمول مقررات مختلف بوده و در مورد شرکت های داخلی،خارجی،بیمه،کسبه جزء و غیره تفاوت های مختصری دارد ولی اصول ثبت همه آن ها یکسان است که به شرح ذیل مقررات آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

الف)مرجع ثبت شرکت ها:
مرجع ثبت شرکت ها در تهران اداره ثبت شرکت ها(یا به عبارت دقیق تر،دایره ثبت شرکت ها)و در خارج از تهران،اداره،دایره یا شعبه ثبت اسناد و در صورتی که در محل اصولاَ ثبت اسناد نباشد،دفاتر اسناد رسمی یا دفتر دادگاه خواهد بود.

ب)نحوه درخواست:
درخواست ثبت شرکت به موجب تقاضانامه ای خواهد بود که باید در دو نسخه تنظیم و حاوی نکات اساسی مربوط به هر شرکت از قبیل نام،نوع،مرکز اصلی،تابعیت،میزان سرمایه و غیره بوده و اسناد و مدارک لازم که حکایت از انجام مقررات مربوط به تشکیل هر شرکت می کند(مثل شرکتنامه،اساسنامه،صورتجلسه مجمع عمومی و در مورد بعضی شرکت ها مدارک مربوط به تعهد پرداخت سرمایه شرکت و تسلیم سرمایه غیر نقدی و از این قبیل)که در هر یک از شرکت های هفت گانه متفاوت است،تسلیم مرجع ثبت گردد.

مدارک و اوراق ذیل بایستی توسط هیات مدیره همراه با درخواست خود تحویل اداره تعاون گردد:

الف)اساسنامه مصوب شرکت
ب)دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
ج)صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی،دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
د)رسید پرداخت مقدار وجوه لازم التادیه سرمایه تعاونی،طبق اساسنامه
ه)مدارک مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه که به صورت جنبی بوده است.
و)فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل تعاونی
ز)فهرست اسامی حاضران در اولین مجمع عمومی عادی که حاوی امضای آن ها باشد.
ح)فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیر عامل که حاوی امضای آن ها باشد.
ط)قبولی کتبی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان.
ی)صورتجلسه راجع به جلسه اولین هیات مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره،انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیر عامل.
ن)مجوز اداره تعاون
پس از ثبت شرکت در دفتر مخصوص و همچنین در دفتر دیگری که حاوی شماره ردیف و خلاصه شرکتنامه و اساسنامه است،خلاصه شرکتنامه باید در ظرف ماه اول ثبت شرکت،در رومه رسمی و یک رومه کثیرالانتشار درج گردد.پس از صدور آگهی تاسیس توسط ثبت شرکت ها و درج آن در رومه رسمی جمهوری اسلامی  ایران،اداره تعاون نسبت به صدور پروانه تاسیس تعاونی اقدام خواهد نمود.
تغییرات در شرکت نیز به ترتیب فوق باید به ثبت برسد.شعب شرکت،معمولاَ همراه با شعبه اصلی،والا می بایست به عنوان تغییرات به ثبت برسند.ولی شرکت های فرعی باید جداگانه و به صورت مستقل با همان تشریفات ثبت شعبه اصلی به ثبت برسند،زیرا این شرکت ها دارای شخصیت حقوقی مستقل از شرکت اصلی هستند.
عدم ثبت شرکت اولاَ موجب تضامنی محسوب کردن آن است ؛ثانیاَ مشمول مجازات جرایم نقدی خواهد بود.

گفته شد که در ماده 588 قانون تجارت، شرکت را دارای کلیه حقوق و تکالیفی دانسته که در مورد اشخاص حقیقی صادق است. این حقوق و تعهدات شرکت در امور تجارتی جلوه می کند. شرکت از این حیث وضعی بهتر از اشخاص حقیقی دارد؛ زیرا شرکت را نمی توان مجنون یا صغیر تلقی کرد: اموری که ذاتی اشخاص حقیقی است و موجب حجر آنان می شود.
شرکت تجارتی حقوق و تکالیف خود را بدون تشریفات خاص و درست به همان صورتی که انسانها عمل می کنند، انجام می دهد؛ از جمله می تواند هبه و انتقال بلاعوض اموال را قبول کند. رویه قضایی فرانسه هم این مطلب را پذیرفته است. و در حقوق مان نیز این مر بلا اشکال است؛ زیرا در این مورد ممنوعیتی در قوانین ایران وجود ندارد؛ همچنین شرکت تجارتی می تواند به علت ضرر و زیانها مادی وارد به خود، علیه اشخاص ثالث اقامه دعوا کند و اشخاص ثالث نیز می توانند به این سبب، شرکت را تحت تعقیب قرار دهند. رویه قضایی فرانسه، شرکت را حتی در مطالبۀ ضرر و زیان معنوی محق دانسته است. به نظر ما، تحت شرایط حقوق عام، در حقوق ما نیز با توجه به اطلاق ماده 588 قانون تجارت، چنین امری مجاز است.
مع ذلک، اهلیت شرکت تجارتی مطلق نیست، بلکه اولا همان طور که ماده 588 قانون تجارت پیش بینی کرده است، شرکت نمی تواند حقوق و تعهداتی داشته باشد که خاص انسان است؛ ثانیاً اهلیت شرکت محدود به موضوع مندرج در اساسنامه آن است و این موضوع باید حین تشکیل شرکت معین شود. البته این موضوع قابل تغییر است، ولی تغییر آن جز با تغییر اساسنامه میسر نیست و در نتیجه، هنگام تغییر باید شرایط راجع به تغییر اساسنامه را در تغییر موضوع رعایت کرد؛ ثالثاً هرگاه شرکت ورشکست شود، دیگر حق انجام دادن اموری را که در اساسنامه به او اجازه داده شده بود، ندارد و فقط می تواند معاملاتی انجام دهد که برای امر تصفیه ضروری است.
چون شرکت نمی تواند آن طور که در مورد اشخاص حقیقی صادق است، اراده اش را بر قبول تعهد و یا مطالبه حق ابراز کند، این امر را از طریق اشخاص  حقیقتی که اداره آن را به عهده گرفته اند؛ انجام می دهد. ابراز اراده شرکت از طریق نهاد تصمیم گیرنده (مجامع عمومی) و نهاد اجرا کننده( مدیران) انجام می شود: شرکت علی الاصول هنگامی دارای اثر خواهد بود که نهاد تصمیم گیرنده یا اجرا کننده به طور قانونی انتخاب شده و در حدود اختیارات قانونی خود عمل کرده باشد؛ اما از آنجا که معاملات تجاری و از جمله معاملات شرکت های تجاری ایجاب می کند که در این معاملات به حقوق اشخاص ثالث توجه بیشتری بشود، در پاره ای موارد، مقررات قانون مدنی در مورد وکالت دربارۀ نهادهای شرکت تجاری اجرا نمی شود.

۱-   طبق بخشنامه ۱۰/۸/۸۹-۱۳۹۷۱۳۱۸۹ تأسیس شرکتها و مؤسسات مراقبتی و حفاظتی نیاز به مجوز ناجا دارد.

۲-   – طبق بخشنامه ۱۳/۹/۸۹- ۱۶۰۲۰۱/۸۹ مؤسسات غیر تجاری مشمول بند الف ماده ۰ آئین مذکور در مرجع ثبت شرکتها

۳-    طبق بخشنامه ۱۲/۱۰/۸۹- ۱۸۵۳۳۸/۸۹ مؤسسات قرآنی با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی قابل ثبت می باشند.

۴-   طبق بخشنامه ۲/۳/۹۰-۳۹۸۵۲/۹۰ برای تأسیس و تغییرات نهادهای پولی و اعتباری از قبیل بانکها، مؤوسات اعتباری، تعاونی های اعتباری، صندوقهای قرض الحسنه، صرافی ها و شرکتهای و اسپاری (لیزینگ) نیاز به اخذ مجوز از بانک مرکزی می باشد.

۵-   طبق بخشنامه ۱۹/۱۰/۹۰-۱۸۹۷۵۱/۹۰ ارائه گواهی عدم سوء پیشینه کیفری برای مدیران (مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره) و بازرسین شرکتهای تجاری در مرحله تأسیس ضروری و به هنگام تغییرات، اظهار و تأیید عدم سوء پیشینه کیفری مدیران و بازرسین در ذیل صورتجلسه مجامع عمومی و عادی (سالیانه و یا فوق العاده) کفایت می نماید.

۶-    طبق بخشنامه ۲۶/۱۰/۹۰-۱۹۲۹۳۸/۹۰ مؤسساتی که بدون مجوز از بانک مرکزی فعالیت داشته اند برای تغییرات و انحلال آنها نیازی به اخذ مجوز نمی باشد اما مؤسساتی که برای تأسیس اقدام به اخذ مجوز ازبانک نموده اند کماکان با مجوز از بانک یاد شده به عمل خواهد آمد.

۷-    طبق بخشنامه ۲/۷/۹۱-۱۲۰۲۶۶/۹۱ ایجاد و تغییرات نهادهای پولی و اعتباری برای تأسیس و تغییرات نیازمند اخذ مجوز از بانک مرکزی می باشند.

۸-    طبق بخشنامه ۱۳/۷/۹۱-۱۳۱۱۲۰/۹۱ برای تأسیس مؤسسات یا تعاونی های دانش بنیان نیاز به اخذ مجوز از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می باشد.

۹-   طبق بخشنامه ۳۰/۹/۹۱-۱۹۰۶۰۴/۹۱ مرجع ثبت شعب و نمایندگی شرکت خارجی تنها اداره ثبت شرکتهای تهران می باشد.

۱۰- طبق بخشنامه ۲/۱۰/۹۱-۱۹۱۵۳۶/۹۱ برای ثبت مؤسسات حقوقی نیازی به داشتن پروانه وکالت نمی باشد.

۱۱-  طبق بخشنامه ۱۸/۱۰/۹۱-۲۰۴۹۴۶/۹۱ برای تبدیل سهام با نام به بی نام و بالعکس موارد ذیل لازم و ضروری می باشد:

–  تصویب مجمع عمومی فوق العاده مبنی بر تبدیل سهام

–  جهت تبدیل سهام بی نام به بانام یه نوبت آگهی تبدیل در رومه کثیرالانتشار به فاصله ۵ روز و مهلت حداقل ۲ ماهه

–  جهت تبدیل سهام با نام به سهام بی نام یک نوبت آگهی تبدیل در رومه کثیر الانتشار شرکت و مهلت حداقل ۲ ماهه

۱۲ – طبق بخشنامه ۷/۲/۹۲-۱۷۹۲۷/۹۲ برای تأسیس مؤسسات مترجمی اسناد با ارائه پروانه ترجمه امکان پذیر می باشد.

۱۳-  طبق بخشنامه ۱/۴/۹۲-۵۹۱۸۲/۹۲ نقل و انتقال سهام همراه بی نام در اداره ثبت شرکتها مورد آگهی ندارد و صورتجلسه نقل و انتقال سهام همراه باکپی مصدق شناسنامه و کارت ملی به همراه گواهی نقل و انتقال مالیاتی موضوع ماده ۱۴۳ قانون مالیات مستقیم جهت تطبیق و تکمیل بانک اطلاعات جامع سهامداران از متقاضی اخذ می گردد.

۱۴ – طبق بخشنامه ۲۹/۴/۹۲-۷۹۸۵۰-۹۲ برای نقل و انتقال سهام با نام و بی نام نیاز به اخذ گواهی مالیاتی نقل و انقال سهام موضوع تقصره یک ماده ۱۴۳ قانون مالیاتهای مستقیم می باشد.

به مولف و مصنف و هنرمند پدید آورنده» و به آنچه از راه دانش یا هنر و یا ابتکار آنان پدید می آید بدون در نظر گرفتن طریقه یا روشی که در بیان و یا ظهور و یا ایجاد ان به کار رفته اثر» اطلاق می شود.

اثر های مورد حمایت این قانون به شرح زیر است:

١-کتاب و رساله و جزوه و نمایشنامه و هر نوشته دیگر علمی و فنی و ادبی و هنری.

٢-شعر و ترانه و سرود و تصنیف که به هر ترتیب و روش نوشته یا ضبط یا نشر شده باشد.

٣-اثر سمعی و بصری به منظور اجرا در صحنه های نمایش یا پرده سینما یا پخش از رادیو یا تلویزیون که به هر ترتیب و روش نوشته یا ضبط یا نشر شده باشد.

٤-اثر موسیقی که به هر ترتیب و روش نوشته یا ضبط یا نشر شده باشد.

٥-نقاشی و تصویر و طرح و نقش و نقشه جغرافیایی ابتکاری و نوشته ها و خط های تزئینی و هر گونه اثر تزئینی و اثر تجسمی که به هرطریق و روش به صورت ساده یا ترکیبی به وجود آمده باشد.

٦-هر گونه پیکره (مجسمه).

٧-اثر معماری از قبیل طرح و نقشه ساختمان.

٨-اثر عکاسی که با روش ابتکاری و ابداع پدید آمده باشد.

٩-اثر ابتکاری مربوط به هنرهای دستی یا صنعتی و نقشه قالی و گلیم.

١٠-اثر ابتکاری که بر پایه فرهنگ عامه (فولکلور) یا میراث فرهنگی و هنر ملی پدید آمده باشد.

١١-اثر فنی که جنبه ابداع و ابتکار داشته باشد

١٢-هر گونه اثر مبتکرانه دیگر که از ترکیب چند اثر از اثرهای نامبرده پدید آمده باشد.

حقوق پدید آورنده:

حقوق پدیدآورنده شامل حق انحصاری نشر و پخش و عرضه و اجرای اثر و حق بهره‌برداری مادی و معنوی از نام و اثر او است.

پدیدآورنده اثرهای مورد حمایت این قانون می‌تواند استفاده از حقوق مادی خود را در کلیه موارد و از جمله موارد زیر به غیر واگذار نماید:

۱ – تهیه فیلمهای سینمایی و تلویزیونی و مانند آن.

۲ – نمایش صحنه‌ای مانند تئاتر و باله و نمایشهای دیگر.

۳ – ضبط تصویری یا صوتی اثر بر روی صفحه یا نوار یا هر وسیله دیگر.

۴ – پخش از رادیو و تلویزیون و وسائل دیگر.

۵ – ترجمه و نشر و تکثیر و عرضه اثر از راه چاپ و نقاشی و عکاسی و گراور و کلیشه و قالب‌ریزی و مانند آن.

۶ – استفاده از اثر در کارهای علمی و ادبی و صنعتی و هنری و تبلیغاتی.

۷ – به کار بردن اثر در فراهم کردن یا پدید آوردن اثرهای دیگری که در ماده دوم این قانون درج شده است.

مدت استفاده از حقوق مادی پدیدآورنده موضوع این قانون که به موجب وصایت یا وراثت منتقل می‌شود از تاریخ مرگ پدیدآورنده سی‌سال است و اگر وارثی وجود نداشته باشد یا بر اثر وصایت به کسی منتقل نشده باشد برای همان مدت به منظور استفاده عمومی در اختیار وزارت‌فرهنگ و هنر قرار خواهد گرفت.

پاداش و جایزه نقدی و امتیازاتی که در مسابقات علمی و هنری و ادبی طبق شرایط مسابقه به آثار مورد حمایت این قانون موضوع این‌ماده تعلق می‌گیرد متعلق به پدیدآورنده خواهد بود.

در موارد زیر حقوق مادی پدیدآورنده از تاریخ نشر یا عرضه به مدت سی سال مورد حمایت این قانون خواهد بود:

۱ – اثرهای سینمایی یا عکاسی.

۲ – هر گاه اثر متعلق به شخص حقوقی باشد و یا حق استفاده از آن به شخص حقوقی واگذار شده باشد.

در راستای حمایت حقوقی و مالکیت معنوی آثار هنری پدیدآورندگان می‌توانند اثر و نام و عنوان و نشانه ویژه اثر خود را در

مراکزی که وزارت فرهنگ و هنر با تعیین نوع آثار آگهی می‌نماید به‌ثبت برسانند و هر کس تمام یا قسمتی ازاثردیگری را که مورد حمایت این قانون است به نام خود یا به نام پدیدآورنده بدون اجازه او و یا عمداً به‌نام شخص دیگری غیر از پدیدآورنده نشر یا پخش یا عرضه کند به حبس تأدیبی از شش ماه تا ۳ سال محکوم خواهد شد.

آثاری که پیش از تصویب این قانون پدید آمده از حمایت این قانون برخوردار است اشخاصی که بدون اجازه از آثار دیگران تا تاریخ‌تصویب این قانون استفاده یا بهره‌برداری کرده‌اند حق نشر یا اجرا یا پخش یا تکثیر یا ارائه مجدد یا فروش آن آثار را ندارند مگر به اجازه پدیدآورنده یا‌قائم‌مقام او با رعایت این قانون.

 

 

ثبت شرکت هلدینگ: امروزه شرکت های سرمایه گذاری نقش بسیار مهمی در امور اقتصادی کشورها بازی می کنند. سرمایه گذاران نیز تمایل به سرمایه گذاری در همه زمینه ها دارند، بنابراین با گسترش دامنه فعالیت ها و با نگرش حرفه ای، می توان این فعالیت ها را در قالب شرکت های متعدد تفکیک کرد.  شرکت سهامی که دارای شرکت های زیرمجموعه باشد به طوری که کنترل شرکت های زیر مجموعه به شکل مستقیم توسط مدیران و هیات مدیره شرکت اصلی انجام شود را شرکت هلدینگ می گوییم. شرکت هلدینگ یا شرکت مادر سهام چند شرکت را دارد بنابر این، شرکت مادر در تمام شرکت های مورد نظر یک عضو در هیات مدیره ی آنها دارد که می تواند به عنوان یک فرد رسمی در شرکت به تصمیم گیری بپردازد و حق رای داشته باشد. همچنین یک شرکت هلدینگ می تواند با خرید بخش عمده ای از سهام یک شرکت دیگر، حق رای در آن شرکت بدست بیاورد که در این حالت به شرکت دوم، شرکت وابسته یا فرعی می گوییم. شرکت های فرعی به عنوان یک شرکت مجزا ادامه فعالیت می دهد اما کنترل شرکت فرعی تحت نظر شرکت هلدینگ می باشد. نام های دیگر شرکت هلدینگ، شرکت کنترل کننده، دارنده یا مالک می باشد. در ادامه در باره نحوه و مدارک لازم برای ثبت شرکت هلدینگ توضیح خواهیم داد.

ثبت شرکت هلدینگ

ثبت شرکت هلدینگ

نحوه ثبت شرکت هلدینگ

در صورتی که مایل باشید قبل از نام شرکت عبارت هلدینگ” قرار گیرد، باید قبل از ثبت شرکت، در اداره ثبت شرکت ها، از سازمان بورس و اوراق بهادار مجوز بگیرید. می دانیم شرکت های سهامی عام یا خاص فقط قادر به گرفتن مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار می باشند. برای گرفتن مجوز ثبت شرکت هولدینگ کافیست مدیرعامل یا اعضای هیات مدیره درخواست خود را به سازمان بورس و اوراق بهادار ارائه دهند. سپس سازمان با بررسی هایی که انجام می دهد و اگر موافق بود، نامه ای مبنی بر تایید ثبت شرکت ارسال می نماید.

حداقل سرمایه بثبت شرکت هلدینگ

حداقل سرمایه برای ثبت شرکت هلدینگ سهامی خاص ۵۰ میلیارد ریال  و برای ثبت شرکت هلدینگ سهامی عام ۱۰۰ میلیارد ریال می باشد.

زمینه فعالیت شرکت هلدینگ

زمینه فعالیت شرکت های هلدینگ می تواند خدماتی، بازرگانی یا صنعتی باشد. ثبت شرکت مادر تخصصی یا هلدینگ بیشتر نقش ستادی دارد یعنی به کنترل و اداره سرمایه گذاری ها و تگذاری برای شرکت هایی که در زیر مجموعه اش دارد می پردازد. در حقیقت هدف از سرمایه گذاری افزایش سود و بالابردن ارزش سرمایه است. طبق تعریف سازمان بورس، شرکت های سرمایه گذاری که به واسطه سرمایه خود اقدام به خرید سهام شرکت های دیگر کرده اند و با سود حاصل از این کار ادامه فعالیت می دهند، شرکت هلدینگ نامیده می شوند.

مدارک لازم ثبت شرکت هلدینگ

آگهی تاسیس شرکت مادر

نامه نمایندگی صادر شده از شرکت مادر برای ثبت شرکت هلدینگ

کپی برابر اصل کارت ملی و شناسنامه سایر سهامداران حقیقی یا حقوقی شرکت مادر

کپی برابر اصل کارت ملی و شناسنامه اعضای هیات مدیره شرکت هلدینگ

گواهی عدم سوء پیشینه برای نماینده شرکت مادر و بقیه اعضای هیات مدیره و بازرسین شرکت

سوالات متداول:

من قصد دارم یک شرکت هلدینگ تاسیس کنم. آیا می شه شرکت رو به صورت مسئولیت محدود ثبت کنم؟ به خاطر تعداد شرکا کمتر.

جواب: خیر. همیشه شرکت هولدینگ از نوع سهامی می باشد.

با سرمایه یک ملیارد تومن می شه یک شرکت هلدینگ ثبت کرد؟

خیر. حداقل سرمایه برای شرکت های هلدینگ سهامی خاص ۵۰ میلیارد ریال  و برای شرکت های هلدینگ سهامی عام ۱۰۰ میلیارد ریال می باشد.

 

• شرکت چند منظوره :

شرکت چند منظوره زمانی ثبت می شود که موضوع فعالیت شرکت در حوزه واردات، صادرات، امور بازرگانی، توزیع و همچنین تأمین و تولید کالا باشد. به علت چند کاره بودن این قبیل شرکت ها، ثبت آن نیز متفاوت تر از ثبت شرکت به شکل عادی انجام می شود.

• مدارک مورد وم برای ثبت شرکت چند منظوره به شرح ذیل می باشد :

_ گواهی عدم سوء سابقه برای کلیه اعضای هیئت مدیره.

_ ارائه تصویر رومه رسمی آگهی ثبت و آخرین تغییرات آن در صورت موجود بودن.

_ دریافت دو نسخه تقاضانامه ثبت شرکت چند منظوره و کامل کردن آن.

_ دریافت دو برگ اساسنامه شرکت چند منظوره با امضای تمامی سهامداران و ور به مهر شرکت.

_ تکمیل نمودن فرم مربوط به درخواست ثبت شرکت چند منظوره.

_ پرداخت کلیه هزینه های ثبت و ارائه رسید آن به اداره ثبت شرکت ها.

_ تأییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار مبنی بر دولتی نبودن شرکت چند منظوره.

_ دریافت دوجلد شرکتنامه شرکت چند منظوره.

_ دریافت 2نسخه صورتجلسه مجمع عمومی هیئت مدیره و مؤسسان که توسط مدیران تأیید شده مجمع، سهامداران و بازرسان امضاء شده باشد.

_ ارائه و تحویل کلیه مدارک هویتی مانند : کپی برابر با اصل شناسنامه و کارت ملی اعضای هیئت مدیره، بازرسین و تمامی سهامداران، در صورتی که مدیرعامل خارج از اعضای هیئت مدیره باشد.

_ در صورتی که سهامداران و اعضاء هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند، ارائه معرفی نامه نمایندگان اجباری می باشد.

• توضیح : در صورتی که بخشی از سرمایه شرکت چند منظوره غیر نقدی باشد (اعم از اموال منقول و غیر منقول) ارائه دادن تقویم نامه به کارشناس رسمی دادگستری اجباری بوده و در صورتی که اموال منقول جزء سرمایه شرکت باشد، ارائه مستندات مربوطه ضروری می باشد. براساس نظر کارشناسان اداره ثبت شرکت ها، اخذ مجوز برای شرکت های چند منظوره اامی می باشد.

• مراحل ثبت شرکت چند منظوره:

1- متقاضی در ابتدا باید تمامی مدارک ثبت شرکت چند منظوره را به اداره ثبت شرکت ها تحویل دهد.

2- پس از پرداخت هزینه های ثبت، رسید آن را به قسمت حسابداری تحویل دهد.همچنین باید نام های درخواستی برای ثبت شرکت که به ترتیب اولویت بندی شده باشد را از قبل آماده و به مدارک پیوست نماید.

3- پس از وصول مدارک، کارشناس مربوطه به بررسی پرونده متقاضی می پردازد و در صورت عدم وجود نقص و مشکل ، آن را در اختیار کاربران کامپیوتر قرار می دهد.

4- اسناد و مدارک پرونده در سیستم وارد می شود و در صورت وم متقاضی می تواند وارد سیستم مربوط به خود شود.

5- تعیین نام شرکت در واحد مربوطه.

6- بررسی مدارک توسط کارشناس تأسیس شرکت.

7- صدور آگهی تأسیس شرکت.

8- درج آگهی تأسیس در رومه رسمی

  

هر شرکت برای اداره خود به تعدادی افراد فعال و خوشنام احتیاج دارد که از بین صاحبان سهام به وسیله مجمع عمومی عادی انتخاب می گردند و به نمایندگی از طرف شرکت کلیه امور آن را اداره می نمایند لیکن انتخاب آن ها دائمی نبوده و برای مدت محدودی انتخاب می شوند که معمولاَ از 2 سال نمی کند و در آن مدت ناظر بر حسن جریان شرکت می باشند و یک نفر را به عنوان رئیس هیئت مدیره که به او مدیر عامل هم می گوبند انتخاب می نمایند و مدت انتخاب او بیش از مدت عضویت وی نخواهد بود، عزل هر یک از زئیس یا معاونین او با تصمیم اکثریت اعضاء هیئت مدیره امکان پذیر بوده و پس از این جریان می توانند افراد دیگری را به جای آن ها تعیین و معرفی نمایند. و تعداد اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از پنج نفر کمتر باشد.

شرایطی که برای اعضاء هیئت مدیره پیش بینی گردیده است :

1- هیئت مدیره یا هر یک از مدیران شرکت قابل عزل بوده و هر وقت مجمع عمومی بخواهد می تواند آن ها را عزل نماید.

2- هیات مدیره باید از میان شرکای شرکت انتخاب شود.

3- مدت انتخاب آن ها همان است که در اساسنامه قید شده است و حداکثر به مدت 2 سال می باشد لیکن در صورتیکه مجمع عمومی لازم بداند می تواند آن ها را برای 2 سال دیگر انتخاب نماید.

4- تعداد اعضای هیئت مدیره شرکت سهامی عام از 5 نفر نباید کمتر باشد ولی حداکثر تعداد آن ها تا 11 نفر نیز منعی ندارد اما در شرکت سهامی خاص عده آن ها از 3 نفر کمتر نخواهد بود.

5- اعضاء هیئت مدیره باید از افراد خوشنام و درستکار و فعال باشند تا بتوانند در پیشبرد اهداف شرکت موثر باشند.

حدود اختیارات مدیران شرکت

حدود اختیارات مدیران شرکت درباره کلیه امور مربوط به اداره شرکت و رسیدگی به امور عادی و جاری آن از قبیل خرید و فروش و اجاره محل، استخدام کارمندان جدید در صورت وم اقامه دعوی، دفاع از حقوق شرکت و امضای نامه ها و مراسلات و اوراق تجاری شرکت و سایر مسائل مربوط به آن به جز آنچه برابر اساسنامه از انجام آن نهی گردیده اند می باشد.

وظایف و تکالیف اعضاء هیئت مدیره شرکت

وظایفی که برابر قانون برای مدیران شرکت تعیین گردیده است به قرار ذیل می باشد :

1- اعلام قبولی آن پس از انتخاب

2- اعلام فهرست و صورت خلاصه ای از دارایی و قروض شرکت به بازرسان حداقل در هر شش ماه یکبار

3- مدیران شرکت بدون اجازه هیئت مدیره نمی توانند در معاملاتی که با شرکت و یا به حساب شرکت می شود به طور مستقیم و غیرمستقیم شریک و سهیم بشوند.

4- در صورتیکه هیئت مدیره به آن ها اجازه داده باشد باید بازرس شرکت را بلافاصله مطلع نمایند و گزارش آن را به اولین مجمع عمومی عادی صاحبان سهام بدهند.

5- در صورتیکه معاملات مزبور بدون اجازه هیئت مدیره شرکت صورت گرفته باشد باطل است.

6- مدیر عامل و یا اعضای هیئت مدیره حق ندارند هیچگونه وام یا اعتباری از شرکت تحصیل نمایند.

7- کلیه اعمال و اقدامات مدیران عامل شرکت در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر است و به عذر عدم اجرای تشریفات مربوط به انتخاب آن ها نمی توان آن ها را غیرمعتبر دانست.

کسانی که نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند :

برابر ماده 111 قانون تجارت اشخاص ذیل نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند.

1- محجورین و کسانی که حکم ورشکستگی آن ها صادر شده است.

2- کسانی که به علت ارتکاب جنایت یا یکی از جنحه های ذیل به موجب حکم قطعی از حقوق اجتماعی کلاَ یا بعضاَ محروم شده باشند در مدت محرومیت ، سرقت ، خیانت در امانت ، ی ، یا جنحه هایی که به موجب قانون در حکم خیانت یا ی شناخته شده است. اختلاس ، تدلیس، تصرف غیرقانونی در اموال عمومی .

 

ماده 94 قانون تجارت شرکت بامسئولیت محدود را چنین تعریف کرده است :

” شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است .

شرکت بامسئولیت محدود شرکتی است که حداقل با دو نفر علاقمند به تاسیس شرکت که قصد آن ها انجام امور تجاری باشد پس از طی تشریفات تشکیل می گردد. از آن پس آورده های آن ها سرمایه شرکت تلقی می گردد که این سرمایه به صورت سهام یا قطعات سهام نمی باشد و مسئولیت شرکاء تا میزان سرمایه آن ها در شرکت است و نسبت به قروض مازاد بر سهم الشرکه خود مسئولیتی ندارند.

اهمیت سرمایه

برخلاف آنچه که بعضاَ تصور می گردد، در هیچ یک از مقررات قانون تجارت به اهمیت شرکا در برابر سرمایه در شرکت بامسئولیت محدود اشاره ای نگردیده است، بالعکس، محدود بودن مسئولیت شرکا و نیز ممنوعیت قید نام یک یا چند تن از شرکا در کنار نام شرکت، نشانگر برتری جایگاه سرمایه بر اعتبار شرکا در این شرکت است.

ماده 95 قانون تجارت در همین راستا اشعار می دارد :

” در اسم شرکت باید عبارت ( بامسئولیت محدود ) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود. اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت .

در ماده بالا دو عنصر اساسی شرکت های سرمایه به روشنی منعکس است ؛ اول آنکه ، مسئولیت محدود به عنوان جزء محوری شرکت با مسئولیت محدود تلقی شده، به نحوی که عدم ذکر آن ماهیت رابطه حقوقی شرکت و شرکا در مقابل اشخاص ثالث را تغییر خواهد داد. دوم، منع قید نام شریک یا شرکا در کنار نام شرکت است به گونه ای که عدم رعایت این منع، همان اثر بالا را داشته و شریک مزبور را در برابر دیگران محکوم به اامات و تعهدات شرکت تضامنی خواهد نمود. اثر حکم اخیر به خوبی نشانگر مقنن به عدم تاکید بر شخصیت شرکای شرکت است.

عدم تقسیم سرمایه به سهام یا قطعات سهم

آن گونه که در تعریف قانون تجارت از شرکت بامسئولیت محدود به صراحت ذکر گردیده، سرمایه این شرکت به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی گردد.

منظور از سهم در بحث حاضر، مفهوم خاص آن در معنایی که برای شرکت سهامی تعریف شده است می باشد. در حالی که، سهم در معنای عام به هر حق ناشی از مشارکت یا حصه شریک اطلاق می گردد. در حقیقت، چنانچه بنا باشد که شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود در مقایسه با یکدیگر تعریف گردند، شرکت نخست را باید شرکت مسئولیت محدود سهامی و شرکت اخیر را شرکت بامسئولیت محدود غیرسهامی نامید. عدم تجویز تقسیم سرمایه به سهام در این شرکت، تنها بر شیوه نقل و انتقال سرمایه اثر گذار است و ماهیت شرکت و مسئولیت شرکت را تحت تاثیر قرار نمی دهد.

مسئولیت محدود شرکا

اصل محدود بودن مسئولیت شرکا به میزان سرمایه خود، یکی از اوصاف بنیادین شرکت های سرمایه به شمار می رود. این ویژگی در شرکت بامسئولیت محدود از دید قانون گذار آن چنان مهم دیده شده که نام شرکت یادشده متضمن همان ویژگی اصلی آن، یعنی مسئولیت محدود است. مفهوم محدود بودن مسئولیت شرکا در رابطه با شرکت مورد بحث، دقیقاَ به همان معنای مسئولیت محدود در شرکت های سهامی است.

تقسیم سرمایه به سهام در شرکت های سهامی و تجزیه آن به سهم الشرکه در شرکت بامسئولیت محدود، اثری در میزان و نوع مسئولیت شرکای دو شرکت ندارد. چرا که مسئولیت شرکا در هر دو شرکت یادشده بر اساس مبلغ سرمایه ای است که در شرکت گذارده اند.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.

 

• تعریف شرکت سهامی خاص :

شرکتی است بازرگانی که تمام سرمایه آن منحصراً توسط مؤسسین تأمین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی آنهاست.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :

_ اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره ثبت شرکت ها به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه

_ اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد

_ صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ

_ صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه

_ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.

_ ارائه مجوز در صورت نیاز( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)

_ ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.

_ ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.

_ انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.

• روش و مراحل ثبت شرکت سهامی خاص :

1. تکمیل دونسخه اظهارنامه و تنظیم اساسنامه شرکت

2. مراجعه به اداره ثبت شرکت ها و پرداخت هزینه تعیین نام به بانک مربوطه.

3. مراجعه به حسابداری اداره ثبت شرکت ها و تحویل اظهارنامه و اساسنامه و فیش بانکی.

* متصدی مربوطه بعد از رؤیت فیش، ذیل برگ اظهارنامه را ور به مهر اداره ثبت شرکت ها خواهد کرد.

4. جهت انتخاب نام شرکت، متقاضیان اقدام به انتخاب چند نام که دارای شرایط ذیل باشد، خواهند کرد:

الف: نام انتخابی خارجی نباشد، ب: قبلاً به ثبت نرسیده باشد، ج: دارای معنا و مفهوم باشد، د: با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد.

* بعد ازانتخاب به واحد تعیین نام اداره ثبت شرکت ها مراجعه و تحویل مسئول مربوطه خواهد شد که وی نسبت به تعیین نام اقدام و بعد از اخذ موافقت از مسئولین اداره ثبت شرکت ها، نام انتخابی در واحد مربوطه ثبت دفتر خواهد شد.

5. مدارک مورد نیاز که قبلاً ذکر گردید تحویل قسمت پذیرش اداره ثبت شرکت ها شده، رسید دریافت خواهد شد و متصدی مربوطه جهت اعلام نتیجه، تعیین تاریخ خواهد کرد که متقاضی بایستی در تاریخ مزبور جهت اخذ نتیجه مراجعه کند.

6. اگر مدارک تقدیمی کامل بوده و نقصی نداشته باشد کارشناس مربوط نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت، اقدام و پس از تأیید مسئولین مربوطه تایپ و در روز مراجعه تحویل متقاضی خواهد شد.

* متقاضی باید با مراجعه به بانک نسبت به پرداخت حق الثبتی که در ذیل اظهارنامه ذکر شده است اقدام کند.

7. همچنین به نمایندگی روابط عمومی جهت تعیین مبلغ حق الدرج آگهی مراجعه و بعد از اخذ فیش مبلغ حق الثبت مذکور در بند 6 و مبلغ حق الدرج را یکجا به بانک مربوط پرداخت کند.

8. فیش های پرداختی تحویل حسابداری شده و متصدی مربوطه اقدام به مهر کردن اظهارنامه خواهد کرد.

9. مدارک به قسمت ثبت دفاتر ثبت شرکت ها تحویل و مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و تعیین شماره ثبت شرکت و درج آن بر روی اظهارنامه نسبت به اخذ امضاء از متقاضی اقدام و متقاضی بعد از قید جمله ثبت با سند برابر است » ذیل دفتر را امضاء خواهد کرد. سپس آگهی تأسیس تایپ شده به امضای رئیس اداره ثبت شرکت ها خواهد رسید.

10. یک نسخه از مدارک در بایگانی اداره ثبت نگهداری و نسخه دیگر از مدارک بعد از مهر شدن تحویل متقاضی می شود.

11. متقاضی مدارک خود و پرونده متشکله را به قسمت دبیرخانه اداره برده و پس از ثبت آگهی در دفتر اندیکاتور نسبت به درج شماره ثبت دفتر و مهر نمودن آگهی تایپ شده اقدام و نسخه دیگر مربوط به اداره را ضبط خواهد کرد.

12. بعد از تحویل مدارک، نسخه دوم آگهی به واحد روابط عمومی جهت درج در رومه کثیرالانتشار تحویل و نسخه آگهی به دفتر شرکت سهامی رومه رسمی جهت درج در رومه رسمی تحویل و نسبت به پرداخت حق الدرج نیز اقدام خواهد شد.

• توجه :

اگر چنانچه متقاضی قبل از انتشار رومه به آگهی نیاز فوری داشته باشد چند نسخه از آگهی را فتوکپی کرده و هنگام تحویل اصل آن به رومه رسمی، می تواند فتوکپی ها را توسط دفتر رومه رسمی جمهوری اسلامی ایران ور به مهر کند. دراین صورت کپی های مزبور دارای اعتبار خواهد بود.

• نکاتی چند درباره شرکت های سهامی خاص :

1. در شرکتهای سهامی خاص، کلیه سرمایه منحصراً باید توسط داوطلبین تأسیس شرکت یا مؤسسین پرداخت گردد، بنابراین عرضه سهام برای فروش و طرح و تنظیم اعلامیه پذیره نویسی به روشی که برای شرکت های سهامی عام مقرر است در این گونه شرکت ها کلاً منتفی است.

2. سرمایه شرکت را باید کلاً مؤسسین متقبل، تهیه و پرداخت نمایند و پرداخت حداقل سرمایه هر یک از مؤسسین بقدرالسهم ( چنانچه مورد پذیرش همه قرار گیرد) نباید کمتراز 35% کل سهام تعهد شده باشد.

3. چنانچه بعضی از شرکاء مبادرت به آوردن سرمایه غیر نقدی نمایند، ورود سرمایه غیر نقدی به شرکت های سهامی خاص از طرف سهامداران مورد قبول است،نهایت این نوع آورده باید همانند شرکت های سهامی عام، توسط کارشناس رسمی دادگستری ارزیابی گردد، دراین مورد نظریه کارشناسی برای اداره ثبت شرکتها قابل قبول است و احتیاج به مطرح نمودن این نظریه در مجمع عمومی مؤسس نیست، لیکن مؤسسین باید صورت اثاثیه و اموال غیر نقدی ( آورده غیر نقدی) خود را به طریق فوق در اظهارنامه منعکس نمایند.

4. چنانچه شرکت به هر نحوی سهام یا امتیاز خاصی برای بعضی از سهامداران قائل شود این موضوع باید در اظهارنامه ثبت شرکت ها نمایان گردد.

5. نظر به اینکه طرح و تصویب اساسنامه، انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین رومه کثیرالانتشار و تنظیم اظهارنامه، بنابر توضیحات فوق، وماً باید توسط کلیه مؤسسین انجام شود، چنین استنباط می شود که کلیه تصمیمات در بدو تأسیس شرکت در شرکت های سهامی خاص باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.

• بنابراین:

الف : تشکیل مجمع عمومی مؤسس و آگهی دعوت تشکیل مجمع عمومی مؤسس در شرکتهای سهامی خاص موردی نداشته و اامی نیست.

ب: نحوه تنظیم سند انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان و تعیین رومه کثیرالانتشار می تواند در یک ورقه عادی و به صورت اعلامی باشد و یا اینکه مؤسسین آن را در یک صورتجلسه با عنوان مجمع عمومی شرکت سهامی خاص در شرف تأسیس » تهیه و تنظیم نمایند، لیکن انتخاب هیئت رئیسه مجمع، برخلاف شرکت های سهامی عام، جهت اداره مجمع، ضرورتی ندارد.

ج: تعداد شرکاء در شرکت های سهامی خاص نباید کمتر از 3 شخص و مقدار سرمایه (فعلاً) نباید کمتر از 1,000,000 ریال و مقدار پیش پرداخت نباید کمتر از 35% کل سرمایه شرکت باشد.

 

 

ماده 1 قانون ثبت علایم تجاری و اختراعات مصوب 1 تیرماه 1310 ، علامت تجاری را به شرح ذیل تعریف می کند :

" علامت تجاری عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعتی یا تجار و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود".

طبق قانون ثبت علائم تجاری شما می توانید با ثبت برند، نسبت به برند خود حق انحصاری پیدا نمایید. در واقع، برابر ماده 2 قانون ثبت علایم و اختراعات ، حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این  جهت کلیه تجار و موسسات تجاری، برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب ، علائم خود را به ثبت می رسانند.

علامت تجاری ثبت شده قابل اعتراض است و می توان ابطال آن را از دادگاه درخواست نمود. این امر تابع مقرراتی است که ذیلاَ به آن ها اشاره می شود :

درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده

وفق ماده 16 قانون ثبت علائم و اختراعات ، اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است ، اعتراض کنند :

الف) کسانی که آن علامت را ، علامت تجاری خود می دانند.

ب) کسانی که آن علامت ، با علامت آن ها تا اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه اندازد.

مرجع رسیدگی، دادگاه عمومی تهران می باشد. دادخواستی که به منظور ابطال علامت تجاری ثبت شده به دادگاه تقدیم می شود، باید دارای ضمایم ذیل باشد :

مستخرجه گواهی شده از اداره کل مالکیت صنعتی، مشعر بر ثبت علامتی که ابطال آن درخواست می شود. – اصل یا رونوشت گواهی شده کلیه اسناد مثبته ادعای معترض- وکالت نامه ، در صورتی که دادخواست به وسیله وکیل داده شده باشد.

مهلت اعتراض و درخواست ابطال علامت تجاری ثبت شده، سه سال است. در این مورد قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات می گوید : " کسی که نسبت به ثبت های راجع به علامتی، از تاریخ ثبت تا سه سال، اعتراض نکرده باشد، دیگر نمی تواند نسبت به ثبت آن، اعتراض نماید. مگر این که ثابت کند معترض علیه در حین ثبت، عالم بوده است که علامت را خود معترض یا کسی که به معترض انتقال داده، قبلاَ به طور مستمر استعمال کرده، ولی اگر معترض علیه ثابت نماید که معترض قبل از انقضای مدت سه سال فوق، از ثبت علامت اطلاع داشته است ، اعتراض معترض پذیرفته نخواهد شد ".

در هر دو مورد مزبور، یعنی هم در اعتراض به درخواست ثبت علامت و هم در درخواست ابطال علامت ثبت شده، هر گاه معترض، در دادگاه ثابت نماید که نسبت به علامت، به واسطه سابقه استعمال مستمر قبل از تقاضای ثبت ، حق تقدم داشته ، دادگاه حکم خواهد داد که آن علامت به اسم معترض ثبت شود و اگر علامت مورد اعتراض، قبلاَ در اداره کل مالکیت صنعتی به ثبت رسیده باشد، حکم خواهد داد که ثبت سابق ابطال، و علامت به نام معترض ثبت گردد. ترتیبات مزبور در موردی نیز رعایت خواهد شد که اعتراض راجع به ثبت انتقال علامت یا به ثبت تغییرات خود علامت یا راجع به ثبت تغییر محصولاتی باشد که علامت برای تشخیص و امتیاز آن به کار می رود.

شایان ذکر است در اعتراض بر رد تقاضای ثبت ، معترض باید مبلغی در صندوق دادگستری به ودیعه بگذارد و قبض آن را به دادخواست اعتراض پیوست کند. از وجه مزبور، در صورتی که معترض محکوم به بیحقی شود، خسارت طرف پرداخت خواهد شد. در صورتی که طرف، بیش از مبلغ تودیع شده خسارت دیده باشد، می تواند برای مازاد به دادگاه رجوع نماید.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.

 

در دوران کنونی، تجارت و بازرگانی و خرید و فروش اجناس و ارسال کالا از محلی به محل دیگر توسعه فراوانی پیدا نموده . تجار و سایر مردم مرتباَ درصدد ارسال کالا از شهری به شهر دیگر و یا از بندری به بندر دیگر و نهایتاَ از مقصدی به مقصد دیگر می باشند . به طوریکه، امروزه شرکت های حمل و نقل بین المللی بسیاری به منظور جابه جایی کالا از داخل کشور به سایرکشورهای دیگر، با حفظ قوانین و مقررات حاکم بر کشورها شکل گرفته است.

به این جهت موضوع حمل و نقل و متصدیان حمل و نقل در قانون تجارت و سایر قوانین عنوان خاص و ویژه ای دارد .همچنانکه ماده 377 قانون تجارت درباره متصدی حمل و نقل چنین می گوید : " متصدی حمل و نقل کسی است که در مقابل اجرت، حمل و نقل اشیاء را به عهده می گیرد ".

بنابراین حمل و نقل یعنی انتقال کالا از جایی به جای دیگر در قانون مورد توجه قرار گرفته و تابع ضوابط و مقررات خاصی می باشد و ممکن است از راه های آبی و یعنی به وسیله کشتی، ناوچه ، قایق و دیگر وسایل حمل و نقل دریایی انجام گیرد و یا از طریق راه های هوایی و به وسیله وسائل حمل و نقل هوایی مثل هواپیما صورت گیرد.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی :

– سه نسخه اساسنامه شرکت

– سه نسخه شرکتنامه شرکت

– سه نسخه اظهارنامه شرکت

– صورتجلسه مجمع عمومی مبنی بر انتخاب مدیر عامل و معرفی امضاهای مجاز و سایر تصمیمات متخذه ( 3 نسخه )

– تصویر برابر اصل مدارک شناسایی

– مدرک تحصیلی اعضای هیئت مدیره

– ارائه اسناد رسمی دفتر کار و سند تلفن دفتر کار

– کارت پایان خدمت نظام وظیفه

– نداشتن سابقه اعتیاد به مواد مخدر

– گواهی عدم سوء سابقه

نکته : ( مدارک فوق می بایست در دفاتر اسناد رسمی، برابر اصل شوند ).

پس از ارسال مدارک لازم جهت ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی، مدیر عامل ، اعضای هیئت مدیره و سهامداران می بایست ظرف 10 روز جهت تنظیم فرم حضور در ایران به سازمان حمل و نقل واحد مربوط مراجعه نمایند. ( ارائه مدارک شناسایی و 2 قطعه عکس به سازمان حمل و نقل واحد مربوط اامی است ).

شرایط اعضاء هیئت مدیره شرکت حمل و نقل بین المللی

– التزام به دین اسلام و یا سایر ادیان رسمی کشور

– داشتن تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران

– داشتن حداقل 25 سال تمام برای مدیر عامل

– عدم سوء پیشینه کیفری

– ارائه مدرک تحصیلی مصدق مدیر عامل

– کسب صلاحیت فردی

– عدم اشتغال به سمت مدیریت عاملی در سایر شرکت ها و یا مدیریت موسسات

– عدم سابقه اعتیاد به مواد مخدر

– دارا بودن 5 سال سابقه کار در زمینه حمل و نقل بین المللی که از یکی از طرق ذیل کسب گردد :

– تایید سازمان تامین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه رومه رسمی کشور

– تایید سازمان یا وزارتخانه مربوط برای سابقه کار دولتی

چند نکته :

– در صورت نداشتن سابقه کاری مرتبط، داشتن مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر با دو سال سابقه کار نیز می تواند موثر واقع شود. همچنین دارا بودن مدرک تحصیلی کارشناسی و بالاتر در رشته های تخصصی حمل و نقل، مدیریت بازرگانی ، مدیریت اداری، بیمه و بانکداری ، گمرک ، اقتصاد و ترافیک

– دارا بودن مدرک دوره مدیریت حمل و نقل بین المللی

– نداشتن سمت مدیر عاملی در سایر شرکت ها

– تایید سازمان یا وزارتخانه ها مربوط جهت سابقه کار دولتی

– تایید سازمان تامین اجتماعی مبنی بر پرداخت حق بیمه

دادن تعهد رسمی :

– جهت عضویت در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران

– ذکر نام شرکت در دو طرف وسیله نقلیه شرکت

– به کار بردن نام ایرانی و بدون سابقه ثبت

– ارسال کلیه مدارک ثبتی و انتشار آگهی تاسیس شرکت که به تایید اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری رسیده باشد.

– متعهد شدن هیئت رئیسه برای اجرای کلیه دستورات سازمان حمل و نقل

– متعهد شدن هیئت رئیسه و مدیر عامل منتخب جهت ارسال آمار فعالیت شرکت هر شش ماه یک بار (پایان ماه های شهریور و اسفند هر سال )

– متعهد شدن هیئت رئیسه برای شاغل نبودن هیچ یک از اعضاء هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت در مشاغل دولتی

– متعهد شدن هیئت رئیسه برای قبل از هرگونه تغییرات و اعلام به اداره ثبت شرکت ها، ابتدا با کسب نظر از سازمان حمل و نقل صورت گیرد.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.

 

از جمله شرکت هایی که در ماده 20 قانون تجارت به آن اشاره شده است، شرکت سهامی است.شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.

ماده 4 لایحه ی اصلاح قسمتی از قانون تجارت شرکت های سهامی را به دو نوع تقسیم نموده است :

نوع اول: شرکت هایی که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند این گونه شرکت ها،شرکت سهامی عام نامیده می شوند.

نوع دوم: شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است.این گونه شرکت ها، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.

ویژگی های مشترک شرکت های سهامی عام و خاص

1. سرمایه شرکت های سهامی به سهام تقسیم می شود.

چنانچه از ماده 1 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مستفاد می شود سرمایه در شرکت سهامی به سهام تقسیم می شود. در این قانون دارایی را به سهام تقسیم ننموده اند بلکه سرمایه را به سهام تقسیم نموده اند زیرا دارایی مفهوم وسیع تری نسبت به سرمایه دارد و سرمایه در صورت کسر دیون و بدهی شرکت از دارایی به دست می آید یعنی دارایی شامل سرمایه و مطالبات و دیون است در حالی که سرمایه بخش مفید به فایده دارایی برای انجام معاملات تجاری است. با این وصف سهام دارای ارزش ریالی و ارزش اقتصادی بنابر مقتضیات زمان و مکان را دارد. وقتی شرکت در شرایط مطلوب قرار دارد سهام دارای ارزش ریالی بالایی است اما زمانی که شرکت در شرایط نامطلوب قرار دارد سهام دارای ارزش ریالی بالایی است اما زمانی که شرکت در شرایط نامطلوب قرار دارد سهام ارزش ریالی کمتری دارد . قانونگذار برای جلوگیری از ایجاد هرگونه ابهام و به دور از نوسانات تجاری و اقتصادی مسئولیت صاحبان سهام را محدود به مبلغ اسمی سهام نموده است.

2. عملیات شرکت های سهامی بازرگانی است.

ماده 2 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت تصریح نموده است شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. در قانون تجارت 1304 چنین صراحتی وجود نداشت .همچنین تصریح شده بود شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به صورت سهام و برای امور تجاری تشکیل می شود اما در قانون جدید 1311 چنین مستفاد می شود که شرکت سهامی را برای امور غیرتجاری هم می توان تشکیل داد اما به بهانه تجاری نبودن معاملات شرکت سهامی را نمی توان غیرتجاری محسوب نمود. بنابراین شرکت های سهامی عام و خاص مشمول این حکم قانونگذار بوده در صورتی که فعالیت آن ها چه در امور بازرگانی باشد و چه نباشد ، شرکت تجاری و بازرگانی محسوب است.

3. در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از سه نفر کمتر باشد.

در بحث شرکت وجود دو نفر برای ایجاد عقد شرکت کافی است زیرا مفهوم مشارکت با جمع حداقل دو نفر محقق می گردد اما با توجه به این که اولاَ اهمیت شرکت های سهامی که گاه مورد سوء استفاده افراد فرصت طلب قرار می گیرد اقتضای بیش از 2 نفر را دارد. ثانیاَ تقسیم سرمایه در شرکت های سهامی مقتضی صدور برگ سهام است که با این وصف تشکیل شرکت با حداقل سه نفر به عینیت یافتن سرمایه به صورت سهام تحکیم می بخشند تا در مجمع عمومی اکثریت آراء قابل تحقق باشد. حداقل شرکاء باید سه نفر باشند تا تصمیم گیری با اکثریت آراء امکان پذیر گردد.

4. مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.

صاحبان سهام در شرکت های سهامی دو وضعیت دارند. اولی صاحبان سهامی که در اداره شرکت به عنوان مدیر عامل و هیات مدیره نقشی ندارند. دوم صاحبان سهامی که نه تنها دارای برگ های سهام به مانند سایر صاحبان سهام هستند بلکه در اداره شرکت به عنوان مدیر عامل و هیات مدیره نقش دارند. در هر دو صورت مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام است. یعنی مبلغی که در اساسنامه ثبت شده است و در روی برگ سهام چاپ گردیده است. نکته قابل توجه این است که صاحبان سهامی که در اداره شرکت نقش دارند نه تنها به میزان مبلغ اسمی سهام به مانند دیگران مسئولیت دارند بلکه از بابت تخلفات و قصور ناشی از تعدی و تفریط که به موجب تقلیل قیمت واقعی سهام می گردد ضامن پرداخت دیون شرکت و خسارات سایر صاحبان سهام می باشند.

 

شرکت نسبی یکی دیگر از اقسام شرکت های اشخاص است. این شرکت مختص به قانون ایران است و در کشورهای اروپایی چنین شرکتی وجود ندارد و تنها شرکتی است که با اصول فقه اسلامی و اصول حقوق مدنی ایران مطابقت دارد.

ماده 3 قانون تجارت ایران شرکت نسبی را این گونه تعریف می نماید: شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت اسم مخصوص، بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند”.

شرکت نسبی در واقع قالب متفاوتی از سایر قالب ها است و اهداف خاصی را دنبال می کند. از یک طرف، مسئولیت شرکا به مانند شرکت تضامنی آن قدر زیاد نمی باشد، بلکه به نسبت سرمایه است. از طرف دیگر، یک اطمینان نسبی برای طرف های معامله ایجاد می کند. در شرکت های نسبی نزدیکی بیشتری با شرکت های تضامنی دارند. از این رو، اگر شرکت سهامی و با مسئولیت محدود را داخل یک دسته قرار دهیم، این دو شرکت ( تضامنی و نسبی ) را نیز از جهت شدت مسئولیت می توان داخل یک دسته قرار داد و از لحاظ سازمان داخلی، این شرکت شباهت بسیار نزدیکی با شرکت تضامنی دارد. فقط از حیث رابطه شرکت و شرکا با اشخاص ثالث فرق هایی بین این شرکت و شرکت تضامنی وجود دارد.

در قانون تجارت، ارکان شرکت نسبی تعریف نشده است ولی از چند ماده ای که به طور اجمال موضوعات مربوط به اینگونه شرکت ها را مطرح می سازد اینچنین استنباط می گردد که ارکان اصلی شرکت عبارتند از:

الف- همه شرکا

ب- مدیر

مقررات مربوط به مدیریت شرکت نسبی عیناَ شبیه به شرکت تضامنی است. بنابراین در شرکت نسبی حداقل یک مدیر به انتخاب شرکا و از بین شرکا یا خارج از شرکا انتخاب می شود و مسئولیت حقوقی مدیر در مقابل شرکت همچون مسئولیت وکیل است.

تشکیل شرکت نسبی و ثبت آن

شرکت نسبی بین دو یا چند نفر و برای امور تجاری تشکیل می شود. شرکت با تنظیم شرکتنامه و انعقاد عقد آن و پرداخت تمام سرمایه تشکیل می شود. تا زمانی که تمام سرمایه شرکت پرداخت نشده است نمی توان شرکت را تشکیل شده دانست. سهم الشرکه در شرکت نسبی نیز ممکن است نقدی یا غیرنقدی باشد. به هرحال سهم الشرکه نقدی باید حین شروع شرکت پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی که ممکن است جنس یا کارخانه یا امتیاز و یا کار شرکا باشد به تراضی تمام شرکا تقویم و تحویل گردد.

یادآوری می شود که :

در هنگام ثبت شرکت نسبی منافع به نسبت سهم الشرکه بین شرکا تقسیم می شود ، مگر آنکه شرکت نامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد. ( ماده 5 ناظر به ماده 119 ق. ت )

مدارک لازم برای ثبت شرکت نسبی

1. دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده

2. دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده

3. دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده

4. دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین

5. دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره

6. تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکا ،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)

7. اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

8. اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضاء هیات مدیره، مدیر عامل

9. اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره رایگان تخصصی، با همکاران ما در ثبت شرکت نیک تماس حاصل نمایید.

 

 

از زمان های بسیار قدیم، افراد بشر با جمع کردن سرمایه و تلاش خود با سرمایه و تلاش دیگران به منظور رسیدن به بازدهی اقتصادی بیشتر آشنا بوده اند . در آن زمان شرکت بیشتر جنبه خانوادگی و اعتماد به یکدیگر را داشته و حوزه عمل آن ها محدود بوده است.

در خصوص پیشینه تاریخی شرکت ها، و این که اول بار در چه کشوری و چه زمانی تشکیل شده اند تاریخ دقیقی وجود ندارد. اما آن چه مسلم است، از دیرباز کسانی که با تجارت آشنا شده اند، مشارکت را نیز مدنظر قرار داده، به تاسیس شرکت اقدام نموده اند. در تمدن بابل، حمورابی ششمین پادشاه آن سرزمین در سال های 2067- 2025 قبل از میلاد، دستور گردآوری و تدوین قوانینی موسوم به مجمع القوانین حمورابی را صادر کرده و در آن به موضوع شرکت ها و تنظیم قراردادها پرداخته است. چینی ها از 4500 سال قبل از تولد مسیح با امر بیمه و در نتیجه، مشارکت در جبران خسارت و تشکیل شرکت هایی بدین منظور آشنا بوده اند. در ایران با وجود آن که قانون مدنی ایران پس از قانون تجارت، یعنی در سال 1313 شمسی به تصویب رسیده است ، در مبحث شرکت ها به مقررات قانون تجارت در خصوص شرکت های تجاری اشاره ای نکرده است. نخستین قانون تجاری که در آن از شرکت های تجاری صحبت شده، قانون 25 دلو 1303 است. بعد از آن قوانین 12 فروردین و 12 خرداد 1304 شمسی به تصویب رسید. در تاریخ 11/ 3/ 1310 قانون ثبت شرکت ها به تصویب رسید که پاره ای از موادش در تاریخ 30/ 12/ 1362 اصلاح گردید.

اما قانونی که برای نخستین بار در خصوص شرکت های تجاری وضع شد، قانون تجارت مصوب 13/ 2/ 1311 است، که از آن زمان تاکنون حقوق تجارت ایران است . این قانون که اساس قانون تجارت را تشکیل می دهد ، شامل مطالب ذیل است :

تجار و معاملات تجاری ، دفاتر تجاری، دفتر ثبت تجاری، شرکت های تجاری ، بروات تجاری و چک، دلالی ، حق العمل کاری ، قرارداد حمل و نقل ، قائم مقام تجاری و سایر نمایندگان تجاری ، ضمانت ، ورشکستگی ، اسم تجاری ، شخصیت حقوقی.

این قانون بعداَ به موجب لایحه قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/ 12/ 1347، اصلاح گردید. که به لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت موسوم گردید، البته این خود نیز خیلی قدیمی است، که باید متناسب با تغییرات عمیقی که در قوانین تجاری دنیا به عمل می آید، تغییر یابد.

به هرحال در مورد قانون گذاری شرکت ها، در حال حاضر، قانون تجارت دارای نظامنامه ای است که در سال 1311 توسط وزارت عدلیه تدوین و تصویب شده و تشکیل شرکت ها را موکول به تنظیم شرکتنامه رسمی کرده است. ( ماده 1) . ثبت تشکیلات غیرتجاری- موضوع ماده 584 قانون تجارت – نیز موضوع آیین نامه ای است که در 1337 به تصویب رسیده و ” آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجاری ” نام دارد. همچنین باید توجه داشت شرکت های تعاونی تولید و مصرف که موضوع مواد 190 لغایت 194 قانون تجارت اند در حال حاضر انحصاراَ تابع قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران ( مصوب 13/ 6/ 1370) هستند. در واقع ماده 2 قانون اخیر مقرر کرده است : ” شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند . تا وضع قانون اخیر به استثنای شرکت های تعاونی تولید و مصرف، شرکت های تعاونی دیگر تابع قانون شرکت های تعاونی ( مصوب 16/ 3/ 1350) و اصلاحیه های بعدی آن بودند و به تجاری بودن یا تجاری نبودن آن ها بستگی داشت. با وضع قانون بخش تعاونی، این وضعیت در مورد کلیه شرکت های تعاونی صادق است، به عبارت دیگر، هیچ شرکت تعاونی ااماَ تجاری نیست. اگر شرکت تعاونی به اموری بپردازد که مطابق قانون تجاری تلقی می شود شرکت تجاری است و در غیر این صورت شرکت تجاری نخواهد بود. دو گانگی وضعیت حقوقی شرکت های تعاونی موجب شده است که امروزه این شرکت ها را در کتب اختصاصی و عمدتاَ در حوزه عمل حقوق تعاون مورد بررسی قرار دهند.

در حقوق روم، فرض و تئوری شخصیت حقوقی برای هیات های مربوط به حقوق عمومی مانند انجمن های ی یا مذهبی شناخته شده بود و در مورد شرکت های تجاری که هدف آن ها تامین منافع خصوصی است، به وجود شخصیت قائل نبودند. همچنین در بعضی از قوانین قدیم در خصوص معابد و قبائل، معتقد به حقوق و تعهدات، و در نتیجه شخصیت حقوقی بودند. در حقوق اسلام هم موقوفات از این شخصیت بهره مند بود و معاملات متصدیان به نام موقوفه انجام می گرفت و در واقع وقف یک نوع شخصیت حقوقی بود”

به طور کلی، شرکت در سیستم های حقوقی مختلف، وسیله تحدید مسئولیت فعالان تجاری است؛ به این معنا که تجار شخصی یعنی تجاری که به صورت انفرادی فعالیت می کنند، در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت نامحدود دارند و کل دارایی آن ها، اعم از سرمایه تجاری و اموال خصوصی، وثیقه پرداخت دیون آن ها به طلبکاران است؛ اما اشخاصی که فعالیت تجاری شان از طریق تشکیل شرکت انجام می گیرد، مسئولیتی عمدتاَ محدود دارند و – البته در شرکت های به اصطلاح سرمایه – فقط تا آن بخش از دارایی شان بدهکار طلبکاران هستند که در شرکت گذاشته اند. همین مزیت شرکت موجب شده است که در دنیای اقتصادی غرب، حتی تجار انفرادی ، به جای فعالیت تجاری سنتی، در قالب شرکت های به اصطلاح ” تک شریک ” به تجارت بپردازند تا در عین اینکه در کنار شرکای دیگر قرار نمی گیرند، مسئولیتشان ، در قبال طلبکاران، محدود به سرمایه ای شود که به شریک تک شریک اختصاص داده اند.

 

در دنیای اقتصاد امروز، لازمه صنعت پویا و موفق برای هر کسب و کار ، داشتن یک علامت تجاری و برند می باشد. علامت تجاری علامتی است که برای معرفی و مشخص کردن کالا و محصولات به کار می رود. علامت به معنای نشان است و نشان چیزی است که سبب شناختن کسی یا چیزی می شود. با علامت تجاری محصولات نشان گذاری می شوند تا موجبات شناسایی آن ها فراهم گردد.

شما با ثبت علامت تجاری می توانید مالک آن علامت شوید. یعنی هیچ شخص یا شرکت دیگری حق ندارد که بدون اجازه از علامت شما استفاده کند. با ما همراه باشید تا با نحوه ثبت علامت تجاری آشنا شوید.

پیش از آن ، پیشنهاد می شود مقالات ذیل را از دست ندهید :

- لیست طبقه بندی علائم تجاری

- مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری

- هزینه ثبت برند

- ثبت برند در موسسه حقوقی  

• چگونه برند ثبت کنیم ؟

قدم اول : انتخاب نام برند

اگر برایتان این سوال پیش آمده است که اکنون چگونه می توان در ایران کار ثبت برند انجام داد باید بدانید در قدم اول، باید نام مناسب انتخاب کنید. انتخاب نام زیبا و بامعنایی که اولاَ با نوع کالا یا خدماتی که برند مورد نظر برای آن به ثبت می رسد دارای همخوانی باشد و دوماَ به صورت بالقوه توانایی بزرگ شدن و مشهور شدن را داشته باشد.

برای این کار برای شما توصیه هایی داریم .

1- نام برند باید مزایای کالا یا خدمات را توصیف کند و مناسب با فعالیت شرکت باشد.

2- نام برند باید بتواند توجه مصرف کننده را به خود جلب کند و بر روی مخاطب نگرش مثبت ایجاد کند. در واقع یک برند موفق، برندی گیرا است که بتوان به آسانی آن را تلفظ کرد . اگر برند شما اینگونه باشد به راحتی می توان آن را تبلیغ نمود.

3- دقت داشته باشید نامی که برای فعالیت خود انتخاب می کنید نباید تکراری بوده و قبلاَ به ثبت رسیده باشد و یا از برندهای ثبت شده الگو برداری شده باشد و با آن ها تشابه اسمی داشته باشد. علائمی که عین یا مشابه علامتی باشد که قبلاَ به نام مالک دیگری ثبت شده است، قابل ثبت نیست.

4- علائم گمراه کننده و فریب دهنده نیز قابلیت ثبت ندارند. منظور از این علائم، علائمی هستند که مصرف کننده را نسبت به ماهیت ، کیفیت یا مبدا جغرافیایی محصول گمراه می کند یا فریب می دهند .

5- واژه های عام را نمی توان به ثبت رساند. برای مثال ، اگر شرکت شما قصد دارد علامت تجاری " کفش " را برای فروش کفش ثبت کند، تقاضانامه ثبت این علامت مردود خواهد شد، چون " کفش " واژه ای عام برای این محصول است .

6- واژه های توصیف کننده را نیز نمی توان به ثبت رساند. این ها کلماتی هستند که معمولاَ در تجارت به منظور توصیف محصول مورد نظر به کار می روند. برای مثال، ثبت کلمه شیرین برای شکلات قابل قبول نخواهد بود چون محصول را توصیف می کند.

قدم دوم : استعلام برند

همان طور که گفته شد، نام انتخابی باید جدید بوده و قبلاَ به ثبت نرسیده باشد. برای جلوگیری از تکراری بودن برند ابتدا باید از آن استعلام بگیرید تا ازصحت نام انتخابی خود اطمینان حاصل کنید . برای این منظور می توانید از طریق رومه رسمی به آدرس  اقدام نمایید و یا با کارشناسان ما در  تماس حاصل فرمایید. بدین ترتیب ، از اتلاف زمان و هرینه تان جلوگیری خواهد شد. چرا که زمانی که برند شما به دلیل تکراری بودن قابلیت ثبت نداشته باشد ، درخواست از بین می رود و شخص باید مجدداَ ، درخواست جدید با نام جدید ارائه نماید.

لازم به توضیح است، طبقات مربوط به برند مواد غذایی و همچنین بسته بندی ، انبار و حمل و نقل که شامل طبقات 29، 30 ، 31 ، 32 ، 39 و 43 می شود از جمله شلوغ ترین طبقات ثبت برند است و همین موضوع باعث دشواری ثبت برند در این طبقات می شود.

قدم سوم : تنظیم و ارسال اظهارنامه ثبت برند

پس از گذراندن مراحل فوق، برای ثبت کردن علامت تجاری ، باید ابتدا به پایانه اینترنتی اداره کل مالکیت صنعتی به آدرس  مراجعه نموده و با تکمیل فرم اظهارنامه الکترونیکی و ارسال ضمائم از طریق سامانه ، مراحل ثبت علامت را آغاز نمایید.

اظهارنامه باید شامل نام و نام خانوادگی، محل ست صاحب برند و ده نسخه از لوگو یا طرح علامت مورد تقاضا باشد . همچنین باید مشخص گردد علامت مورد تقاضا برای چه کالا یا کالایی مثلاَ قهوه ،چای، كاكائو، شكر، برنج ، آرد و فراورده های تهیه شده از غلات ، نان ، نان شیرینی استفاده خواهد شد.

همچنین در صورتی که از وکیل یا نماینده قانونی استفاده می کنید ، باید مشخصات او را نیز وارد کنید. سپس مدارک ذکر شده برای ثبت اینترنتی را اسکن و بارگزاری نمایید.

متقاضی ساکن هر کجا که باشد چه تهران چه شهرستان و چه خارج از کشور ، باید دراظهارنامه محلی را در تهران مشخص نماید تا تمام ابلاغیه ها و نامه ها به آن جا ارسال گردد. ( در حال حاضر ، تمامی این مراحل به صورت اینترنتی انجام می شود ) .

قدم چهارم : بررسی پرونده در اداره علائم تجاری

پس از تکمیل و ارسال اینترنتی اظهارنامه ثبت برند ، پرونده شما در نوبت بررسی کارشناسان ( 3 کارشناس ) و در نهایت رئیس اداره علائم تجاری قرار می گیرد .

اداره ثبت علائم و طرح های صنعتی وظیفه دارد ظرف مدت 15 روز کاری از تاریخ تسلیم اظهارنامه نسبت به رد یا قبول آن اقدام نماید.

این اداره در روند رسیدگی به این سه شرط عمل می کند :

1- نام تجاری مورد تقاضا از علائم ممنوعه نباشد و بیانگر کالا باشد نه اسم عام .

2- قبل از این به نام شخص یا شرکت دیگری ثبت نشده باشد.

3- شبیه برندی که قبلاَ توسط شخص یا شرکتی دیگر ثبت شده است نباشد.

چنانچه ثبت برند مورد نظر شما از نظر همگی این موارد بلامانع تشخیص داده شود ، این موضوع در سامانه به اطلاع شما خواهد رسید که پس از این باید با مراجعه حضوری به اداره مالکیت معنوی و تشکیل پرونده فیریکی برند مورد نظرتان ، اقدام به پرداخت هزینه 2 نوبت رومه رسمی ثبت علامت ( مرحله دوم پرداخت هزینه رومه رسمی 30 روز پس از انتشار رومه رسمی مرحله اول است ) و همچنین پرداخت هزینه حق الثبت علامت تجاری نمایید .

لازم به ذکر است که هزینه های مربوط به ثبت برند ، با توجه به تعداد طبقه ای که برای ثبت برند خود انتخاب می نمایید و همچنین با لحاظ این موضوع که تصمیم به ثبت برند شخص حقیقی و یا حقوقی را دارید ، متغیر و متفاوت خواهد بود.

قدم پنجم : دریافت سند برند

مرحله آخر ثبت برند مراجعه حضوری مجدد به اداره مالکیت معنوی و دریافت سند علامت مورد نظر است. برای این منظور باید با به همراه داشتن هر دو رومه رسمی و همچنین الباقی مدارک ، به صورت حضوری به اداره مالکیت معنوی مراجعه نمایید و با ارائه رسید ، سند برند ثبت شده خود را تحویل بگیرید.

به خاطر داشته باشید که هر ده سال یک بار تاریخ انقضای نام تجاری شما تمام می شود و باید آن را تمدید نمایید.

در بند 1 ماده 15 موافقت نامه تریپس علامت تجاری این گونه تعریف شده است : " هرگونه علامت یا ترکیبی از علائم که بتواند کالاها یا خدمات یک فعالیت را از کالاها یا خدمات فعالیت های دیگر متمایز گرداند علامت تجاری به شمار خواهد آمد ". چنین علامتی به ویژه کلمات، شامل اسامی مشخص، حروف، اعداد ، عناصر تصویری و ترکیبی از رنگ ها و همین طور هرگونه ترکیبی از این علائم برای ثبت به عنوان علائم تجاری خواهند بود.

در بند الف ماده 30 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 علامت تجاری این گونه تعریف شده است : " علامت تجاری یعنی هر نشان قابل رویتی که بتواند کالاهای اشخاص حقیقی یا حقوقی را از هم متمایز سازد ".

علامت تجاری موجب متمایز شدن کالاهای ارائه شده و خدمات یک شرکت از کالا و خدمات شرکت های دیگر می شود. بدین ترتیب مصرف کننده این فرصت را دارد که از بین انواع متنوع کالاهای رقیب نوع دلخواه را انتخاب کرده و یک محصول را از محصول دیگر متمایز سازد.

در ایران برای اولین بار در سال 1304 قانونی برای ثبت و حمایت علایم تجاری و صنعتی تصویب گردید که بعداَ در سال 1310 مورد تجدید نظر قرار گرفت.علاوه بر قانون مزبور و آیین نامه اجرایی آن، ماده 249 قانون مجازات عمومی نیز مواردی را برای حمایت علایم تجاری ثبت شده پیش بینی نموده است.

ثبت علائم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت است انجام می گیرد. ماده 6 قانون ثبت علایم تجاری اداره ثبت علایم را شعبه مخصوصی از دفتر دادگاه شهرستان تهران می شمارد و به این ترتیب اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قادر است تصمیماتی راجع به قبول یا رد علایم به عنوان شعبه دادگاه شهرستان اتخاذ کند.

شرایط ثبت علامت تجاری 

علائم تجاری باید واجد شرایط ذیل باشند :

الف) موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.

ب) باید جدید بوده، وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.

نکته : به منظور حصول اطمینان از عدم ثبت نام برند پیشنهادی خود می توانید به پایگاه های اینترنتی رومه رسمی کشور به نشانی  مراجعه فرمایید. این سامانه از معتبرترین روش ها جهت استعلام برند می باشد.بدین ترتیب که در قسمت آگهی های قانونی، با انتخاب علامت تجاری به عنوان نوع آگهی، اسامی مورد نظر را وارد نموده و از برند مورد نظر استعلام نمایید.

مدارک لازم جهت ثبت علامت تجاری ( برند )

1- اظهارنامه ثبت علامت تجاری 

2- نسخه اصلی یا رونوشت گواهی شده وکالتنامه ، در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.

3- ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه یکسان بوده و ابعاد آن حداکثر 10 در 10 سانتی متر باشد.اگر ارائه علامت به صورت گرافیکی نباشد ده نمونه از کپی یا تصویر علامت حداکثر در همین ابعاد و به نحوی که مرجع ثبت مناسب تشخیص دهد،ارائه خواهد شد.

درخواست کننده باید بر روی هر اظهارنامه یک نمونه از علامت را الصاق و آن را امضاء نماید . نمونه سوم در موقع ثبت بر روی صفحه مربوطه در دفتر ثبت و نمونه چهارم بر روی تصدیق ثبت الصاق می شود. علاماتی که برجسته یا گود در روی شیی ء نشان داده می شود بر روی کاغذ نفش خواهد شد. ابعاد نمونه نباید از ده سانتیمتر از هر طرف کند. 

بر روی هر نمونه الصاق شده به طریق بالا مهر شعبه ثبت شرکت ها و علایم تجاری و اختراعات زده می شود به طریقی که یک قسمت از مهر بر روی نمونه و قسمت دیگر بررو.ی صفحه قرار گیرد.

چنانچه مرجع ثبت نمونه علامت ارائه شده را مناسب تشخیص ندهد، تسلیم نمونه مناسب را درخواست می نماید.در هر حال،علامت باید به همان نحو که درخواست و ثبت می شود استعمال گردد.

4- در صورت سه بعدی بودن علامت،ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دو بعدی روی برگه به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد که همان علامت سه بعدی را تشکیل دهند،اامی است.

5- مدارک مربوط به حق تقدم که باید همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم شود.

6- ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنا به تشخیص مرجع ثبت.

7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و ارائه گواهی مقام صلاحیتدار،اتحادیه یا دستگاه مرتبط،در صورتی که ثبت علامت جمعی مورد درخواست باشد.

8- مدارک مثبت هویت متقاضی

9- رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی

10- مدارک نمایندگی قانونی،در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی به عمل آید.

مراحل ثبت علامت تجاری ( برند )

حق استعمال انحصاری علامت تجاری در قانون ایران از ثبت آن ها منشاء می گیرد و علامت ثبت شده از تاریخ تسلیم اظهارنامه حمایت می شود.

ثبت علامت تجاری، مستم مراجعه به سامانه اداره مالکیت معنوی به نشانی http://iripo.ssaa.ir  و تکمیل اطلاعات خواسته شده می باشد. مراحل اینترنتی ثبت برند عبارت است از :

– انتخاب نوع اظهار نامه ( بررسی اظهارنامه ها بر اساس اولویت زمانی ثبت آنها درسازمان است و نیازی به حضور متقاضی نیست) .

– وارد نمودن مشخصات کامل صاحب برند.

–  بارگذاری مدارک

– تأیید اطلاعات در صورت عدم نقص و ایراد

– پرداخت هزینه اولیه ثبت به صورت اینترنتی

–  دریافت شماره اظهارنامه

پس از تکمیل اطلاعات در سامانه پاسخ اداره ممکن است یکی از سه وضعیت اخطار نقص /  رد پرونده / آگهی نوبت اول باشد. در حالت آگهی نوبت اول یعنی اشکالی در اطلاعات وارد شده وجود نداشته و می بایست نسبت به ارائه مدارک اقدام نمایید.

پس از ارسال مدارک و در هنگام بررسی اظهارنامه ممکن است نتایج متفاوتی حاصل گردد:

1.  در مدارک ارسالی یا تنظیم محتوای اظهارنامه نقص و یا ایراد وجود داشته باشد. ( ابلاغیه رفع نقص)

2. اامات قانونی در عنوان یا تصویر علامت رعایت نشده باشد یا قبلاَ برند به نام دیگری ثبت شده باشد. ( ابلاغیه رد اظهارنامه)

3. بخشی از کالاها و خدمات به دلایلی قابل ثبت نباشند. (ابلاغیه رد بخشی از موارد خواسته شده در اظهارنامه)

4. اداره با توجه به رعایت اامات قانونی و عدم هرگونه ایرادی علامت را قابل ثبت دانسته و آن را به ثبت رساند. ( آگهی ثبت )

توضیح بیشتر آنکه، برای ثبت علامت، اداره مالکیت صنعتی بررسی هایی را انجام می دهد تا اگر علامت مخالف قانون نبوده و یا تعلق به دیگری نداشته و شباهت آن با علامت ثبت پیشین احراز نشد، مبادرت به ثبت آن نماید و چنانچه در بررسی های مقدماتی برخلاف موارد یادشده نتیجه ای حاصل نماید در این صورت اداره مالکیت صنعتی تقاضا را رد کرده و رد تقاضا را با ذکر علل آن به متقاضی ثبت ابلاغ می نماید. تقاضاکننده ظرف ده روز فرصت دارد تا مراتب اعتراض خود را با تقدیم دادخواست در شعبه اول دادگاه عمومی تهران مطرح سازد.

این احتمال وجود دارد کسانی که حقوقی نسبت به علامت تجاری تحصیل نموده اند تقاضای ثبت علامت تجاری به حقوق مکتسبه آنان لطمه وارد سازد در این صورت دارندگان حقوق مزبور ظرف 30 روز از تاریخ انتشار آگهی مربوط به تقاضای ثبت، اعتراض خود را به منظور ابلاغ به متقاضی به اداره مالکیت صنعتی ارسال می دارد. اداره مذکور ظرف 10 روز پس از دریافت اعتراض نامه مراتب را به متقاضی ابلاغ می نماید تا در صورتی که تمکین نماید درخواست خود را مسترد کند و چنانچه تمکین ننمود معترض ظرف 60 روز از تاریخ ابلاغ اعتراض به متقاضی ثبت می تواند به دادگاه عمومی تهران مراجعه و طرح دعوی نماید. در صورت مراجعه به دادگاه و تکمیل دادخواست و دلایل آن متقاضی حق دارد از دادگاه تقاضای مهلت نماید که دادگاه مهلتی که از 6 ماه ننماید، و در صورت اقتضاء به وی خواهد داد. متقاضی ثبت نیز حق استفاده از مهلت مزبور را با تقاضای خود و تشخیص دادگاه خواهد داشت و چنانچه معترض ظرف 60 روز مقرر دعوی خود را در دادگاه عنوان ننماید، اداره مالکیت صنعتی بعد از ملاحظه گواهی عدم طرح دعوی مطرح شده باشد اداره مالکیت صنعتی منتظر صدور حکم قطعی خواهد ماند تا بر مبنای آن اقدام نماید.

اما  در صورتی که تا سی روز پس از انتشار آگهی نسبت به علامت مورد تقاضا اعتراضی به عمل نیاید می توان نسبت به آگهی نوبت دوم اقدام نمود. اداره ثبت شرکت ها مکلف است علامت را به ثبت رسانیده و تصدیقی حاکم از ثبت علامت به صاحب علامت یا نماینده او تسلیم کند . ( ماده 9 آیین نامه ثبت علائم )

ثبت علامت ، در دفتر مخصوصی ، با قید مراتب ذیل به عمل می آید :

– تاریخ و شماره ترتیب اظهارنامه

– تاریخ و شماره ثبت علامت

– اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او

– اسم و اقامتگاه وکیل او در تهران، در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد.

– رشته تجارت یا نوع صنعت صاحب علامت

– اسامی و اوصاف محصول یا طبقات محصولاتی که علامت برای تشخیص و امتیاز آن اختیار شده است.

– تعریف علامت به طور اجمال، با تعیین اجزایی که تقاضاکننده می خواهد حق استعمال انحصاری آن را برای خود تخصیص دهد.

– حق الثبتی که دریافت می شود.

– امضای درخواست کننده با قائم مقام او، به طریقی که قسمتی از امضای او در روی صفحه و قسمتی در روی علامت باشد.

– امضای رئیس اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی یا قائم مقام او .

نکته : ثبت علامت مستم استفاده از آن می باشد و کسی نمی تواند علامتی را ثبت کند که یا خود از آن استفاده نکند یا مانع استفاده دیگران شود.

هرگاه علامت ثبت شده، ظرف سه سال از تاریخ ثبت آن، از طرف صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او ، بدون عذر موجه ، مورد استفاده تجاری در ایران یا در خارجه قرار نگیرد، هر ذی نفعی می تواند ابطال آن را از دادگاه درخواست نماید.

 

بحث برند و عوامل انتخاب برند امروزه یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار حتی در سطح بین المللی است و لازم است که نگاه دقیق تری نسبت به انتخاب و شرایط ثبت آن نمود. با بررسی این عوامل می توان فرصت های بزرگی برای موفقیت در بین سایر برندها و در سطح بین المللی کسب نمود.

در این مقاله، به منظور پاسخ به مهم ترین سوالات مطرح در رابطه با ثبت برند، توضیحات کاملی را در این رابطه آورده ایم. .شایان ذکر است شما عزیزان ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره تخصصی رایگان در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت  تماس حاصل نمایید. همکاران ما در این مرکز، با سال ها تجربه ، آماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیزان می باشند.

منظور از برند یا مارک چیست ؟

طبق تعریف انجمن بازاریابی آمریکا : برند یا مارک ویا آرم یک نام ، عبارت ، طرح ، نماد یا هر ویژگی دیگری است که مشخص کننده خدمات یا فروشنده محصولی خاص باشد که به وسیله آن از دیگر محصولات و خدمات مشابه متمایز می گردد. عنوان قانونی برای برند، علامت و نشان تجاری است.

به طور کلی برند برای شناساندن جنس از لحاظ کیفیت آنست و به عبارت دیگر وسیله ایست که در مقابل رقابت تجاری، تجار با توسل به آن، نوع جنس و متاع خود را به خریدار عرضه داشته و در حقیقت ضمانت مرغوبیت جنس را می نمایند و بالاخره برند نشانه ایست که به کمک آن خریدار، سازنده جنس و کمیت و کیفیت کالا را درک می کند و به این وسیله همان کالایی را می خرد که علامت مورد نظر را دارد.

به این ترتیب ملاحظه می شود که فقط برند مشخص جنس است و در دنیای امروز که اغلب اجناس به طور یکنواخت تهیه شده و مردم فرصت کنترل مرغوبیت آن ها را ندارند اهمیت این موضوع خیلی بیشتر می شود .

لوگو چیست ؟

لوگو به نمادی تصویری گفته می شود که برای بیان کردن یک عبارت، موضوع یا القا نمودن یک موضوع می باشد که معرف یک شرکت، محصول ، سایت یا وبلاگ و … است.

لوگوها معمولاَ به گونه ای طراحی می شوند که در عین سادگی حاوی بیشترین اطلاعات و نشانه های تصویری ( معمولاَ با هدف تبلیغاتی ) هستند.

انواع برند

الف ) برند جمعی

برندهای جمعی برندهایی هستند که به یک جماعت قانونی تعلق دارند و دسته و گروه خاصی را که به تولید آن کالا یا خدمت می پردازند معرفی می کنند . مانند اتحادیه ها یا انجمن ها

ب ) برند های تضمینی

علائم تجاری تضمینی علائمی هستند که در جهت تایید کیفیت ، منبع ، منشا و اصالت کالا یا خدمات به کار می روند. این علامت تصدیق و تایید می کند که کالا و خدمات مورد نظر موازین کیفی خاصی را حائزند.

انواع ISO  ها از علائم تایید کننده می باشند. علامت های استاندارد یا عباراتی مانند ساخت ایران یا ساخت آلمان یا علامت Good House of approval  همگی از علائم تایید کننده می توانند محسوب شوند.

ج) برند مشهور

به برندهایی که در یک کشور مشهور شده است اعم از این که ثبت شده باشند و یا ثبت نشده باشند برند مشهور گفته می شود.

برندها چه خصوصیاتی باید داشته باشند ؟

برند ، نه تنها باید با سایر برندها تمایز و تفاوت داشته باشد و با نوع و جنس کالا نیز ارتباط تنگاتنگ نشان دهد، بلکه باید توام با ابتکار و نوآوری ترسیم و تنظیم گردد و از اسامی عام و گمراه کننده در برند استفاده نشود.

برند باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد. به این معنی که برند نباید نشانه های ساده ای باشد که هرکس بتواند آن را استعمال کند یا آنکه به صورتی باشد که با خود جنس اشتباه شود و از این نظر نشانه های ذیل را نمی توان برای علامت تجاری استعمال نمود :

الف- اسامی عام :  مثلاَ کلمه قند را نمی توان برای محصول قند انتخاب نمود.

ب- اوصاف اجناس : مانند باقلوای شیرین

ج- نشانی های ساده مانند خط مستقیم و اشکال هندسی یا رنگ های عادی

چه علائمی ااماَ می بایست به ثبت برسند ؟

براساس مصوبه 3 / 2 / 1328 هیات وزیران، در موارد ذیل ثبت علامت تجاری اامی است ( در دیگر موارد، ثبت علامت اختیاری است و فردی که علامت ثبت نشده ای را به کار ببرد، مورد پیگیری قانونی قرار نمی گیرد؛ هر چند که ممکن است به دلیل استفاده دیگران از این علامت و عدم امکان پیگیری قانونی متضرر شود ) :

1- داروهای اختصاصی مورد استعمال طبی

2- مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند.

3- آب های گازدار .

4- لوازم آرایشی که استعمال مستقیم پوستی دارند.

علائم تجاری غیرقابل ثبت کدامند ؟

به موجب ماده 5 قانون ثبت علائم و اختراعات مصوب سال 1310 علائم تجاری غیرقابل ثبت عبارتند از :

1- علائم دولتی، مملکتی و رسمی ؛ مثل آرم جمهوری اسلامی ایران ، آرم هلال احمر و …

2- علائم منافی نظم یا عفت عمومی

3- علائمی که عنوان یا اسم عمومی و مورد استفاده همگانی باشند ؛ مانند پارچه ، ماشین و …

4- علائمی که قبلاَ به ثبت رسیده اند.

5- عبارات یا کلماتی که به نوعی انتساب به سازمان ها یا مقامات رسمی ایران را تداعی یا القاء نمایند ؛ از قبیل به کار بردن کلماتی مانند انقلابی یا دولتی.

انتقال و اجازه استفاده برند

صاحب علامت تجاری یا اصطلاحاَ برند ، می تواند آن را به دیگری منتقل کند یا بدون انتقال، اجازه استفاده از آن را به دیگری بدهد. قانون ثبت علامت تجاری و اختراعات در این مورد می گوید : " علامت تجاری قابل نقل و انتقال است. ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث، وقتی معتبر است که موافق مقررات این قانون، به ثبت رسیده باشد ".

علامت تجاری پس از فوت صاحب آن قهراَ، به ورثه او منتقل می شود. در هر حال، لازم است که به موجب اظهارنامه، نام صاحب جدید آن، جهت ثبت، به اداره کل مالکیت صنعتی اعلام گردد . در اظهارنامه مزبور، باید نکات ذیل صریحاَ قید شود :

– شماره ثبت علامت تجاری در ایران – نام و اقامتگاه و تابعیت مالک جدید – نام و نشانی نماینده قانونی مالک جدید در ایران – لازم است که به اظهارنامه مزبور، مدارک قانونی انتقال، وکالت نامه و تصدیق ثبت علامت در ایران، ضمیمه شود. تصدیق ثبت علامت، بعد از ثبت تغییرات و درج آن در ظهر تصدیق، به صاحب جدید آن مسترد خواهد شد.

در مواردی که صاحب علامت یا قائم مقام قانونی او، استفاده از آن را به دیگری اجازه دهد. این اجازه در صورتی معتبر خواهد بود که اجازه نامه مربوط به آن، در ایران به ثبت رسیده باشد. در مواردی که اجازه استفاده از علامت تجاری، به امضای صاحب علامت و استفاده کننده رسیده باشد، ثبت اجازه نامه مزبور، با تقاضای کتبی صاحب علامت یا نماینده مجاز او یا تقاضای کتبی استفاده کننده، صورت خواهد گرفت.

ثبت برند در ایران

در ایران برای اولین بار در سال 1304 قانونی برای ثبت و حمایت علایم تجاری و صنعتی تصویب گردید که بعداَ در سال 1310 مورد تجدید نظر قرار گرفت.علاوه بر قانون مزبور و آیین نامه اجرایی آن، ماده 249 قانون مجازات عمومی نیز مواردی را برای حمایت علایم تجاری ثبت شده پیش بینی نموده است.

ثبت علایم تجاری و اختراعات در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی در تهران که یکی از ادارات ثبت است انجام می گیرد. ماده 6 قانون ثبت علایم تجاری اداره ثبت علایم را شعبه مخصوصی از دفتر دادگاه شهرستان تهران می شمارد و به این ترتیب اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی قادر است تصمیماتی راجع به قبول یا رد علایم به عنوان شعبه دادگاه شهرستان اتخاذ کند.

اقدامات لازم جهت ثبت برند، به قرار ذیل است:

1- تکمیل وتسلیم فرم اظهارنامه ثبت برند به اداره ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی در تهران وبه اداره ثبت محل فعالیت در شهرستان ها مشتمل بر مشخصات متقاضی ونوع علامت و کالا یا خدمت مورد نظر که در سه نسخه تنظیم می شود.

2- استعلام از برند جهت احراز عدم ثبت یا تشابه علامت مورد نظر تحت اسم دیگر

3- عدم مغایرت با ضوابط و مقررات قانونی

ثبت برند با قید نکات ذیل در دفتر مخصوصی انجام می شود.

1- تاریخ و شماره ترتیب اظهارنامه

2- تاریخ و شماره ثبت علامت و مشخصات و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت

3- الصاق یک نمونه از علامت به محلی که به  این امر اختصاص داده شده است.

4- اخذ حق الثبت و حقوق دریافتی برای هر طبقه

5- امضاء درخواست کننده یا قائم مقام او به طوری که قسمتی از امضاء در روی صفحه و قسمتی دیگر روی علامت باشد.

مدارک لازم جهت ثبت برند :

1- مدارک مثبت هویت متقاضی

الف) اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کپی کارت ملی

ب) اشخاص حقوقی: آخرین رومه رسمی دلیل مدیریت کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء

2- مدارک نماینده قانونی:چنانچه تقاضا توسط نماینده قانونی(وکیل،دارنده یا دارندگان حق امضا برای اشخاص حقوقی و ….) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.

3-10 نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر از علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر

4- در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.

5- ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط

6- استفاده از حق تقدم:چنانچه متقاضی ثبت بخواهد به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.

7- نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار

عوامل اصلی رد تقاضای ثبت برند

از جمله عوامل اصلی رد تقاضای ثبت علائم تجاری عبارت است از :

الف- برند قبلاَ به ثبت رسیده باشد. ( برند می بایست جدید بوده و سابقه ثبت و استعمال توسط دیگران را نداشته باشد).  

بنابراین، با توجه به جدول طبقه بندی کالا،هرگاه برای نوعی کالای مشخص علامتی از طبقه ای خاص استفاده شود،شخص دیگری که پس از انتخاب علامت مذکور بخواهد برای کالای خود از نوع مشابه از طبقه مزبور و از همان علامت قبلی استفاده کند،با ممنوعیت استفاده و ثبت علامت مواجه خواهد شد.

ب- علامت تجاری وجه تمایز نداشته باشد.

ج- علامت گمراه کننده باشد.

د- – علائم خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه باشد.

ثبت برند لاتین

نحوه ی ثبت برند لاتین، همانند ثبت برند فارسی است. اما برای ثبت برند لاتین نیاز به کارت بازرگانی می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت برند لاتین حقیقی :

1- کپی شناسنامه و کپی کارت ملی شخص

2- کارت بازرگانی

3- نمونه برند در ابعاد ( دوازده در دوازده cm )

مدارک مورد نیاز برای ثبت برند لاتین حقوقی :

1- کپی مدارک ثبتی شرکت

2- کپی شناسنامه و کارت ملی کسانیکه در شرکت حق امضاء دارند.

3- کارت بازرگانی

4- نمونه برند در ابعاد (دوازده در دوازده cm)             

مدت اعتبار حمایت از برند

مدت اعتبار حمایت از برند ، ده سال از تاریخ ثبت اظهارنامه در اداره مالکیت های صنعتی می باشد که هر 10 سال قابل تمدید است و چنانچه ظرف 10 سال تمدید نگردد و 6 ماه از تاریخ اعتبار گذشته باشد صاحب گواهینامه می بایست جهت ثبت برند خود دوباره اقدام نماید.

نحوه حمایت قانون از برندهای ثبت شده

حمایت قانون از برند ثبت شده به شکل ذیل است :

قانون، علائم تجارتی را که حق استعمال انحصاری آن به اشخاص معین داده شده،مورد حمایت خود قرار داده و اشخاص دیگر را از تعدی و تخطی نسبت به آن منع می نماید و به جهت منافعی که برای جامعه در رواج علامات تجارتی هست اشخاص متعددی را محکوم به جبران خسارت صاحب علامت می نماید و دامنه ی خسارت را به قدری وسیع قرار داده که شامل ضررهای وارده و حتی منافعی می داند که طرف از آن محروم شده است (ماده 49) در واقع قانون،عدم النفع را در این مورد جزء خسارت قرار داده است.علاوه بر آن مقررات سختی برای تعقیب جزائی وضع گردیده است.قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب مرداد ماده 1362 برای متخلفین مجازاتی به شرح زیر تعیین نموده است:

ماده 122- هر کس علامت تجاری ثبت شده در ایران را عالماَ جعل کند یا با علم به مجعول بودن استعمال نماید یا در روی اوراق و اعلانات یا روی محصولات قرار دهد یا با علم به مجعول بودن به معرض فروش گذاشته یا به فروش به رساند یا به الحاق یا کسر یا تغییر قسمتی از خصوصیات آن تقلید کند بنحوی که موجب فریب مشتری شود،به مجازات شلاق تا 74 ضربه محکوم خواهد شد.

ماده 123- هر کس محصولی را که دارای علامت مجعول یا تقلیدی بوده یا دارای علامتی است که من غیر حق استعمال شده است از ایران صادر و یا به مملکت وارده کند،به حبس از سه ماه تا سه سال محکوم می شود.

ماده 124- اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد:

– کسانی که علامت تجارتی اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استعمال نکنند.

– کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا به فروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

ثبت برندهای بین المللی

به منظور حمایت از حقوق ناشی از علائم تجاری ، تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، اتحادیه بین المللی را جهت حمایت از مالکیت صنعتی در راستای کنوانسیون مزبور تشکیل داده و در آن سیستم مادرید را به عنوان دستورالعمل ثبت بین المللی علائم تجاری تصویب نمودند.

این سیستم شامل دو معاهده : موافقتنامه مادرید مورخ 91 و پروتکل مرتبط با آن مصوب 1989 و همچنین آیین نامه مشترک می باشد.

لازم به ذکر است که درخواست ثبت بین المللی صرفاَ از طریق دفاتر مالکیت صنعتی کشورهای عضو سیستم مادرید امکان پذیر بوده و منوط به ثبت در کشور مبدا می باشد.

مدارک لازم جهت ثبت بین المللی نام و علامت تجاری :

1- ارائه نامه درخواست جهت ثبت بین المللی علامت خطاب به اداره ثبت علایم تجاری با درج اسامی کشورهای مورد نظر

2- ارائه معرفی نامه بر روی سربرگ شرکت همراه با امضای مدیران و دارندگان حق امضا و با مهر شرکت برای اشخاص حقوقی و در صورت مراجعه وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری

3- ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی مدیران و دارندگان حق امضای شرکت و رومه تاسیس و آخرین تغییرات شرکت برای اشخاص حقوقی و ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی برای اشخاص حقیقی و در صورت مراجعه به وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری

4- ارائه اصل گواهی ثبت علامت تجاری در ایران جهت رویت و کپی آن جهت رویت و کپی آن جهت ضبط در پرونده یا ارائه کپی مصدق گواهی ثبت علامت تجاری

5- تکمیل فرم مخصوص لاتین

6- ارائه برگ محاسبه هزینه ها

 

تاجر ممکن است شخص حقیقی باشد یا شخص حقوقی . اگر تاجر شخص حقوقی باشد ، به آن شرکت تجاری گفته می شود. شرکت تجاری را می توان چنین تعریف کرد : مشارکت و اجتماع حقوق دو یا چند شریک در یکی از قالب های پیش بینی شده در قوانین تجارت.

از پرسش های همیشگی افراد صاحب سرمایه، زمانی که می خواهند شروع به کسب و کار می نمایند ، این است که آیا در قالب شرکت فعالیت کنند یا به صورت انفرادی . به عبارت دیگر معمولاَ افراد نمی دانند فعالیتشان را از طریق شرکت آغاز کنند یا به صورت فردی .

برای یافتن پاسخ، از شما دعوت می شود تا مقاله پیش رو را مورد مطالعه قرار دهید. در این راهنما سعی شده است اطلاعات کاملی راجع به این مهم در دسترس خوانندگان محترم قرار گیرد. علاقه مندان می توانند در این رابطه به مقالات ذیل  نیز مراجعه نمایند :

- آیا ثبت شرکت با یک شخص در حقوق ایران ممکن است ؟

- معرفی انواع شرکت های تجاری در ایران

- مراحل ثبت شرکت از " الف " تا " ی "

بهترین روش برای انجام فعالیت های گسترده با بازده زمانی بالا و بلند مدت با هدف پیشرفت و رسیدن به مراتب بالاتر و اهداف بزرگ تر ، ثبت یک شرکت و پیشبرد اهداف از طریق فعالیت تحت عنوان شرکت است. شرکت تجاری نسبت به شرکت مدنی یا فعالیت تجاری انفرادی ، دارای فواید و امتیازاتی به شرح ذیل است :

1- فعالیت در قالب شرکت موجب کسب اعتبار و شهرت تجاری می شود.

2- فعالیت در قالب شرکت موجب تجمیع سرمایه ها و دانش های فنی و ایجاد یک سرمایه عمده و دانش فنی قابل توجه می شود.

3- فعالان اقتصادی و اشخاص حقیقی و حقوقی به دلیل اعتباری که شرکت به نسبت فرد حقیقی یا شخص دارد بیشتر مایل به همکاری با شرکت های ثبت شده هستند.

4- فعالیت در قالب شرکت موجب کسب سود بیشتر و توزیع زیان ها بین چند شریک و کم کردن بار خطرات سرمایه گذاری ( ریسک ) می شود. توضیح آنکه : در صورت معامله و همکاری با شخص حقیقی افراد تنها با یک نفر سر و کار دارند و در نتیجه مسئولیت مالی و حقوقی کلیه امور بر عهده همان یک نفر است. در حالی که در فعالیت به صورت شخص حقوقی و شرکت ، مسئولیت ما بین شرکا تقسیم می گردد .

5- امکان شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی تنها برای اشخاص حقوقی امکان پذیر است و شخص حقیقی نمی تواند به صورت تکی و بدون داشتن شرکت ثبت شده در مناقصات و مزایدات دولتی ثبت نام کند.

6- در برخی از قالب های شرکت های تجاری ؛ مانند شرکت های سهامی یا با مسئولیت محدود ، شرکا نسبت به تمام دیون شرکت مسئولیت ندارند ، بلکه مسئولیت آن ها محدود به میزان سهم الشرکه یا سهام آن هاست. این امر ، موجب امنیت خاطر سرمایه گذاران می شود.

7- هنگامی که شرکتی به ثبت می رسد کلیه اطلاعات و سوابق آن و تغییرات شرکت در سامانه رومه رسمی قابل روئت است. بدین ترتیب ، افراد دیگر و معامله کنندگان از وضع شرکت اطلاع پیدا می کنند و با اتکاء به رسمیت آن می توانند با آسودگی خیال روابط مالی و اقتصادی با شرکت برقرار دارند.

8- رسمیت اساسنامه و شرکتنامه و سایر اسناد شرکت تسجیل می گردد و مثل اسناد عادی در معرض ایراد و تزل نیست.

9- در موقع انحلال یا ورشکستگی با مقررات خاصی به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود.

10- بسیاری از تسهیلات و اعتبارات دولتی ، انواع وام های بانکی ، بهره مندی از معافیت های دارایی با توجه به نوع فعالیت و بسیاری از مجوزهایی که اخذ آن از مراجع و سازمان های دولتی برای انجام فعالیت های مختلف اامی است در بسیاری از موارد تنها به شرکت ها اعطا می شود و اشخاص حقیقی از اخذ چنین مزایایی بی بهره می باشند .

شایان ذکر است، از میان شرکت های تجاری، برخی از شرکت ها ، بنا بر قانون و به دلایلی خاص مورد حمایت بیشتری از دولت قرار می گیرند که این موضوع باعث آسودگی خاطر و حصول اطمینان بیشتر صاحبان شرکت ها از لحاظ فعالیت با امنیت شغلی بیشتر در صورت ثبت شرکت می گردد ؛ مانند شرکت دانش بنیان یا شرکت تعاونی . جهت روشن شدن بیشتر مطلب، ذیلاَ به برخی از تسهیلات دولت نسبت به شرکت های تعاونی اشاره می کنیم :

الف- دولت موظف است به گونه ای که زمینه اداره یا دخالت در اداره تعاونی ها فراهم نیاید با بخش تعاونی همکاری نموده و امکانات و تسهیلات لازم را با هماهنگی وزارت تعاون در اختیار آن ها قرار دهد.

ب- دولت و کلیه سازمان های وابسته موظفند در اجرای طرح ها و پروژه های خود در شرایط مساوی اولویت را به بخش تعاونی بدهند.

ج- بنا بر ماده 17 ق. ب. ت، وزارتخانه ها، سازمان ها ، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانک ها ، شهرداری ها ، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفان و سایر نهادهای عمومی می توانند از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت ، مضاربه ، مزارعه ، مساقات ، اجاره ، اجاره به شرط تملیک ، بیع شرط ، فروش اقساطی و صلح ، اقدام به کمک در تامین و یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی بنمایند.

د- بنا بر ماده 24 ق. ب. ت ، دولت موظف است شرایط و امکانات لازم را برای تشکیل و تقویت تعاونی ها فراهم آورد.

11- بسیاری از افراد تمایل دارند تحت نام برندهای بزرگ و معروف به فعالیت خود رونق بخشند. اما برندهای معتبر داخلی و خارجی به لحاظ اجتناب از بروز مسائل و حقوقی اغلب با شرکت های ثبت شده که دارای اعتبار قانونی هستند قرارداد همکاری امضا می کنند و به خود شخص نمایندگی نمی دهند. پس می توان نتیجه گرفت که اخذ نمایندگی از سایر شرکت ها منوط بر ثبت شرکت می باشد.

12-  با ثبت یک مجموعه می توانید از امکانات بیمه برای خود و کارمندانتان استفاده نمایید.

13- در برخی از قالب های شرکت تجاری؛ مانند شرکت های سهامی و تعاونی، شرکا ممکن است دائماَ به طور آزاد ، کمتر یا بیشتر شوند یا به طور ارادی تغییر کنند ؛ اما در تمام این حالات ، شخصیت حقوقی شرکت ثابت و پابرجاست. از همین رو ، شرکت های تجاری معمولاَ از عمری طولانی برخوردارند که همین موضوع باعث اعتبار بیشتر آن ها خواهد شد.

14- ورود به بازارهای بین المللی و تولید انبوه و حجم بالای محصولاتی از طریق تاسیس شرکت امکان پذیر است. توسعه اقتصادی و گسترش روابط بازرگانی داخلی و بین المللی و به خصوص وم استفاده از پس اندازهای کوچک و بزرگ اشخاص و درآمدهای اضافه بر نیاز آنان ، تجارت را امروز از انحصار اشخاص حقیقی خارج کرده است و شرکت های تجاری روز به روز بیشتر از گذشته سرنوشت تجارت دنیا را به عهده می گیرند.

 

اگرچه کلیه ی شرکت های خارجی طبق قوانین و مقررات کشور متبوع خود به ثبت رسیده اند و غالباَ به صورت سهامی یا مسئولیت محدود فعالیت دارند ،لیکن برای فعالیت در قلمرو جمهوری اسلامی ایران تابع قوانین و مقررات خاصی هستند.بر اساس ماده ی سوم از قانون راجع به ثبت شرکت ها مصوب 1310، هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند به وسیله ی شعبه یا نماینده به امور تجاری یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در کشور اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ی ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.ماده ی 5 قانون ثبت شرکت ها،نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت های خارجی را مکلف به ثبت شرکت در ایران کرده است،مشروط بر اینکه بخواهند در ایران فعالیت کنند.عدم ثبت موجب صدور حکم پرداخت جریمه توسط اشخاص مسئول و جلوگیری از فعالیت شرکت و شعبه ی آن در ایران می شود.

همچنین طبق ماده ی 4 آئین نامه ی اجرایی نحوه ی تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران(مصوب 28/12/1387 هیلت وزیران)تشریفات تاسیس شعب بانک های خارجی در ایران طبق دستورالعمل اجرایی بانک مرکزی خواهد بود و بر اساس ماده ی 9 آئین نامه ی اجرایی نحوه ی تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران(مصوب 28/12/1387 هیات وزیران)شعب بانک های خارجی در ایران زیر نظر بانک مرکزی ایران باید فعالیت کنند و ضوابط نظارتی مرتبط با نسبت های نقدینگی،ایفای تعهدات و محدودیت های مربوط به تسهیلات تعهدات کلان و ساز و کارهای مرتبط با نظام کنترل های داخلی تعیین شده توسط بانک مرکزی را رعایت کنند.

شرکت های خارجی که در کشور محل ثبت خود شرکت قانونی شناخته می شوند،مشروط  به عمل متقابل از سوی کشور متبوع،می توانند در زمینه هایی که توسط دولت جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود در چارچوب قوانین و مقررات کشور به ثبت شعبه یا نمایندگی خود اقدام کنند.

انحلال شعبه:

طبق قاعده ی کلی انحلال هر شخصیت حقوقی به دو صورت متصور است:

الف)با تصمیم صاحبان آن

ب)به حکم مراجع ذیصلاح

لیکن در آئین نامه ی مزبور فقط حالت دوم پیش بینی شده که مقرر می دارد:ماده ی 6 اشخاصی که مجوز فعالیت آن ها از سوی مراجع ذیصلاح لغو می شود مکلفند در مهلت تعیین شده توسط اداره ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی نسبت به انحلال شعبه یا نمایندگی و انجام امور تصفیه آن اقدام نمایند.

تبصره:شرکت هایی که مجوز فعالیت آن ها تمدید نمی شود ، 6 ماه مهلت دارند تا نسبت به انحلال شرکت ثبت شده و انجام امور تصفیه آن اقدام نمایند.»

بر اساس ماده ی 10 طبق آئین نامه ی اجرایی نحوه ی تاسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران(مصوب 28/12/1387 هیات وزیران) در حالات زیر امکان تعطیلی شعبه ی یک بانک خارجی در ایران  وجود خواهد داشت:

الف)عدم رعایت دستورالعمل های بانک مرکزی

ب)به درخواست بانک خارجی مبنی بر تعطیلی شعبه ی خود

ج)در صورت توقف فعالیت های شعبه بیش از یک هفته بدون مجوز بانک مرکزی

د)در صورت احراز بانک مرکزی به نادرست بودن اطلاعات ارائه شده توسط بانک خارجی

همچنین ماده ی 12 آئین نامه ی مزبور مقرر می دارد:

بانک خارجی نمی تواند قبل از ایفای تعهدات شعبه ی خود در مقابل بستانکاران و سایر مشتریان در ایران نسبت به تعطیلی(انحلال)شعبه اقدام نماید.

تصمیم راجع به انحلال شرکت  باید به مرجع ثبت شرکت ها اعلام شود تا پس از ثبت به اطلاع عموم برسد. ضمانت اجرای عدم ثبت و اعلان انحلال شرکت بلا اثر بودن آن در مقابل اشخاص ثالث است.

در مواد 6 به بعد اصلاحیه ی قانون تجارت، مدارک مورد نیاز برای درخواست شرکت سهامی عام که باید به اداره ی ثبت شرکت ها ارایه شوند به شرح زیر است:

الف-اظهارنامه

ب-طرح اساسنامه ی شرکت

ج-طرح اعلامیه ی پذیره نویسی سهام

د-گواهی بانک مبنی بر تودیع مدارک مالکیت موسسین بر تعهدات غیر نقدی سرمایه

اطلاعات ضروری برای درج در اظهارنامه عبارتند از:

1-نام شرکت

2-هویت کامل و اقامتگاه موسسین

3-موضوع شرکت

4-مبلغ سرمایه ی شرکت و تفکیک آورده ی نقدی از آورده ی غیر نقدی

5-تعیین تعداد سهام و مبلغ اسمی آن ها و تعیین نوع سهام(با نام ،بی نام ،ممتاز)

6-تعیین میزان تعهد نقدی و غیر نقدی هر یک از موسسین

7-مرکز اصلی شرکت

8-مدت شرکت

مقالات زیر را بخوانید:

- تشریفات ثبت شرکت سهامی عام

- شرکت سهامی عام چیست و چگونه تشکیل می شود؟

- شرایط لازم جهت ثبت و تاسیس شرکت سهامی عام چیست ؟

همچنین اطلاعات ضروری برای درج در طرح اساسنامه عبارت اند از:

1-نام شرکت

2-موضوع شرکت

3-مدت شرکت

4-مرکز اصلی شرکت و نشانی شعبه ی آن

5-سرمایه ی شرکت به تفکیک نقدی و غیر نقدی

6-تعیین تعداد سهام و مبلغ اسمی آن و تعیین نوع آن(با نام ،بی نام ،ممتاز)

7-تعیین مبلغ پرداخت شده برای هر سهم و نحوه ی بازپرداخت بقیه ی مبلغ اسمی حداکثر ظرف 5 سال

8-نحوه ی انتقال سهام با نام

9-نحوه ی تبدیل سهام با نام به بی نام و بالعکس

10-شرایط صدور اوراق قرضه(در صورت پیش بینی)

11-نحوه ی افزایش و کاهش سرمایه ی شرکت

12-ترتیبات دعوت مجمع عمومی و ضوابط مربوط به رای گیری

13-تعداد مدیران و نحوه ی انتخاب آن ها و حدود وظایف و اختیارات آن ها و حدود و  میزان سهام تضمینی مدیران

14-تعداد بازرسان شرکت

15-تعیین سال مالی شرکت و نحوه ی رسیدگی به حساب های آن

16-نحوه ی انحلال اختیاری شرکت

17-نحوه ی تغییر اساسنامه

اطلاعات ضروری برای درج در طرح پذیره نویسی عبارت اند از:

1-نام شرکت

2-موضوع شرکت

3-مدت شرکت

4-نشانی شرکت و نشانی شعب آن

5-مشخصات کامل اقامتگاه و شغل موسسین شرکت

6-میزان سرمایه ی شرکت به تفکیک نقدی و غیر نقدی

7-تعیین مزایای در نظر گرفته شده برای موسسین(در صورت پیش بینی)

8-تعیین میزان سرمایه ی تعهد شده توسط موسسین و مبلغ پرداخت شده

9-اعلام هزینه ی مصروفه توسط موسسین برای کلیه ی امور مقدماتی تا مرحله ی شروع فعالیت شرکت(در صورت پیش بینی)

10-درج مشخصات مجوزهای رسمی اخذ شده برای فعالیت شرکت(در صورت نیاز)

11-اعلام مشخصات حساب بانکی برای واریز مبالغ نقدی سهام

12-چگونگی تخصیص سهام به پذیره نویسان

13-تعیین رومه برای درج اطلاعیه های شرکت

اداره ی ثبت شرکت ها در تهران و یا دوایر ثبت شرکت ها در شهرستان ها ، بعد از بررسی مدارک فوق الذکر به موسسین اجازه ی انتشار اعلامیه ی پذیره نویسی را خواهند داد.

استان اصفهان،با مرکزیت اصفهان در میانه ی ایران قرار گرفته است که سومین شهر پرجمعیت ایران پس از تهران و مشهد است.این استان قطب تولید آهن،فولاد،مصالح ساختمانی و پتروشیمی در ایران است و به دلیل ظرفیت های ممتاز در کشاورزی،دامداری،معدن و صنعت ،از سالیان دراز مورد توجه فعالان اقتصادی و سرمایه گذاران قرار گرفته است.شهر اصفهان با انتخاب شدن به عنوان نخستین پایتخت فرهنگی کشورهای اسلامی در سال 2005 در میان مردم این کشورها بیش از پیش مشهور گشته و گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است. بنابراین،استان اصفهان در حوزه گردشگری از ظرفیت های بسیار خوبی برای سرمایه گذاری برخوردار است.

- مراحل ثبت شرکت با مسئولیت محدود

- راهنمای ثبت شرکت در کرج

مضاف بر این موارد،استان اصفهان یکی از بزرگ ترین مراکز تولید انواع مختلف صنایع دستی ایران به شمار می رود.در این استان 178 رشته صنایع دستی ثبت شده و بیش از 60 رشته در حال تولید و ارائه به بازار می باشد که از این نظر استان اصفهان جایگاه اول را در ایران دارد.

بارزترین صنایع دستی استان را فرش،کاشی،میناکاری،خاتم سازی،نگاره گری،سفال،سرامیک،قلم زنی،منبت کاری،معرق کاری،قلم کار و تذهیب تشکیل می دهد.

لذا استان اصفهان از ظرفیت ها و پانسیل های بسیاری برخوردار است که سرمایه گذاری در استان را بدلیل شرایط خاص خود بسیار متنوع کرده است.

در ذیل به نحوه ی ثبت دو شرکت سهامی خاص و شرکت با مسوولیت محدود به عنوان رایج ترین انواع شرکت ها می پردازیم.خواهشمندیم تا انتهای مقاله ما را همراهی بفرمایید.

ثبت شرکت سهامی خاص در اصفهان:

شرکت سهامی خاص شرکتی است که تماماَ سرمایه ی آن توسط موسسین تامین گردیده است.چون تشکیل شرکت های سهامی عام  همراه با تشریفاتی طولانی است،مواد اصلاحی قانون تجارت برای امور ساده تری که طبعاَ شرکای کمتری دارد یک نوع شرکت سهامی مقرر داشته که بشرح فوق شرکت سهامی خاص نامیده می شود.در این قبیل شرکت،صدور اعلامیه ی پذیره نویسی وجود ندارد.تمام سرمایه از ناحیه ی موسسین تعهد و اقلاَ سی و پنج درصد آن در یکی از بانک ها به نام شرکت در حال تاسیس در حساب مخصوصی سپرده می شود.

سرمایه ی شرکت سهامی خاص نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد.در صورتی که به عللی سرمایه ی شرکت تقلیل پیدا کند باید شرکا در ظرف یکسال آن را جبران والا شرکت را به نوع دیگر از شرکت ها از قبیل با مسئولیت محدود یا تضامنی تبدیل نمایند.

در نام شرکت باید کلمه ی خاص»قبل از ذکر نام شرکت و یا بعد از آن بلافاصله اضافه شود و این کلمه در کلیه ی نوشتجات شرکت و آگهی ها باید رعایت گردد.مانند شرکت سهامی خاص الوند»یا شرکت سهامی دماوند خاص » و قید کلمه ی خاص باید در تمام نوشتجات شرکت تصریحاَ معلوم باشد.زیرا این نوع شرکت ها در حقیقت یک قسم شرکت سهامی خانوادگی و خصوصی است که مراجعه کنندگان باید اطلاع داشته باشند.همچنین، سرمایه ی شرکت به وسیله ی خود موسسین تامین می شود و حق صدور اعلامیه ی پذیره نویسی را ندارند ، سرمایه ی شرکت ممکن است حداقل یک میلیون ریال باشد .هیئت مدیره ی شرکت سهامی خاص ممکن است از پنج نفر کمتر باشد.در ضمن، شرکت سهامی خاص حق انتشار اوراق قرضه را ندارد وشرکت سهامی خاص نمی تواند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نماید یا با انتشار آگهی و اطلاعیه یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کند.

مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی خاص:

1-دو برگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص،تکمیل آن و امضاء ذیل اظهارنامه توسط کلیه ی سهامداران

2-دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص که ذیل تمام صفحات آن به امضاء کلیه ی سهامداران رسیده باشد.

3-دو نسخه صورت جلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

4-دو نسخه صورت جلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.

5-فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین برابر اصل شود.

6-ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا باز شده است.

تذکر:در صورتی که مقداری از سرمایه ی شرکت آورده ی غیر نقدی باشد(اموال منقول و غیر منقول)ارائه ی تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتیکه اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه ی اصل سند مالکیت ضروری است.

7-ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها

8-کپی کارت ملی

توجه:کلیه شرکت های سهامی خاص موظفند یک جلد دفتر سهام جهت ثبت سهام شرکت تهیه نمایند و تغییرات سهام نیز طبق مقررات در آن ثبت گردد.

ثبت شرکت با مسوولیت محدود در اصفهان:

مطابق ماده 94 قانون تجارت شرکت با مسوولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسوول قروض و تعهدات شرکت می باشد.از این تعریف بر می آید که سرمایه به سهم الشرکه تقسیم شده نه سهام و مسوولیت هر شریک در مقابل دیون و قروض شرکت در حدود سهم الشرکه اوست و سهم الشرکه آزادانه قابل نقل و انتقال نیست.

برای تشکیل شرکت با مسوولیت محدود یک سری شرایط ماهوی و شکلی مورد نیاز است.

شرایط ماهوی عبارت است از قصد،رضایت و اهلیت شرکا ؛تعیین موضوع شرکت و میزان سرمایه؛انتخاب نام شرکت و مدت آن؛و از جمله شرایط شکلی می توان به شرکتنامه و نشر آگهی اشاره کرد.در رابطه با وم تنظیم شرکت نامه و نشر آگهی می توان گفت:

اگر شرکتی دارای شرکت نامه نباشد اساس آن به عمل نیامده و عقد آن بسته نشده و بدون آن باطل است،در قانون تجارت صراحتاَ به وم تنظیم شرکت نامه اشاره نشده اما از بررسی مواد 97 قانون تجارت و 100 قانون تجارت آن می توان به ضرورت شرکت نامه پی برد.

به موجب ماده 197 قانون تجارت نشر خلاصه شرکت نامه ضروری می باشد و ضمانت اجرای آن مطابق ماده 198 قانون تجارت جواز ابطال عملیات شرکت می باشد.هرچند به موجب ماده 96 قانون تجارت شرکت با مسوولیت محدود به محض تقویم و تسلیم آورده ها تشکیل می گردد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسوولیت محدود:

-کارت ملی برابر اصل کلیه سهامداران (برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صورت می گیرد).

-فتوکپی  برابر اصل شناسنامه شرکاء و مدیران

-تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در 2 برگ و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران(لازم به ذکر است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند)

-شرکت نامه 2 برگ و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران

-اساسنامه 2 جلد و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران

-صورت جلسه مجمع عمومی موسسین و هیئت مدیره 2 نسخه که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

-اخذ و ارائه ی مجوز در صورت نیاز

-تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن

-معرفی نامه نمایندگان،در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن

-گواهی عدم سوءپیشینه برای کلیه اعضا

-ارائه مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها

شرکت با مسوولیت محدود دارای محاسن و معایبی می باشد از جمله:

_شرکت با مسوولیت محدود می تواند تنها با حضور 2 شریک هم تشکیل گردد.

_حداقل سرمایه برای این نوع شرکت پیش بینی نشده است برخلاف شرکت های سهامی عام و خاص.

_تعداد مدیران در این شرکت به صورت اجباری تعیین شده و شرکت می تواند به وسیله یک یا چند مدیر موظف یا غیرموظف اداره شود برخلاف شرکت های سهامی که در سهامی عام باید حداقل 5 مدیر و در سهامی خاص حداقل 3 مدیر انتخاب شوند،محدودیتی برای مدت شرکت در شرکت با مسوولیت محدود وجود ندارد.

از معایب شرکت با مسوولیت محدود می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

_چون مسوولیت شرکا در حد سهم الشرکه آن ها می باشد اشخاص برای فرار از مسوولیت و عدم اجرای تعهدات خود این نوع شرکت را تشکیل می دهند.

_پذیره نویسی و پرداخت تمام سهم الشرکه صوری می باشد و همچنین ورقه ای برای سهم الشرکه به صورت اوراق تجارتی قابل نقل و انتقال صادر نمی گردد.

_همچنین نقل و انتقال سهام آزادانه صورت نمی گیرد بلکه موکول گشته است به رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه را داشته باشد و اکثریت محدودی را نیز دارا باشد.همچنین این نقل و انتقال باید به موجب سند رسمی باشد(ماده 103 قانون تجارت)

_از خصوصیات دیگر شرکت علاوه بر آزادانه نبودن انتقال سهم الشرکه و محدودیت مسوولیت شریکان می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

_چون شرکت سرمایه می باشد نه شخص پس با فوت یا ورشکستگی و یا محجوریت شرکا،شرکت منحل نمی گردد.

_همچنین در اسم شرکت باید حتماَ عبارت با مسوولیت محدود قید گردد تا کسانی که با شرکت معامله می کنند متوجه این موضوع باشند که با شرکتی معامله می کنند که مسوولیتش محدود به سرمایه اش است(ماده 95 قانون تجارت)

_مطابق ماده 112 قانون تجارت هیچ شریکی را نمی توان مجبور به ازدیاد سهم الشرکه خود نمود و این کاملاَ منطقی و در تایید اصل پذیرش اراده سرمایه گذار در افزایش سرمایه می باشد.

مراحل ثبت انواع شرکت و موسسات غیرتجاری و ثبت تغییرات شرکت ها در اصفهان:

در گام نخست مدارک فوق را فراهم نمایید.سپس به سامانه اداره ثبت شرکت ها مراجعه نمایید. با مراجعه به قسمت پذیرش تاسیس در سامانه،نوع شخصیت حقوقی ؛اطلاعات متقاضی و سایر اطلاعات خواسته شده نظیر سرمایه شرکت و سمت افراد و نوع رومه رسمی را درج نمایید و نسبت به پیشنهاد نام شخصیت حقوقی _انتخاب نام شرکت_مورد نظر اقدام نمایید.(لازم به توضیح است،روش ثبت شرکت در اصفهان در سامانه ثبت شرکت ها همانند دیگر شهرهای ایران می باشد،راهنمای چگونگی طی این مراحل به طور کامل در یک مطلب جداگانه در سایت مطرح گردیده است.)

با تکمیل اطلاعات و بارگذاری مدارک مورد نیاز در سامانه ، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد ، در صورتی که دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید ودر صورت عدم نقص اطلاعات ، آن را تاًیید می کند.چنانچه مطالب تایید شده بود،در گام بعدی نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال نمایید . پس از ارسال پستی،شماره مرسوله از طریق سامانه وارد پرونده می شود.

با ارسال مدارک،اگر مدارک تقدیمی کامل بود و نقصی نداشت کارشناس مربوطه مدارک را  به قسمت ثبت دفاتر ثبت شرکت ها تحویل و مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر و درج آن بر روی اظهارنامه نسبت به اخذ امضاء از متقاضی اقدام و متقاضی بعد از قید جمله:ثبت با سند برابر است"ذیل دفتر را امضا خواهد کرد.یک نسخه از مدارک در بایگانی اداره ثبت نگاهداری و نسخه دیگر از مدارک بعد از مهر شدن تحویل متقاضی می شود.سپس کارشناس مربوطه، پیش نویس آگهی را که تشکیل پرونده گردیده، جهت تحریر به اتاق تایپ ارسال می دارد.سپس آگهی شرکت می بایست در رومه رسمی درج گردد.درج در رومه رسمی جمهوری اسلامی ایران آخرین مرحله جهت ثبت شرکت می باشد.

 

 

بازرس کیست؟

بازرس نماینده قانونی صاحبان سرمایه شرکت است که توسط مجمع عمومی صاحبان سهام به منظور نظارت بر عملکرد مدیران تعیین می شود.هر شرکت سهامی می تواند یک یا چند بازرس داشته باشد که تعداد آن را اساسنامه تعیین می کند.بازرس باید شخص حقیقی باشد.

بازرس موظف است با توجه به اساسنامه شرکت و مصوبات مجمع عمومی بطور مستمر بر اعمال و تصمیمات مدیران نظارت و نقطه نظرات خویش را در قالب گزارش مکتوب سالیانه تهیه و به مجمع عمومی ارائه نماید.بر این اساس بازرس اختیار دسترسی به تمامی اسناد،مدارک،دفاتر و رسیدگی به حساب های شرکت را دارد.وی همچنین وظیفه دارد از صحت و سقم گزارش و اطلاعاتی که هیات مدیره در اختیار مجمع عمومی قرار می دهد اطمینان حاصل نماید و در صورت بروز هرگونه مغایرت،اطلاعات صحیح را کسب و به مجمع گزارش کند.

انتخاب و عزل بازرسان

انتخاب بازرسان در صلاحیت مجمع عمومی عادی است.انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت سهامی عام در مجمع عمومی موسسین و انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت سهامی خاص به وسیله سهامداران با تنظیم صورتجلسه و امضای آن انجام می شود.انتخاب بازرسان با اکثریت نسبی به عمل می آید.

به موجب ماده ی 146 اصلاحیه ی قانون تجارت،مجمع عمومی عادی باید یک یا چند بازرس علی البدل نیز انتخاب کند تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفا یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند.در خصوص انتخاب بازرس علی البدل، بازرس علی البدل معمولاَ با امضای صورت جلسه ی مجمع ،قبولی خود را اعلام ولی به دلیل حضور پررنگ بازرس اصلی ،نقش و حضور وی در شرکت ها و مجامع کم رنگ است.

مجمع عمومی عادی در هر زمانی می تواند بازرس یا بازرسان و حتی اولین آن ها را که به شرح فوق انتخاب شده اند،عزل کند؛به شرط آنکه جانشین آن ها را انتخاب نماید.

انتخاب بازرس برای شرکت های سهامی عام باید از فهرست بازرسان مجاز که از سوی وزارت امور اقتصادی و دارایی منتشر می شود صورت پذیرد.بازرسان مجاز توسط کمیسیونی متشکل از نماینده وزیر اقتصاد(بعنوان رئیس) و نمایندگان وزرای دادگستری و امور اقتصادی و دو نفر از طرف اتاق بازرگانی و صنایع معادن ایران تعیین می شوند.

بنا به تجویز ماده ی 106 قانون تجارت،انتخاب مدیران بازرس یا بازرسان باید طی صورتجلسه ای به مرجع ثبت شرکت ها اعلام گردد.

در این ماده آمده است که:

در مواردیکه تصمیمات مجمع عمومی یکی از امور ذیل باشد یک نسخه از صورت جلسه مجمع باید جهت ثبت به مرجع ثبت شرکت ها ارسال گردد.

1-انتخاب مدیران بازرس یا بازرسان

2-کاهش یا افزایش سرمایه

3-تغییرات اساسنامه

4-تصویب ترامه

5-انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن

بازرسان مجاز باید دارای شرایط ذیل باشد:

1-حسن شهرت و عدم محکومیت کیفری موثر

2-حداقل مدرک تحصیلی لیسانس در یکی از رشته های متناسب با وظایف محوله

3-داشتن حداقل 5 سال سابقه کار مفید

4-عدم اشتغال به نمایندگی در مجلس شورای اسلامی

افراد ممنوع الانتخاب به سمت بازرس

طبق ماده 147 اشخاص ذیل نمی توانند به سمت بازرسی شرکت سهامی انتخاب شوند:

1-اشخاص مذکور در ماده ی 111 قانون تجارت(محجورین،ورشکستگان و محرومین از حقوق اجتماعی)

2-مدیران و مدیر عامل شرکت

3-اقرباء سببی یا نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم

4-هر شخصی که خود یا همسر از اشخاص مذکور در بند 2 موظفاَ حقوق دریافت می دارد.

وظایف بازرسان:                        

1-نظارت کلی به عملیات مدیران شرکت در ظرف سال

2-رسیدگی به ترامه شرکت

3-دعوت مجامع عمومی در موارد فوری

بازرسان حساب را که اغلب بازرس قانونی نیز می نامند،نباید با حسابداران قسم خورده اشتنباه نمود.زیرا ممکن است شرکت ها برای رسیدگی به حساب های خود به موسسات حسابداری قسم خورده مراجعه نمایند و از آن ها تقاضا نمایند در پایان سال حساب های آن ها را مورد رسیدگی قرار دهند.این حسابرسی برای جلب اطمینان مردم بوده و البته مورد قبول مراجع مالیاتی است.حسابداران قسم خورده از طرف هیات مدیره شرکت تعیین می شوند و هیات مدیره حق دارد در هر موقع آن ها را عوض کند.

مسئولیت بازرسان:

بازرسان با توجه به وظایف و اختیارات مربوطه،مسئولیت قانونی نیز دارند.بر این اساس چنانچه انجام وظایف خود را بخوبی انجام ندهند مسئولیت مدنی ناشی از قصور خدمت متوجه آن ها خواهد بود.

_بازرس یا بازرسان در مقابل شرکت و اشخاص ثالث نسبت به تخلفاتی که در انجام وظایف خود مرتکب می شوند طبق قواعد عمومی مربوط به مسئولیت مدنی مسئول جبران خسارت وارده خواهند بود.(ماده 154 قانون تجارت)

قابل توجه است،چنانچه تخلف در انجام وظایف بازرس عمدی و یا در اثر تبانی با مدیر یا مدیران خاطی صورت پذیرد علاوه بر مسئولیت مدنی،مسئولیت کیفری نیز متوجه وی خواهد بود.

_تعیین حق احمه بازرس با مجمع عمومی عادی است.(ماده 155)

_بازرس نمی تواند در معاملاتی که با شرکت یا به حساب شرکت انجام می گیرد به طور مستقیم یا غیر مستقیم ذینفع شود.

از همراهیتان بسیار سپاسگزاریم.

 

 

تعریف شرکت با مسوولیت محدود:

این مقالات را بخوانید:

- ثبت شرکت در چین

- مراحل ثبت شرکت و اخذ مجوز برای شرکت های بهداشتی مواد غذایی

- چگونه شرکت دانش بنیان ثبت کنیم؟

قانون تجارت،شرکت با مسوولیت محدود  را چنین تعریف می کند:

"شرکت با مسوولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد،فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت،مسوول قروض و تعهدات شرکت است.بدین ترتیب برای تشکیل شرکت با مسوولیت محدود،وجود حداقل دو نفر ضروری است.شرکت باید برای انجام امور تجارتی تشکیل گردد.منظور از امور تجارتی،همان معاملات تجارتی است که در ماده 2 قانون تجارت بیان شده است.بنابراین شرکت با مسوولیت محدود نمی تواند برای انجام معاملات مربوط به اموال غیرمنقول مثل خرید و فروش آپارتمان تشکیل شود.زیرا"معاملات غیرمنقول به هیچ وجه تجاری محسوب نمی شوند".

اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود:

شرکت با مسئولیت محدود علاوه بر شرکت نامه،باید دارای اساسنامه نیز باشد.در مورد اساسنامه نیز مانند شرکت نامه،بیان صریحی در قانون تجارت مشاهده نمی شود.ولی وم وجود آن از مواد مختلف از جمله ماده 105 قانون تجارت،مستفاد می گردد.اساسنامه حاوی مقررات و طریقه عمل و سرمایه و موضوع و مدت شرکت بوده و مبین مقررات راجع به مجامع عمومی و اختیارات و وظایف مدیران،اکثریت لازم برای تصمیم گیری شرکاء و میزان حق رای و بهره وری آن ها از سود شرکت و غیره می باشد و در واقع قراردادی است که چگونگی اداره شرکت در آن مشخص شده و روابط بین شرکاء و مدیران و شرکاء تابع آن می باشد.

می توان در اساسنامه قید کرد که سرمایه اولیه شرکت به وسیله پرداخت مبالغی به اقساط بعدی از طرف شرکاء با قبول شریک جدید افزایش یافته یا به واسطه برداشت از سرمایه تقلیل یابد.در این صورت لازم است که در اساسنامه حداقلی که تا آن میزان می توان سرمایه اولیه را تقلیل داد،صراحتاَ معین شود.کمتر از یک دهم سرمایه اولیه شرکت را حداقل قرار دادن ممنوع است.

حاکمیت اساسنامه

در شرکت با مسئولیت محدود؛قانون به حاکمیت اساسنامه ی شرکت،تمایل بیشتری نشان داده و اراده شرکا را در تعیین مقررات مربوط به برخی از امور شرکت،به شرح ذیل مختار و حاکم کرده است:

1-هرگونه محدودیت راجع به اختیارات مدیران شرکت،اگر در اساسنامه صراحتاَ بیان شود،در مقابل اشخاص ثالث نیز ملاک و معتبر است.

2-اساسنامه می تواند اکثریتی را که قانون برای تصمیم گیری شرکا راجع به امور شرکت معین کرده است،ملاک قرار نداده و ترتیب دیگری را برای تصمیم گیری شرکا مقرر دارد.

3-به موجب قانون،هر یک از شرکا به نسبت سهم الشرکه خود دارای حق رای می باشد.ولی اساسنامه می تواند ترتیب دیگری را در این خصوص پیش بینی کند.

4-طبق قانون،تقسیم سود بین شرکا به نسبت سهم الشرکه آن ها صورت می گیرد.لیکن اساسنامه می تواند در مورد تقسیم سود،دارای مقررات خاصی باشد.

5-قانون،برای تغییر برخی مطالب اساسنامه اکثریتی را تعیین کرده ولی متذکر شده است که اساسنامه می تواند در این خصوص اکثریت دیگری تعیین نماید.

6-قانون،فوت شریک را موجب انحلال شرکت قرار نمی دهد،ولی مقرر می دارد که اساسنامه می تواند فوت هر یک از شرکاء را،از موارد انحلال شرکت با مسئولیت محدود پیش بینی کند.

اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود:

ماده 1:نام و نوع شرکت:شرکتبا مسئولیت محدود

ماده 2:موضوع شرکت.

ماده 3:مرکز اصلی شرکت

ماده 4:سرمایه شرکت.

ماده 5:مدت شرکت:از تاریخ ثبت به مدت نامحدود

ماده 6:تابعیت شرکت:تابعیت شرکت ایرانی است.

ماده 7:هیچیک از شرکا حق انتقال سهم الشرکه خود را به غیر ندارد مگر با رضایت و کسب موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه شرکت که دارای اکثریت عددی نیز باشند.

تبصره:انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سند رسمی.

ماده 8:مجمع عمومی عادی شرکت در ظرف مدت چهار ماه اول هر سال پس از انقضای سال مالی شرکت تشکیل می گردد،ولی ممکن است بنا به دعوت هر یک از اعضای هیات مدیره یا شرکاء مجمع عمومی عادی به صورت فوق العاده تشکیل گردد.

ماده 9:دعوت برای تشکیل مجامع عمومی،توسط هر یک از اعضای هیات مدیره یا مدیر عامل و یا شرکاء به وسیله دعوت نامه کتبی با درج آگهی در یکی از جراید کثیرالانتشار به عمل خواهد آمد.

تبصره:فاصله بین دعوت تا تشکیل مجمع،حداقل ده روز و حداکثر جهل روز است.

ماده 10:در صورتی که کلیه شرکاء در هر یک از جلسات مجامع عمومی حضور یابند رعایت ماده 9 اساسنامه ضرورت ندارد.

ماده 11:وظایف مجمع عمومی عادی یا عادی به طور فوق العاده بشرح ذیل است:

الف)تعیین خط مشی آینده شرکت و تصویب آن

ب)انتخاب هیات مدیره و در صورت وم بازرس

ج)استماع گزارش هیات مدیره در امور مالی و ترامه سالیانه شرکت و تصویب آن

د)تصویب پیشنهاد سود قابل تقسیم از طرف هیات مدیره

ماده 12:وظایف مجمع عمومی فوق العاده به شرح ذیل است:

الف)تغییر اساسنامه یا الصاق یا حذف یک یا چند مواد اساسنامه

ب)تنظیم اساسنامه جدید یا تبدیل نوع شرکت

ج)افزایش یا تقلیل سرمایه شرکت

د)اتخاذ تصمیم در خصوص ورود شریک یا شرکای جدید به شرکت

ماده 13:تصمیمات شرکاء در مجمع عمومی فوق العاده با موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه که اکثریت عددی دارند و در مجمع عمومی عادی طبق دستور ماده 106 قانون تجارت معتبر و لازم الاجرا است.

ماده 14:هیات مدیره شرکت مرکب از.نفر خواهد بود که در مجمع عمومی عادی از بین شرکاء و یا از خارج انتخاب می شوند.

ماده 15:هیات مدیره از بین خود یک نفر را به سمت رئیس هیات مدیره و یک نفر را به سمت مدیر عامل انتخاب و همچنین می تواند برای اعضای خود سمت های دیگر تعیین کند.

ماده 16:آقای/خانمنماینده قانونی و تام الاختیار شرکت بوده و می تواند در کلیه امور مداخله و اقدام کند علی الخصوص در موارد مشروحه ذیل:

امور اداری از هر قبیل –انجام کلیه تشریفات قانونی-حفظ و تنظیم فهرست دارایی شرکت و تنظیم بودجه و تعیین پرداخت حقوق و انجام هزینه ها،اجرای تصمیمات مجامع عمومی،انتخاب و انتصاب و استخدام متخصصین و کارمندان و کارگران و.(بر حسب مورد اعضا می توانند سایر وظایف و اختیارات خود را به نماینده تفویض کند لذا اختیارات فوق جنبه محدودیت ندارد و هیات مدیره جهت پیشرفت امورات شرکت می توانند اتخاذ تصمیم کنند).

ماده 17:جلسات هیات مدیره با حضور اکثریت اعضاء تشکیل و رسمیت می یابد و تصمیمات هیات مدیره با اکثریت آراء معتبر است.

ماده :دارندگان حق امضا در اوراق و اسناد بهادار اعم از چک-سفته-برات و اسناد تعهد آور و عقود و قراردادها توسط هیات مدیره تعیین می شود.

ماده 19:هر یک از اعضای هیات مدیره می توانند قسمتی از اختیارات و همچنین حق امضای خود را به هر یک از شرکاء که خود صلاح می دانند تفویض کنند.

تبصره:تفویض تمام یا قسمتی از اختیارات هیات مدیره به مدیر عامل نیز معتبر و لازم الاجرا است.

ماده 20:سال مالی شرکت از اول فروردین ماه هر سال شروع و به آخر اسفند ماه همان سال خاتمه می یابد به استثنای سال اول که ابتدای آن از تاریخ تاسیس شرکت است.

ماده 21-تقسیم سود از درآمد شرکت در پایان هر سال مالی-هزینه های اداری،حقوق کارکنان و مدیران،استهلاکات،مالیات و سایر عوارض دولتی کسر و پس از وضع صدی ده بابت ذخیره قانونی بقیه که سود ویژه است به نسبت سهم الشرکه که بین کلیه شرکاء تقسیم می شود.

ماده 22:فوت یا محجوریت هر یک از شرکاء موجب انحلال شرکت نبوده و وراث یا وارث شریک متوفی و یا ولی محجور می توانند به مشارکت خود ادامه دهند.در غیر این صورت بایستی سهم الشرکه خود را پس از انجام تشریفات قانونی دریافت و یا به شرکاء دیگر منتقل و از شرکت خارج شوند.

ماده 23:انحلال شرکت:شرکت مطابق ماده 114 قانون تجارت منحل می شود.

 

روابط تجاری ایران و افغانستان به دلیل همسایگی ایران و افغانستان برای هر دو کشور اهمیت دارد. کشور دوست و همسایه افغانستان ، در حال حاضر دومین شریک تجاری ایران محسوب می شود. به طوری که با توجه به تنوع محصولات و بازار پسندی محصولات ایرانی سالانه بیش از سه میلیارد دلار کالا از کشورمان به افغانستان صادر می شود.

محصولاتی نظیر صنایع غذایی ، ماشین آلات و مصالح ساختمانی ، خدمات فنی و مهندسی و مخابراتی ، حمل و نقل ، لوازم خانگی ، دکوراسیون ، مبلمان و مصنوعات چوبی، مصنوعات پلاستیکی ، موکت و کف پوش ، تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی ، الیاف و مسنوجات ، پوشاک ، پوست و چرم ، محصولات آرایشی و بهداشتی ، تابلو فرش و صنایع دستی ، فرش دستباف و ماشینی ، زیور آلات و نقره ، خشکبار و . از جمله ظرفیت های اصناف برای حضور در بازار افغانستان می باشد .

از آن جا که افغانستان یکی از بازارهای عمده برای کالاهای ایرانی است، ثبت علامت تجاری یا برند در این کشور از اهمیت بسزایی برخوردار است. ثبت برند در افغانستان ، باعث جلوگیری از سوء استفاده از برندهای ایرانی در کشور افغانستان شده و از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگری هستند جلوگیری به عمل می آورد.

از طریق ثبت برند، محصولات منحصر به فرد و اختصاصی شده و ارزش نام و شرکت افزایش پیدا می کند. با انجام این کار، شرکت ها در خصوص محصولات و خدمات خود حق انحصاری پیدا می کنند و طبق قانون هیچ شرکت ثانویه ای نمی تواند تا تاریخ اعتبار این علامت تجاری از آن به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم استفاده نماید.

نظر به اهمیت ثبت علامت تجاری ، در این مطلب به بررسی مهم ترین نکات این مبحث می پردازیم. علاقه مندان می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :

- ثبت برند بین المللی

- تقاضانامه ثبت برند بین المللی

- نحوه ی ثبت شرکت بین المللی

• علائم قابل ثبت و غیرقابل ثبت در افغانستان

به موجب بند 1 ماده سوم قانون ثبت علامت تجاری افغانستان، علامت تجاری عبارت است از : علامت یا ترکیبی از علایمی که بتواند کالاها یا خدمات را از کالاها یا خدمات دیگر متمایز گرداند.

در قوانین افغانستان، علامت تجاری می تواند شامل یک یا بیشتر از یک اسم ، کلمه ، امضا، حرف، شکل ، نقشه ، عنوان ، مهر ، تصویر ، نوشته ، اعلان ، نمونه با سایر علایم یا ترکیبات مربوط به آن ها باشد.

به موجب ماده 5 قانون ثبت علامت تجاری افغانستان، استعمال علایم تجاری اختیاری می باشد مگر اینکه وزارت تجارت و صنایع یا دفتر ثبت مرکزی بخش ثبت علایم تجاری استعمال آن را اجباری نماید.

وفق ماده 8 ، علائم زیر را نمی توان به عنوان علامت تجاری اختیار نمود :

1- بیرق ملی ، نشان دولتی و سایر نشان های دولتی ، سازمان ها و موسسات داخلی و بین المللی یا کشورهای خارجی مگر اینکه استعمال آن کتباَ مجاز دانسته شده باشد .

2- محراب و منبر یا هر گونه علامتی که با نشان ها یا علامات دارای ماهیت کاملاَ مذهبی یکسان یا مشابه باشد.

3- تصاویر زعمای دولتی و مقامات عالیه دولتی

4- کلمات و عباراتی که از آن نسبت به ادارات دولتی، اشتباه شده بتواند .

5- علایم موسسات رسمی مانند هلال احمر، صلیب سرخ با سایر علایم مشابه و تقلید از آن ها

6- علایمی که منافی عفت ، اخلاق و نظم عامه باشد.

7- علایم که در کیفیت یا خاصیت غیر مشخص یا شامل اسامی باشند که معمولاَ از طریق عرف و سنن به اجناس، محصولات یا خدمات داده شده باشد یا اسامی های مانوس و تصاویر معمولی اجناس و محصولات، چنین علامات به طور عام استعمال شده ، نمی توانند ثبت و مورد حمایت قرار گیرند.

8- اشتهارت جغرافیایی که استعمال آن باعث مغشوش شدن منشا یا منبع اجناس، محصولات یا خدمات گردد.

9- اسم ، اسم خانوادگی ، عکس یا نشان شخص ثالث ، مگر اینکه موافقه قبلی وی یا ورثه اش حاصل گردیده باشد.

10- علایمی که سبب اغفال مردم گردد یا معلومات کاذب در مورد منشاء ، منبع یا سایر مشخصات اموال باشد.

11- علایمی که شامل نام تجاری خیالی ، تقلیدی یا جعلی باشد.

12- علایمی که متعلق به اشخاص حقیقی یا حکمی بوده و کاربرد آن ممنوع گردیده باشد.

13- علایم کمپینی های که در افغانستان انتشار و ترویج یافته است ، مگر با اجازه مالک آن

14- علایم یا نشان های تجاری ثبت شده مربوط به اجناس یا خدمات یکسان یا دارای مشابهت باشد.

15- علایمی که استعمال آن به مقاصد خاص تشخیص گردد.

در حالت ذیل درخواست ثبت علامت تجاری رد می گردد :

الف) در صورتی که مغایر با موارد گفته شده در فوق باشد.

ب) در صورتی که علامت تجاری قبلاَ به اسم شخص دیگری ثبت یا با یکی از علامات تجاری ثبت شده قبلی شباهت داشته باشد.

• مدارک لازم برای ثبت علامت تجاری در افغانستان :

اشخاص حقیقی و حکمی شخصاَ یا از طریق نماینده یا وکیل قانونی خود می توانند جهت ثبت علامت تجاری مراجعه و درخواست ارائه نمایند. لازم به ذکر است مدارک مورد نیاز برای ثبت برند شخص حقیقی و ثبت برند شخص حقوقی / شرکت ها تا حدودی با هم متفاوت است که در ادامه این مدارک را با هم بررسی می نماییم.

مدارک لازم برای ثبت برند شخص حقیقی :

1- کپی شناسنامه و کارت ملی مالک

2- کپی علامت یا نام تجاری

3- کپی جواز یا پروانه کسب

4- کپی کارت بازرگانی شرکت

5- کپی گواهینامه علامت ثبت شده در ایران و دیگر کشورها ( در صورت وجود )

6- آدرس دقیق برای درج در گواهینامه ثبت علامت تجاری

مدارک لازم برای ثبت برند شخص حقوقی / شرکت :

1- کپی شناسنامه و کارت ملی صاحبین امضا

2- کپی علامت یا نام تجاری

3- کپی مدارک مربوط به فعالیت شرکت در زمینه مربوطه ( جواز تاسیس، پروانه بهره برداری و غیره )

4- کپی اساسنامه شرکت

5- کپی آگهی تاسیس شرکت

6- کپی کارت بازرگانی شرکت

7- کپی گواهینامه علامت ثبت شده در ایران و دیگر کشورها ( در صورت وجود )

8- کپی آخرین آگهی تغییرات شرکت

9- آدرس دقیق برای درج در گواهینامه ثبت

تمامی مدارک فوق الذکر بایستی در دفتر اسناد رسمی برابر اصل شود.

• مدت اعتبار ثبت علامت تجاری در افغانستان

مدت اعتبار ثبت علامت تجاری در افغانستان ده سال می باشد که این مدت می تواند برای دوره های ده ساله متوالی دیگر با تقاضای مالک تجدید شود. مالک علامت تجاری مکلف است در خلال مدت شش ماه قبل از انقضای مدت، درخواست تجدید را به دفتر ثبت مرکزی ( بخش ثبت علامت تجاری ) ارائه نماید.

اضافه می گردد، علامت تجاری از تاریخ ارائه درخواست به دفتر ثبت مرکزی ( بخش علامت تجاری ) مورد حمایت قرار می گیرد.

از انتخابتان متشکریم.

 

یکی از مواردی که در رابطه با ثبت شرکت و آغاز شراکت در فعالیت اقتصادی مطرح می گردد تنظیم سندی به نام شرکتنامه است. شرکتنامه قراردادی است که بین شرکای شرکت های تجاری که حاوی مشخصات شرکا و نام و موضوع و مدت شرکت بوده و متضمن شرایط تشکیل و اداره آن به منظور نیل به اهداف شرکت و تعیین کننده حقوق و تکالیف و مسئولیت های شرکا در قبال هم و نسبت به اشخاص ثالث می باشد.

نکاتی که در شرکتنامه های تنظیمی بین شرکا در شرکت های تجاری باید درج شود عبارت است از :

1- نام شرکت

2- نوع شرکت

3- موضوع شرکت

4- مرکز اصلی شرکت و آدرس صحیح آن

5- محل شعب شرکت

6- اسامی موسسین یا شرکای شرکت

7- تابعیت شرکت

8- مبدا تشکیل شرکت و مدت آن

9- سرمایه شرکت اعم از نقدی و غیرنقدی

10- میزان سهم الشرکه

11- مدیر یا مدیران شرکت

12- موقع رسیدگی به حساب و ترتیب تقسیم سود و زیان

13- بازرسان یا نظار شرکت

14- انحلال و فسخ شرکت

15- قید سایر شرایط قانونی مقرر بین شرکا در شرکتنامه

در انتها شرکتنامه می بایست به امضاء موسسین برسد و در دفتر ثبت شرکت ها ثبت گردد.

نانویس نماند که شرکتنامه مخصوص شرکت های بامسئولیت محدود ، نسبی و تضامنی می باشد و شرکت های سهامی و تعاونی نیازی به شرکتنامه ندارند.

• انتشار آگهی خلاصه شرکتنامه 

به موجب ماده 6 و تبصره آن از نظامنامه مواد 196 و 197 و 198 قانون تجارت مصوب به شماره 7046 مورخ تیرماه 1311، در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت، خلاصه شرکتنامه و منضمات آن باید به توسط اداره ثبت محل، در مجله رسمی عدلیه ( رومه رسمی و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت ) به خرج خود شرکت منتشر شود.

در نقاطی که اداره ثبت نباشد، انتشار خلاصه شرکتنامه و منضمات آن به عهده مقامی است که شرکتنامه در آن جا به ثبت رسیده است.

منظور از خلاصه قابل انتشار شرکتنامه، در ماده 7 نظامنامه فوق الذکر، با تفکیک آن نسبت به کلیه شرکت های تجاری به طور اعم و شرکت های تضامنی و مختلط سهامی و مختلط غیرسهامی به طور اخص، توجیه شده و می گوید :

خلاصه مذکور در ماده قبل ( ماده 6 نظامنامه ) باید متضمن نکات ذیل باشد :

الف- نسبت به شرکت های از هر قبیل :

1- نمره و تاریخ ثبت شرکت .

2- مقدار سرمایه ( با تشخیص مقداری از آن که پرداخت شده و مقداری که شرکا پرداخت آن را تعهد کرده اند.

3- اسامی مدیر یا مدیران

4- تاریخ آغاز و ختم شرکت، در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.

از انتخابتان متشکریم.

جهت ثبت شرکت و تنظیم شرکتنامه با ما تماس حاصل فرمایید.

 

طبق ماده 94 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.

در شرکت با مسئولیت محدود سرمایه به سهام تقسیم نشده و به صورت سهم الشرکه می باشد و برای آن ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود و مثل آن سهام آزادانه قابل معامله نمی باشد و رضایت سایر شرکا برای انتقال آن شرط می باشد.

این شرکت ، این امتیاز عمده را برای شرکاء دارد که مسئولیت آن ها را در عملیات شرکت ، محدود به آورده آن ها در شرکت می کند لذا در شرکت با مسئولیت محدود همانند شرکت های سهامی خاص و برخلاف شرکت تضامنی، مسئولیت هر یک از سهامداران در مورد بدهی های شرکت محدود به مبلغ سرمایه گذاری شده در شرکت است و در صورت عدم کفایت مجبور نیستند اموال شخصی خود را در این راه مصرف کنند.

علاوه بر این ، تشکیل شرکت با مسئولیت محدود ، بسیار ساده تر از تشکیل شرکت سهامی و حتی شرکت سهامی خاص است. اداره کردن شرکت با مسئولیت محدود نیز آسان است و معمولاَ توسط یک یا دو مدیر انجام می شود. مدیران در این نوع شرکت ها می توانند برای مدت نامحدودی انتخاب شوند.

تشکیل شرکت با مسئولیت محدود، علی الاصول با مبلغ کمی سرمایه هم میسر است.

ثبت این نوع شرکت، برای تاسیس بنگاه های کوچک اقتصادی و انجام فعالیت های محدود اقتصادی بسیار مناسب است . چرا که شرکت با مسئولیت محدود با وجود حداقل دو نفر شریک به ثبت می رسد و انتخاب بازرس در آن اختیاری است و تشریفات تشکیل مجامع عمومی و هیئت مدیره و انتشار آگهی ها که در شرکت های سهامی وجود دارد در این گونه شرکت ها گسترده نیست.

مجموع امتیازات مذکور، موجب موفقیت این شکل از شرکت در دنیای معاملات شده است .

با توجه به اهمیت این شرکت، در این مطلب قصد داریم تا شما را با مقررات تشکیل و ثبت شرکت بامسئولیت محدود آشنا نماییم. پیش از آن، پیشنهاد می شود مطالب خواندنی زیر را از دست ندهید.

- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود

- ثبت شرکت با مسئولیت محدود بهتر است یا سهامی خاص ؟

- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود

1- نکات مهم در اسم شرکت بامسئولیت محدود

طبق ماده 95 قانون تجارت در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود ) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود.

اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شریک تضامنی را خواهد داشت.

2- نحوه تشکیل و ثبت شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود به موجب قراردادی که بین شرکا امضا می شود و شرکتنامه نامیده می شود تشکیل می شود. شرکت نامه در شرکت های با مسئولیت محدود رکن اساسی آن است، به طوری که عدم تنظیم آن سبب بطلان شرکت است.

در شرکت نامه نسبت مشارکت هر شریک و سهم الشرکه هر کدام اعم از نقدی یا غیرنقدی که باید تقویم شده باشد، قید می گردد. تشکیل شرکت با مسئولیت محدود از طریق پذیره نویسی عمومی ممکن نیست و موضوع فعالیت شرکت که در شرکتنامه قید می شود نیز باید مشروع بوده و شرکا، قصد و رضای خود را با امضای آن اعلام دارند و چون شخصیت شرکا در شرکت با مسئولیت محدود اهمیت دارد ، اشتباه در مورد شخصیت شرکا باعث بطلان شرکت می شود.

برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود وجود حداقل دو نفر شریک لازم است و شرکت پس از انجام مراحل تایید نام و تکمیل شرکتنامه و تقاضانامه و اساسنامه ( در صورت وجود ) از طرف شرکا و ارائه آن به اداره ثبت شرکت ها همراه با سایر مدارک لازم به ثبت می رسد و بعد از ثبت در اداره ثبت شرکت ها، آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی و یکی از رومه های کثیرالانتشار محل ثبت شرکت آگهی می گردد.

3- میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود

طبق ماده 96 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی از طرف شرکا پرداخت و سهم الشرکه غیرنقدی نیز تقویم ( قیمت گذاری ) و تسلیم شده باشد.

قانون تجارت برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ، حداقل مبلغی تعیین ننموده است.

در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است. ( ماده 97 قاننون تجارت )

4- مسئولیت شرکا در مقابل اشخاص ثالث

طبق ماده 98 قانون تجارت، شرکا نسبت به قیمتی که در حین تشکیل شرکت برای سهم الشرکه های غیرنقدی معین شده در مقابل اشخاص ثالث مسئولیت تضامنی دارند.

مرور زمان دعاوی ناشی از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است. هر شرکت با مسئولیت محدود که برخلاف مواد 96 و 97 تشکیل شده باشد باطل و از درجه اعتبار ساقط است لیکن شرکا در مقابل اشخاص ثالث، حق استناد به این بطلان ندارند.

اگر حکم بطلان شرکت به استناد ماده فوق، صادر شود شرکایی که بطلان ، مستند به عمل آن ها است و هیئت نظارت و مدیرانی که در حین حدوث سبب بطلان یا بلافاصله پس از آن بر سر کار بوده و انجام وظیفه نکرده اند در مقابل شرکای دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناَ مسئول خواهند بود. مدت مرور زمان ده سال از تاریخ حدوث موجب خواهد بود. ( مواد 99 الی 101 قانون تجارت ) .

5- سهم الشرکه و نحوه انتقال آن

همان طور که گفتیم ، در شرکت با مسئولیت محدود سرمایه به سهام تقسیم نشده و به صورت سهم الشرکه می باشد و برای آن ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود . طبق ماده 102 قانون تجارت ، سهم الشرکه در شرکت با مسئولیت محدود نمی تواند به شکل اوراق تجاری قابل انتقال اعم از با اسم و یا بی اسم و غیره درآید . همچنین ، شرکا نمی توانند سهم الشرکه خود را به غیر منتقل نمایند مگر با رضایت تعدادی از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند.

طبق ماده 103 قانون تجارت ، انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سند رسمی . بنابراین شرکا برای انتقال سهم الشرکه باید به دفتر اسناد رسمی مراجعه و با تنظیم سند رسمی نسبت به انتقال سهم الشرکه اقدام نمایند.

6- نحوه اداره شرکت

طبق ماده 104 قانون تجارت ، شرکت با مسئولیت محدود به وسیله یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیرموظف که از بین شرکا یا خارج از شرکت برای مدت محدود یا نامحدودی معین می شوند اداره می گردد. بنابراین مدیران شرکت ااماَ نباید جزء شرکا باشند و می توانند خارج از شرکت انتخاب شوند و مدیران در شرکت با مسئولیت محدود می توانند برای مدت محدود مثل دو یا سه سال یا برای یک مدت نامحدود انتخاب شوند.

7- اختیارات مدیران شرکت

طبق ماده 105 قانون تجارت، مدیران شرکت کلیه اختیارات لازم را برای نمایندگی و اداره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد، هر قراردادی راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است.

8- تصمیمات شرکت

طبق ماده 106 قانون تجارت، تصمیمات راجع به شرکت باید به تایید اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود، اگر در دفعه اول این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکا مجدداَ دعوت شوند در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکا اتخاذ می شود اگرچه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد، اساسنامه شرکت می تواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد.

طبق ماده 107 قانون تجارت هر یک از شرکا به نسبت سهمی که در شرکت دارد دارای رای خواهد بود مگر اینکه اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.

روابط بین شرکا تابع اساسنامه است اگر در اساسنامه راجع به تقسیم نفع و ضرر مقررات خاصی نباشد تقسیم مزبور به نسبت سرمایه شرکا به عمل خواهد آمد.

9- هیئت نظار

طبق ماده 109 قانون تجارت، هر شرکت با مسئولیت محدود که عده شرکای آن بیش از دوازده نفر باشد باید دارای هیئت نظار بوده و هیئت مزبور لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکا را تشکیل دهد. هیئت نظار باید بلافاصله بعد از انتخاب شدن تحقیق کرده و اظمینان حاصل کند که دستور مواد 96 و 97 قانون تجارت رعایت شده است.

هیئت نظار می تواند شرکا را برای انعقاد مجمع عمومی فوق العاده دعوت نماید. مقررات مواد 165 و 167 و 168 و 170 قانون تجارت در مورد شرکت های با مسئولیت محدود نیز باید رعایت شود.

10- تغییرات راجع به اساسنامه

طبق ماده 110 قانون تجارت شرکا نمی توانند تابعیت شرکت را تغییر دهند مگر به اتفاق آرا. طبق ماده 111 قانون تجارت هر تغییر دیگری راجع به اساسنامه مانند تغییر موضوع شرکت یا تغییر محل شرکت و غیره باید با اکثریت عددی شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه را نیز دارا باشند به عمل آید مگر اینکه در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد.

از انتخابتان متشکریم

 

کشور دانمارک ، کشوری است در شمال اروپا که از جنوب با آلمان مرز خشکی دارد و با کشورهای سوئد و نروژ مرز دریایی، و توسط پلی به نام اورسوند به سوئد متصل شده است.

پایتخت دانمارک کپنهاگ است و این کشور، از اعضای موسس سازمان ملل و ناتو می باشد. کشور دانمارک دارای دولت رفاه است و از نظر کم بودن اختلاف درآمد مردم ، در رتبه اول جهان قرار دارد. دانمارک از نظر درآمد سرانه در رتبه هفتم جهان قرار دارد و در بررسی های سالانه ، مردم آن مکرراَ به عنوان راضی ترین مردم جهان اعلام می شوند و همچنین در سال 2016 شرکت یونیورسام با انتشار شاخص سالانه شادی، کشور دانمارک را در رتبه نخست شادترین و راضی ترین نیروی کار در دنیا قرار داد.

شرایط بسیار مناسب سرمایه گذاری در دانمارک ، این کشور را به یک کشور امن و درجه یک برای سرمایه گذاری و ثبت شرکت تبدیل نموده است. چنانچه می خواهید با شرایط کامل ثبت شرکت در دانمارک آشنا شوید ، می توانید این مقاله را مورد مطالعه قرار دهید. در این نوشتار، نحوه ثبت کردن شرکت در دانمارک ، مورد بحث و بررسی قرار می گیرد. شایان ذکر است ، علاقه مندان ، جهت آشنایی با قوانین ثبت کردن شرکت در سایر کشورهای اروپایی ، می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند :

- ثبت شرکت در هلند

- ثبت شرکت در یونان

- ثبت شرکت در آلمان

- ثبت شرکت در گرجستان

• مزایای ثبت شرکت در دانمارک چیست ؟

- مالکیت 100% ( بدون نیاز به شریک محلی )

- روند ثبت نمودن شرکت در دانمارک ، سریع ، غیررسمی و به صرفه است .

- ثبت آنلاین شرکت های جدید بدین معنی است که شما در عرض چند ساعت آماده شروع کسب و کار خود هستید.

- هیچ گونه شرایطی برای اخذ اقامت دائمی مدیریت شرکت ، از جمله مدیر عامل ، هیئت مدیره یا هیئت نظارت وجود ندارد.

- هیچ گونه سند محضری نیاز نیست.

- نرخ مالیات شرکت نسبتاَ پایین ( 25% ) است . علاوه بر این ، سرمایه گذاران خارجی می توانند از نرخ مالیات ویژه برخوردار شوند.

- نرخ مالیات برای ثبت کردن شرکت در دانمارک در مقایسه با دیگر کشورهای شمال اروپا پایین تر است.

- شرایط زبانی بسیار انعطاف پذیر است و برخی اسناد و مدارک را می توان به زبان انگلیسی ثبت نمود.

- از طریق انجام این کار در این کشور، می توان برای اقامت دائم در دانمارک اقدام نمود.

- پس از کسب اقامت دائم در کشور دانمارک می توانید تقاضای پاسپورت 5 ساله بدهید.

- امکان اخذ آسان ویزا برای تمامی نقاط دنیا

- افتتاح حساب شرکتی و شخصی در بانک های این کشور

- دسترسی به تمام نواحی اروپای شینگن برای مسافرت ، تجارت و اقامت طولانی مدت

- استفاده از مارک تجاری ( برند ) اروپایی

- قوانین تجاری و گمرکی آزاد در داخل اتحادیه اروپا

- امکان تقسیم و توزیع سود سهام به طور موقت وجود دارد.

• مرسوم ترین انواع شرکت در دانمارک

1- شرکت محدود عمومی

2- شرکت محدود خصوصی

3- شرکت محدود عمومی اروپایی

4- گروه بندی اقتصاد اروپایی

5- سرمایه گذاری مشترک

6- کسب و کار انفرادی

متداول ترین انواع شرکت در دانمارک دو نوع اول می باشد.

مشخصات شرکت محدود عمومی : در این شرکت نیاز به سرپرست وجود دارد که حداقل یکی از آن ها باید مقیم اتحادیه اروپا باشد. مدیر استخدامی شرکت باید شهروند اتحادیه اروپا باشد. مقدار سرمایه لازم برای شرکت محدود عمومی 67 هزار یورو می باشد. حساب های شرکت به صورت سالانه بررسی می شود.

مشخصات شرکت محدود خصوصی : در این شرکت ومی وجود ندارد که سرپرستان و مدیر مقیم دانمارک باشند. حساب های شرکت باید به صورت سالانه توسط یک حسابرس بررسی گردد. مقدار سرمایه لازم برای تاسیس شرکت محدود خصوصی 10 هزار یورو می باشد.

لازم به ذکر است، در کشور دانمارک دو روش ثبت وجود دارد. ثبت نام آنلاین و ثبت نام کاغذی و پیچیده .

در روش ثبت نام آنلاین ، فرد متقاضی می تواند در مدت چند ساعت و توسط سیستم ثبت نام الکترونیکی به وسیله سازمان کسب و کار دانمارک به ثبت برسد . در این روش، نیاز به حضور اولیه فرد در کشور دانمارک نمی باشد و کلیه مراحل ثبت توسط سازمان کسب و کار دانمارک طی می شود و نهایتاَ لازم است متقاضی یک امضای دیجیتال ارائه دهد.

در روش ثبت نام کاغذی ، کارهای مربوطه از طریق موسسات ثبت و آژانس های تجاری در کشور انجام می شود. این روش ثبت زمان گیر و پیچیده است و ممکن است 2 تا 3 هفته به طول انجامد. لازم به ذکر است، ثبت نام سنتی و کاغذی در دانمارک ، مختص شرکت های بامسئولیت محدود می باشد .

• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت در دانمارک چیست ؟

- ارائه نام شرکت توسط فرد متقاضی که اقدام به ثبت نمودن شرکت در دانمارک نموده است.

- پر نمودن فرم ثبت شرکت در کشور دانمارک

- تهیه اساسنامه شرکت

- کپی پاسپورت سهامداران شرکت با اسکن از کپی پاسپورت مدیرعامل شرکت متقاضی

- ایجاد حساب بانکی برای شرکت ثبت شده در کشور دانمارک

- ارائه طرح توجیهی برای فعالیت اقتصادی در کشور دانمارک

- ارائه سند مالکیت مبنی بر عملکرد مالی

- ارائه کپی از آخرین مدرک تحصیلی

- داشتن وکالتنامه چنانچه امور توسط وکیل انجام می شود.

• برای شروع به ثبت شرکت در دانمارک چه باید کرد ؟

برای ثبت کردن شرکت در دانمارک باید مراحل مختلف و گوناگونی طی شود که این مراحل به قرار ذیل است :

- تشکیل پرونده توسط وکلایی که در کشور دانمارک هستند.

- هماهنگی میان وزارت بازرگانی و وزارت امور خارجه جهت تشکیل پرونده

- کسب موافقت نامه از دولت دانمارک و اخذ اجازه برای فعالیت تجاری

- تعیین وقت مصاحبه در سفارت و اخذ ویزای D برای فرد متقاضی و خانواده ایشان حضور در دانمارک جهت اخذ اقامت یکساله و انجام مراحل ثبت

- مجوز کار به مدت یک سال در کشور دانمارک

- ارائه گزارش یک ساله فعالیت های تجاری شرکت مذکور

- تمدید اقامت در صورت موافقت دولت دانمارک

- اقامت سه ساله در کشور دانمارک

- در صورت ارائه فعالیت تجاری ثبت درخواست اقامت ثابت

- اخذ اقامت دائم و ویزای دانمارک در کشور دانمارک همراه با خانواده

از انتخابتان متشکریم.

 

ماده 1 قانون راجع به ثبت شرکت ها مصوب 1310 شرکت های ایرانی را چنین دانسته است : هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد شرکت ایرانی محسوب می شود، سایر شرکت ها خارجی هستند. ماده 3 قانون مذکور به شرکت های خارجی هم توجه داشته و تصریح می دارد :

از تاریخ اجرای این قانون هر شرکت خارجی برای این که بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجاری یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.

همچنین ماده 4 قانون یاد شده در شرایط ثبت شرکت های خارجی ادامه می دهد که :

” هر شرکت خارجی که در تاریخ اجرا این قانون در ایران به وسیله شعبه یا نماینده مشغول به امور تجاری یا صنعتی یا مالی است باید در ظرف چهارماه از تاریخ مزبور تقاضای ثبت نماید. در صورتی که این مدت برای تهیه و تسلیم اوراق لازمه به اداره ثبت کافی نباشد رئیس محکمه ابتدایی تهران به تقاضای نماینده شرکت تا شش ماه مهلت اضافی خواهد داد .”

در شرکت یاد شده خارجی شروطی حائز اهمیت است که عبارتند از :

1) باید شرکت اصلی ( شرکت مادر ) در کشور مبدا قانونی باشد.

2) نماینده یا شعبه شرکت مادر می تواند به ثبت برسد.

3) نماینده یا شعبه شرکت مادر می تواند به امور تجاری، صنعتی یا مالی بپردازد.

4) نماینده یا شعبه شرکت خارجی باید در اداره ثبت استان تهران به ثبت برسد.

5) نماینده یا شعبه شرکت خارجی باید ظرف چهار ماه تقاضای ثبت کند.

ماده واحده قانون اجازه ثبت یا نمایندگی شرکت خارجی مصوب 1376 در تایید قوانین مقدم در ثبت شرکت های خارجی و رفع شبهات در قانونی بودن ثبت یا عدم ثبت شرکت های خارجی تصریح نموده است :

” شرکت های خارجی که در کشور محل ثبت خود شرکت قانونی شناخته می شوند، مشروط به عمل متقابل از سوی کشور متبوع ، می توانند در زمینه هایی که توسط دولت جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود در چهارچوب قوانین و مقررات کشور به ثبت شعبه یا نمایندگی خود اقدام کنند.”

ماده واحد یاد شده اشاره دارد که نمایندگانی یا شعبه شرکت خارجی مشروط به رفتار متقابل کشوری است که شرکت مادر خارجی نماینده یا شعبه معرفی کرده است یعنی شخص حقیقی یا حقوقی که بر اساس قرارداد نمایندگی، انجام بخشی از موضوع و وظایف شرکت طرف نمایندگی را در محل بر عهده دارد همان رفتاری را که با نماینده او در ایران می شود با نماینده شرکت ایرانی در آن کشور خارجی بنماید.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت های خارجی

1-ا ظهارنامه ی ثبت

2- یک نسخه مصدق از اساسنامه ی شرکت

3- یک نسخه مصدق از اختیارنامه ی نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد،یک نسخه مصدق از اختیارنامه هر یک از آن ها

مطابق ماده 7 آیین نامه اختیارنامه نمایندگان عمده شرکت ها باید در مرکز اصلی شرکت به امضای کسانی که حق امضا دارند برسند و این امضا باید توسط مقام صلاحیت دار کشور محل امضا و نماینده ی یا کنسولی ایران در کشور مزبور و یا نماینده ی کنسولی دولت متبوع مدیران شرکت در ایران برسد.

4- داشتن مجوز از وزارتخانه یا سازمان دولتی و یا یک نهاد انقلابی و یا موافقت یکی از وزارتخانه های جمهوری اسلامی ایران چنانچه شرکت خارجی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیامه صحیح منظمی مقرر گردیده علاوه بر اسناد فوق باید موارد امتیاز نامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن امتیامه نیز تسلیم شده باشد کلیه اوراق مزبور باید به فارسی تهیه شده و یا یک نسخه ترجمه مصدق از آن به فارسی ضمیمه شود.

پس از تقدیم اسناد فوق به اداره ی ثبت شرکت ها، کارشناس ثبت شرکت، اظهارنامه شرکت مزبور را رسیدگی می کند.

متقاضیان محترم ثبت شرکت های خارجی ، تنها با مراجعه به مرکز تخصصی ثبت نیک، می توانند کلیه ی امور ثبتی خود را با خیالی آسوده به متخصصان مجرب و کارازموده ثبتی  بسپارند.

همکاران ما با سال های تجربه ی درخشان ، آماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیزان می باشند.