حاکمیت اساسنامه ی شرکت با مسوولیت محدود

 

 

تعریف شرکت با مسوولیت محدود:

این مقالات را بخوانید:

- ثبت شرکت در چین

- مراحل ثبت شرکت و اخذ مجوز برای شرکت های بهداشتی مواد غذایی

- چگونه شرکت دانش بنیان ثبت کنیم؟

قانون تجارت،شرکت با مسوولیت محدود  را چنین تعریف می کند:

"شرکت با مسوولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد،فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت،مسوول قروض و تعهدات شرکت است.بدین ترتیب برای تشکیل شرکت با مسوولیت محدود،وجود حداقل دو نفر ضروری است.شرکت باید برای انجام امور تجارتی تشکیل گردد.منظور از امور تجارتی،همان معاملات تجارتی است که در ماده 2 قانون تجارت بیان شده است.بنابراین شرکت با مسوولیت محدود نمی تواند برای انجام معاملات مربوط به اموال غیرمنقول مثل خرید و فروش آپارتمان تشکیل شود.زیرا"معاملات غیرمنقول به هیچ وجه تجاری محسوب نمی شوند".

اساسنامه ی شرکت با مسئولیت محدود:

شرکت با مسئولیت محدود علاوه بر شرکت نامه،باید دارای اساسنامه نیز باشد.در مورد اساسنامه نیز مانند شرکت نامه،بیان صریحی در قانون تجارت مشاهده نمی شود.ولی وم وجود آن از مواد مختلف از جمله ماده 105 قانون تجارت،مستفاد می گردد.اساسنامه حاوی مقررات و طریقه عمل و سرمایه و موضوع و مدت شرکت بوده و مبین مقررات راجع به مجامع عمومی و اختیارات و وظایف مدیران،اکثریت لازم برای تصمیم گیری شرکاء و میزان حق رای و بهره وری آن ها از سود شرکت و غیره می باشد و در واقع قراردادی است که چگونگی اداره شرکت در آن مشخص شده و روابط بین شرکاء و مدیران و شرکاء تابع آن می باشد.

می توان در اساسنامه قید کرد که سرمایه اولیه شرکت به وسیله پرداخت مبالغی به اقساط بعدی از طرف شرکاء با قبول شریک جدید افزایش یافته یا به واسطه برداشت از سرمایه تقلیل یابد.در این صورت لازم است که در اساسنامه حداقلی که تا آن میزان می توان سرمایه اولیه را تقلیل داد،صراحتاَ معین شود.کمتر از یک دهم سرمایه اولیه شرکت را حداقل قرار دادن ممنوع است.

حاکمیت اساسنامه

در شرکت با مسئولیت محدود؛قانون به حاکمیت اساسنامه ی شرکت،تمایل بیشتری نشان داده و اراده شرکا را در تعیین مقررات مربوط به برخی از امور شرکت،به شرح ذیل مختار و حاکم کرده است:

1-هرگونه محدودیت راجع به اختیارات مدیران شرکت،اگر در اساسنامه صراحتاَ بیان شود،در مقابل اشخاص ثالث نیز ملاک و معتبر است.

2-اساسنامه می تواند اکثریتی را که قانون برای تصمیم گیری شرکا راجع به امور شرکت معین کرده است،ملاک قرار نداده و ترتیب دیگری را برای تصمیم گیری شرکا مقرر دارد.

3-به موجب قانون،هر یک از شرکا به نسبت سهم الشرکه خود دارای حق رای می باشد.ولی اساسنامه می تواند ترتیب دیگری را در این خصوص پیش بینی کند.

4-طبق قانون،تقسیم سود بین شرکا به نسبت سهم الشرکه آن ها صورت می گیرد.لیکن اساسنامه می تواند در مورد تقسیم سود،دارای مقررات خاصی باشد.

5-قانون،برای تغییر برخی مطالب اساسنامه اکثریتی را تعیین کرده ولی متذکر شده است که اساسنامه می تواند در این خصوص اکثریت دیگری تعیین نماید.

6-قانون،فوت شریک را موجب انحلال شرکت قرار نمی دهد،ولی مقرر می دارد که اساسنامه می تواند فوت هر یک از شرکاء را،از موارد انحلال شرکت با مسئولیت محدود پیش بینی کند.

اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود:

ماده 1:نام و نوع شرکت:شرکتبا مسئولیت محدود

ماده 2:موضوع شرکت.

ماده 3:مرکز اصلی شرکت

ماده 4:سرمایه شرکت.

ماده 5:مدت شرکت:از تاریخ ثبت به مدت نامحدود

ماده 6:تابعیت شرکت:تابعیت شرکت ایرانی است.

ماده 7:هیچیک از شرکا حق انتقال سهم الشرکه خود را به غیر ندارد مگر با رضایت و کسب موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه شرکت که دارای اکثریت عددی نیز باشند.

تبصره:انتقال سهم الشرکه به عمل نخواهد آمد مگر به موجب سند رسمی.

ماده 8:مجمع عمومی عادی شرکت در ظرف مدت چهار ماه اول هر سال پس از انقضای سال مالی شرکت تشکیل می گردد،ولی ممکن است بنا به دعوت هر یک از اعضای هیات مدیره یا شرکاء مجمع عمومی عادی به صورت فوق العاده تشکیل گردد.

ماده 9:دعوت برای تشکیل مجامع عمومی،توسط هر یک از اعضای هیات مدیره یا مدیر عامل و یا شرکاء به وسیله دعوت نامه کتبی با درج آگهی در یکی از جراید کثیرالانتشار به عمل خواهد آمد.

تبصره:فاصله بین دعوت تا تشکیل مجمع،حداقل ده روز و حداکثر جهل روز است.

ماده 10:در صورتی که کلیه شرکاء در هر یک از جلسات مجامع عمومی حضور یابند رعایت ماده 9 اساسنامه ضرورت ندارد.

ماده 11:وظایف مجمع عمومی عادی یا عادی به طور فوق العاده بشرح ذیل است:

الف)تعیین خط مشی آینده شرکت و تصویب آن

ب)انتخاب هیات مدیره و در صورت وم بازرس

ج)استماع گزارش هیات مدیره در امور مالی و ترامه سالیانه شرکت و تصویب آن

د)تصویب پیشنهاد سود قابل تقسیم از طرف هیات مدیره

ماده 12:وظایف مجمع عمومی فوق العاده به شرح ذیل است:

الف)تغییر اساسنامه یا الصاق یا حذف یک یا چند مواد اساسنامه

ب)تنظیم اساسنامه جدید یا تبدیل نوع شرکت

ج)افزایش یا تقلیل سرمایه شرکت

د)اتخاذ تصمیم در خصوص ورود شریک یا شرکای جدید به شرکت

ماده 13:تصمیمات شرکاء در مجمع عمومی فوق العاده با موافقت دارندگان سه چهارم سرمایه که اکثریت عددی دارند و در مجمع عمومی عادی طبق دستور ماده 106 قانون تجارت معتبر و لازم الاجرا است.

ماده 14:هیات مدیره شرکت مرکب از.نفر خواهد بود که در مجمع عمومی عادی از بین شرکاء و یا از خارج انتخاب می شوند.

ماده 15:هیات مدیره از بین خود یک نفر را به سمت رئیس هیات مدیره و یک نفر را به سمت مدیر عامل انتخاب و همچنین می تواند برای اعضای خود سمت های دیگر تعیین کند.

ماده 16:آقای/خانمنماینده قانونی و تام الاختیار شرکت بوده و می تواند در کلیه امور مداخله و اقدام کند علی الخصوص در موارد مشروحه ذیل:

امور اداری از هر قبیل –انجام کلیه تشریفات قانونی-حفظ و تنظیم فهرست دارایی شرکت و تنظیم بودجه و تعیین پرداخت حقوق و انجام هزینه ها،اجرای تصمیمات مجامع عمومی،انتخاب و انتصاب و استخدام متخصصین و کارمندان و کارگران و.(بر حسب مورد اعضا می توانند سایر وظایف و اختیارات خود را به نماینده تفویض کند لذا اختیارات فوق جنبه محدودیت ندارد و هیات مدیره جهت پیشرفت امورات شرکت می توانند اتخاذ تصمیم کنند).

ماده 17:جلسات هیات مدیره با حضور اکثریت اعضاء تشکیل و رسمیت می یابد و تصمیمات هیات مدیره با اکثریت آراء معتبر است.

ماده :دارندگان حق امضا در اوراق و اسناد بهادار اعم از چک-سفته-برات و اسناد تعهد آور و عقود و قراردادها توسط هیات مدیره تعیین می شود.

ماده 19:هر یک از اعضای هیات مدیره می توانند قسمتی از اختیارات و همچنین حق امضای خود را به هر یک از شرکاء که خود صلاح می دانند تفویض کنند.

تبصره:تفویض تمام یا قسمتی از اختیارات هیات مدیره به مدیر عامل نیز معتبر و لازم الاجرا است.

ماده 20:سال مالی شرکت از اول فروردین ماه هر سال شروع و به آخر اسفند ماه همان سال خاتمه می یابد به استثنای سال اول که ابتدای آن از تاریخ تاسیس شرکت است.

ماده 21-تقسیم سود از درآمد شرکت در پایان هر سال مالی-هزینه های اداری،حقوق کارکنان و مدیران،استهلاکات،مالیات و سایر عوارض دولتی کسر و پس از وضع صدی ده بابت ذخیره قانونی بقیه که سود ویژه است به نسبت سهم الشرکه که بین کلیه شرکاء تقسیم می شود.

ماده 22:فوت یا محجوریت هر یک از شرکاء موجب انحلال شرکت نبوده و وراث یا وارث شریک متوفی و یا ولی محجور می توانند به مشارکت خود ادامه دهند.در غیر این صورت بایستی سهم الشرکه خود را پس از انجام تشریفات قانونی دریافت و یا به شرکاء دیگر منتقل و از شرکت خارج شوند.

ماده 23:انحلال شرکت:شرکت مطابق ماده 114 قانون تجارت منحل می شود.